Σαν σήμερα πριν από 15 χρόνια ο "Καπετάνιος" αποχωρεί από τη θέση του Προέδρου του Παναθηναϊκού και αφήνει ένα τεράστιο και αναπλήρωτο κενό, που κανείς μέχρι σήμερα δεν κατάφερε να καλύψει επάξια.
Κάτι η παράγκα των Κόκκαλη, Σπάθα, Μητρόπουλου.....κάτι η απόφαση της οικογένειας Βαρδινογιάννη να βγει στο προσκήνιο η νέα γενιά......κάτι η αχαριστία μερίδας του κόσμου που τότε δεν συνειδητοποιούσε το μέγεθος της απώλειας και τα "πέτρινα" χρόνια που θα ακολουθούσαν.....έφτασαν τον "Καπετάνιο" στην απόφαση της αποχώρησης.
Δεκαπέντε χρόνια μετά παραμένει στις καρδιές της πλειοψηφίας των φιλάθλων του Παναθηναϊκού, ελπίζοντας να βρεθεί κάποτε στο "τιμόνι" της ΠΑΕ κάποιος ισάξιος του, ώστε να τους χαρίσει αντίστοιχες περήφανες και χαρούμενες στιγμές, με αυτές που τους χάρισε ο "Καπετάνιος".
Η απουσία του, κυρίως αυτά τα χρόνια του αγωνιστικού και οικονομικού "μνημονίου" που διάγει ο Παναθηναϊκός, είναι περισσότερο εμφανής από ΠΟΤΕ!!!
Αποχωρώντας έκανε την παρακάτω δήλωση:
"Αποχωρώ από την ΠΑΕ Παναθηναϊκός. Αυτή είναι η τελευταία μας συνάντηση. Ερχόμενος εδώ δεν το είπα σε κανέναν, ούτε στο ευρύτερο περιβάλλον μου. Το είχα προαναγγείλει από τη Νέα Υόρκη σε έναν συνάδελφό σας. Ήταν ένα λογοπαίγνιο. Είπα ότι θα φύγω μαζί με τον Κυράστα. Και αυτό κάνω. Αρκετά σάς κούρασα είκοσι χρόνια.
Είκοσι ένα χρόνια βρισκόμουν στο μικροσκόπιο. Κάποιοι με χρησιμοποίησαν ως άλλοθι για τις δικές τους αδυναμίες. Ίσως η αποχώρησή μου προβληματίσει κάποιους να αλλάξουν τη στάση τους. Τώρα θα ασχοληθώ με την οικογένειά μου. Όπως ήρθαν τα πράγματα, είτε έπρεπε να συμβιβαστώ είτε να αποχωρήσω. Δεν δέχομαι να κάνω συμβιβασμούς. Δεν είχα στόχο την κατάκτηση τροπαίων με οιονδήποτε τρόπο. Και ποτέ μου δεν χρησιμοποίησα τον Παναθηναϊκό ως μέσον πίεσης ή εμπορευματοποίησης. Η Πολιτεία απουσιάζει. Είναι πρωτόγνωρο για τα παγκόσμια δεδομένα, οι υπόδικοι να είναι εκλέκτορες και εκλεγόμενοι. Αναφέρομαι στις εκλογές της Ομοσπονδίας.
Αισθάνομαι υπερήφανος, που λόγω του Παναθηναϊκού η Ελλάδα εκπροσωπείται με δυο ομάδες στο Τσάμπιονς Λιγκ. Πολύ φοβάμαι, όμως, ότι με τον δρόμο που έχει πάρει το ποδόσφαιρο δεν θα πάμε καλά. Πιστεύω ότι θα έχω τη θέση μου, στη θύρα 3 του γηπέδου της Λεωφόρου, από εκεί που ξεκίνησα. Δεν ξεχνώ εγώ τα πρώτα σκαλοπάτια. Με στενοχωρεί ο τρόπος που αναγκάστηκα να φύγω. Δεν μπορούσα να κάνω διαφορετικά. Το ποδόσφαιρο αφορά τις επερχόμενες γενιές. Μιλάω, όμως, σε αυτιά κλεισμένα. Η πολιτεία έχει συνταγματική υποχρέωση να εποπτεύσει τον αθλητισμό. Πέρυσι μίλησα με όλα τα κόμματα. Δυστυχώς δεν έγινε τίποτα. Όλοι σκέπτονταν το πολιτικό κόστος. Εν πάση περιπτώσει, η παρουσία μου στον Παναθηναϊκό δεν είχε ποτέ στόχο το όφελος. Τα έργα που βλέπετε δεν έγιναν με κλεμμένα λεφτά.
Θα κριθώ από την ιστορία. Θα βρω χρόνο να πάω για ψάρεμα και στο βουνό. Και θα γράψω κάποτε τα απομνημονεύματά μου. Η διάδοχη κατάσταση? Πιστεύω ότι θα συνεχίσει τον δρόμο που έχω χαράξει. Ο Παναθηναϊκός μαζί μου ξέφυγε από τα ελληνικά σύνορα. Ειλικρινά δεν ξέρω τι θα γίνει στο εξής"
Φεύγοντας άφησε παρακαταθήκη στον Παναθηναϊκό 15 τρόπαια και μεγάλες επιτυχίες στην Ευρώπη, που ανάγκασαν τους φιλάθλους όλης της Ελλάδας να αποκαλούν από τότε τον Παναθηναϊκό "Πρέσβη του Ελληνικού ποδοσφαίρου"!!!
Από τα 15 τρόπαια, τα έξι είναι πρωταθλήματα Ελλάδας (1984, 1985, 1990, 1991, 1995, 1996) και τα υπόλοιπα εννέα Κύπελλα Ελλάδας (1982, 1984, 1986, 1988, 1989, 1991, 1993 1994, 1995).
Ο πρώτος τίτλος ήταν το Κύπελλο Ελλάδας το 1982, ενώ δύο χρόνια αργότερα ήρθε και το πρωτάθλημα, μαζί με το πρώτο νταμπλ. Όσο για τον τελευταίο, αυτός ήταν το πρωτάθλημα του 1996.
Στην Ευρώπη ο Παναθηναϊκός έφτασε δύο φορές στα ημιτελικά του Κυπέλλου Πρωταθλητριών, τις περιόδους 1984-'85 και 1995-'96 και μια στους "8" (1991-'92). Στο UEFA το 1988 ο Παναθηναϊκός έφτασε μέχρι τα προημιτελικά.
Κάνοντας αυτή τη μικρή αναδρομή στα 21 χρόνια Προεδρίας του Γιώργου Βαρδινογιάννη, ο κάθε Παναθηναϊκός καταλήγει στο εξής συμπέρασμα:
"Σε ένα μπλέντερ να βάλεις και να αλέσεις όλους τους επόμενους Προέδρους του Παναθηναϊκού, Καπετάνιο δεν φτιάχνουν"!!!
Greenmood
