Γράφει ο Nik68
Το ρόστερ που επέλεξε ο Αντρέα Στραματσόνι (19 μεταγραφές έκανε) μπορεί να έχει πολλές αδυναμίες και κενά, αλλά παράλληλα ο Ιταλός δεν κατάφερε να πάρει ούτε το 30% των δυνατοτήτων και του ταλέντου από κάθε παίκτη ξεχωριστά.
Δεν υπάρχει στο μυαλό μου ούτε ένας παίκτης από αυτούς που υπήρχαν, που επί των ημερών του να βελτιώθηκε, ίσα-ίσα που κάποιους τους εξαφάνισε (Μπουμάλ) δε από αυτούς που έφερε αν τους συγκρίνω με τα βίντεο που ακολούθησαν την μεταγραφή τους, επίσης.
Αυτό καλείται να κάνει σε σύντομο χρόνο ο Μαρίνος Ουζουνίδης. Να πάρει παραπάνω από το 30% του ταλέντου των παικτών που επέλεξε άλλος προπονητής και όχι βέβαια να κάνει και αυτός 19 μεταγραφές με παίκτες που θεωρεί κατάλληλους.... και η αλήθεια είναι πως έστω και αν στο παιχνίδι με τον ΠΑΟΚ είδαμε πάλι έναν κακό Παναθηναϊκό, διακρίναμε όλοι μας, ποδοσφαιρικές κινήσεις στοιχειώδους λογικής.
Είδαμε τους παίκτες να κατανέμουν σωστά τις δυνάμεις τους και να αντέχουν ολόκληρο ενενηντάλεπτο, είδαμε τους παίκτες να χρησιμοποιούνται στις σωστές θέσεις και κυρίως είδαμε τους παίκτες που κλήθηκαν να βοηθήσουν από τον πάγκο, να κάνουν καλύτερη την ομάδα και όχι χειρότερη, όπως συνέβαινε συνήθως επί Στραματσόνι.
Για να μην παραμυθιαζόμαστε όμως, το πρόβλημα που έχει ο Παναθηναϊκός και δεν μπορεί να διεκδικήσει σοβαρά και χωρίς αστεία άλλοθι το πρωτάθλημα, παραμένει. Και παραμένει γιατί είναι η διοίκησή του και όχι η επιλογή προπονητή.
Ο Παναθηναϊκός εδώ και 5 χρόνια διοικείται με επικοινωνιακά τρικ και επιτέλους χρειάζεται μια Διοίκηση, που δεν θα άγεται και θα φέρεται, ανάλογα με τις αντιδράσεις των δημοσιογράφων και οπαδών, μπορεί θα μπορεί να λέει αλήθειες και όταν θα κάνει λάθος επιλογές να τις παραδέχεται και να τις επιλύει έγκαιρα και όχι να τις αφήνει να εξελιχθούν σε πληγές που αιμορραγούν.
Η Διοίκηση Αλαφούζου αγνοεί την λέξη αλήθεια, ενώ στον τομέα των γρήγορων αντανακλαστικών παίρνει βαθμό ΜΗΔΕΝ. Δεν βλέπει ή δεν θέλει να δει το πρόβλημα στην αρχή του, κάτι που θα μας γλίτωνε από πολλές περιπέτειες, αλλά όταν έχουν χαθεί τα πάντα και ο κόσμος είναι στα κάγκελα, τότε αποφασίζει υπό πίεση να άρει τη λυσσώδη στήριξή της σε λανθασμένες επιλογές (Φερέϊρα, Αναστασίου, Νταμπίζα, Φύσσα, Βόκολο, Στραματσόνι), με μοναδικό σκοπό να μείνει στο απυρόβλητο ο Αλαφούζος.
Με αυτά και με αυτά, πέντε συνεχόμενα χρόνια ο Παναθηναϊκός όχι δεν παίρνει πρωτάθλημα, όχι δεν διακρίνεται στην Ευρώπη, αλλά ΧΑΝΕΙ τα πάντα πριν καν μπει ο Δεκέμβρης..... το κυριότερο όμως είναι πως χάνει γενιές νέων Παναθηναϊκών, ενώ σφτιχταγκαλιάζεται περισσότερο με τους οπαδούς κατ' επάγγελμα.
Αυτή η σχέση Διοίκησης - οπαδών κατ' επάγγελμα, έχει στοιχίσει ακριβά στον Παναθηναϊκό, ακριβότερα από όσο θα κόστιζε η πλήρη διάρρηξη των σχέσεων της με αυτούς. Τα τελευταία χρόνια το μόνο που προσφέρουν οι επαγγελματίες οπαδοί, είναι επιπλέον προβλήματα σε μια ομάδα που ψυχορραγεί. Μια τέτοια απόφαση (ρήξης) θέλει τόλμη και ψυχή..... αλλά ποιος την έχασε για να την βρουν οι φυτευτοί στον Παναθηναϊκό?
Θα αναφερθώ και στην πλατιά μάζα των Παναθηναϊκών, η οποία αρέσκεται να ασκεί κριτική σε προπονητές-ποδοσφαιριστές στα όρια της απαξίωσης, χωρίς να σκέφτονται πως κανείς από αυτούς δεν ήρθε πραξικοπηματικά στον Παναθηναϊκό, χωρίς να σκεφτούν τις συνθήκες εργασίας που αντιμετωπίζουν (ντου στο χώρο εργασίας, ακατάλληλο προπονητικό, απλήρωτοι επί μήνες)...... Εγώ προσωπικά δεν μπορώ να κάνω το ίδιο.
Για να μπω σε αυτή τη διαδικασία, θα πρέπει πρώτα η ομάδα να λειτουργεί με στάνταρ ευρωπαϊκής ομάδας, όπως λειτουργούσε στα επονομαζόμενα χρόνια της "σκλαβιάς". Να παρέχει τα πάντα στους ανθρώπους που εργάζονται σε αυτή και αν αυτοί δεν ανταποκρίνονται, τότε ναι θα τους κατηγορήσω για αδιαφορία, αχαριστία, ανικανότητα και θα απαλλάξω την διοίκηση από τις ευθύνες.
Κλείνω με δυο λόγια για τον Μαρίνο, το δικό μας παιδί που συμμετείχε σε μια από τις λαμπρές σελίδες της ιστορίας μας....... Έχει μια δεκαετία σε πάγκους ομάδων και έχει δείξει ότι έχει περγαμηνές, αν καταφέρει να απομονώσει τον περίγυρο από την ομάδα, έχει προοπτικές να πετύχει, αν δεν τα καταφέρει, είναι καταδικασμένος να παραστήσει άλλο ένα ακόμα εξιλαστήριο θύμα, στο βωμό μιας αντιποδοσφαιρικής λογικής.
Υ/Γ. Το μεγαλύτερο ψέμα -όταν επί 4 χρόνια δεν έχεις καταφέρει να παρουσιάσεις μια ομάδα σοβαρή και με αρχές- είναι να επικαλείσαι το λιγοστό μπάτζετ.
Greenmood: Νικόλα σε ευχαριστώ για το εμπεριστατωμένο κείμενό σου και σου εύχομαι χρόνια καλά και ευτυχισμένα για τη γιορτή σου, όπως και σε όλους τους Νικόλες του site και την αγαπημένη μου Νίκη.
