Γράφει ο Μιχάλης
Ο Παναθηναϊκός πήρε την νίκη στην κολασμένη Σμύρνη και έκανε μεγάλο βήμα για την πρόκριση στο top16. Οι πράσινοι αρκεί να κερδίσουν τα δυο συνεχόμενα εντός έδρας παιχνίδια με Μπαρτσελόνα και Ζιελόνα ή με βάση κάποια αποτελέσματα και το ένα.
Σημεία των καιρών. Συζητάμε για την πρόκριση στο top16 του Παναθηναϊκού. Ας δούμε τι έκανε σωστά σήμερα ο Παναθηναϊκός και τι θα χρειαστεί να διορθώσει άμεσα.
Η ΑΜΥΝΑ
Καλή άμυνα με καλύτερο τον Γκιστ. Πολύ καλές περιστροφές όταν γινόταν το double team από την baseline και που εξώθησε τους Τούρκους σε σουτ υπό άσχημες προϋποθέσεις. Στο δεύτερο δεκάλεπτο καλή ομαδική αλλά κακή ατομική άμυνα με την Καρσίγιακα να πηγαίνει στο παιχνίδι της δηλαδή στο ένας εναντίον ενός και να παίρνει τις επαφές και να σκοράρει αποκλειστικά από την γραμμή του φάουλ.
Στο δεύτερο ημίχρονο ο Παναθηναϊκός δεν είχε την ίδια συνοχή στον τομέα αυτό. Έβγαλε κάποιες καλές άμυνες κυρίως στο τέλος του παιχνιδιού αλλά έδειξε μεγάλη αμέλεια στα ριμπάουντ, καθώς και στην βοήθεια από την weekside, όπου ο εκάστοτε παίκτης πολλές φορές δεν πήγαινε με αποτέλεσμα να καρφώνει ο Αίβερσον μόνος του.
Το μεγάλο όπλο στην άμυνα είναι ο Γκιστ. Οι περιστροφές λειτουργούν πολύ καλύτερα με αυτόν μέσα στην πεντάδα, γιατί έχει την δυνατότητα να μαρκάρει από το '1' έως το '4' με την ίδια άνεση. Με οποιοδήποτε άλλο σχήμα στις θέσεις των ψηλών υπάρχει μειονέκτημα. Και ίσως η κουβέντα για μεταγραφή περιφερειακού με την επιστροφή Παππά και Μποχωρίδη να σταματήσει και να επικεντρωθεί αποκλειστικά στον αθλητικό ψηλό.
ΤΟ ΜΕΓΑΛΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ
Από εκεί και πέρα, το μεγάλο πρόβλημα το οποίο στην πρώτη φάση δεν θα το πληρώσει, αλλά στο top16 σίγουρα αν συνεχίσει έτσι, δεν είναι άλλο από την επίθεση. Τα ίδια ισχύουν και για τον Ολυμπιακό, που όλοι αποθεώνουν το αμυντικό τέρας του Σφαιρόπουλου, όπως αποθέωναν τον Παναθηναϊκό του Πεδουλάκη.
Η άμυνα θα σε πάει μέχρι ενός ορισμένου σημείου. Από εκεί και πέρα όμως δεν κερδίζεις ΜΟΝΟ με αυτή. Θα βρεθεί ομάδα που θα βάζει στην επίθεση και θα χρειαστείς σκορ. Και δεν θα το έχεις αν δεν έχεις επιλογές στην επίθεση.
Σήμερα ο Παναθηναϊκός είχε από το τρίτο δεκάλεπτο και μετά 8/21 ΤΡΙΠΟΝΤΑ και 3/8 ΔΙΠΟΝΤΑ. Σε ποιον να το πεις και ποιος να το πιστέψει. Η μπάλα δεν ακουμπούσε στο ζωγραφιστό, να γίνει παιχνίδι από μέσα προς τα έξω αλλά συνεχώς γυρνούσε στην περιφέρεια και ...μπουμ.
Δεν υπήρχε η κίνηση στην επίθεση και πολλές φορές καταλήγαμε σε ένα pick and roll και ψάχναμε στα 7-8 δευτερόλεπτα τις επιλογές μας. Ένα όχι και τόσο σημαντικό zone-press από την Καρσίγιακα με παγίδες ήταν ικανό να χαλάσει τα 15 από τα 24 δευτερόλεπτα και μια φορά να μην περάσει ο Γκίστ εγκαίρως το κέντρο. Ακόμα και όταν έσπαγε ο Παναθηναϊκός το zone-press και έβγαινε με πλεονέκτημα στην επίθεση ένας εναντίον δυο ή δυο εναντίων τριών, αντί να εκμεταλλευτεί την κατάσταση αυτή πήγαινε σε set επίθεση.
Το μυστικό είναι η Ισορροπία. Η Κούμπαν, η Μπαρτσελόνα και άλλες ομάδες, έχουν κατεύθυνση και φιλοσοφία στην άμυνα, αλλά κινούνται και στην επίθεση και δεν περιμένουνε μόνο το διάβασμα της άμυνας του αντιπάλου. Δημιουργούν μόνοι τους τις προϋποθέσεις. Κάνουν αυτοί τον αντίπαλο να πηγαίνει στον ρυθμό τους και όχι το αντίθετο.
Τα δεκάλεπτα: 9-21, 23-36, 41-50, 66-69
Καρσίγιακα (Σαρίτσα): Ράγκλαντ, Παλάσιος 5 (1), Άιβερσον 14, Μπαϊγκούλ 8 (2), Αλτιντίγκ 12 (1), Κάρτερ Τζάστιν 11 (2), Γκονλούμ 7, Γκάμπριελ 4, Κάρτερ Τζος, Σιπάχι 5 (1), Σεντούρκ
Παναθηναϊκός (Τζόρτζεβιτς): Πάβλοβιτς, Γιάνκοβιτς 6 (1), Φώτσης 8 (2), Ραντούλιτσα 11, Φελντέιν 17 (3), Διαμαντίδης, Γκιστ 14 (2), Καλάθης 10 (2), Κούζμιτς 3
Υ.Γ. Ο Σλότερ πέρυσι σκότωνε στην καλή του μέρα. Αλλά ο Φελντέιν είναι 100 φορές πιο χρήσιμος και όχι μόνο στην μια μεριά του γηπέδου. Μέχρις στιγμής η πιο επιτυχημένη μεταγραφή του φετινού Παναθηναϊκού.
