Καλησπέρα φιλαράκια
και περαστικά μας. Ελλείψη του Αλέξανδρου που βρίσκεται σε χαρμόσυνο γεγονός θα
υποστείτε εμένα και τη γκρίνια μου.
Κάποτε υπήρχε μια
ομάδα που λεγόταν Panathinaikos.Ε αυτή η ομάδα δεν υπάρχει πλέον.
Να δεχτώ ότι ο προπονητής είναι καινούριος και
ξεκιναει με πειράματα πάλι Τριανταφυλλόπουλου, Πράνιτς, Ατζαγκούν, κλπ. Δεν υπάρχει
ένας να τον ενημερώσει ότι αυτά τα πειράματα έχουν αποτύχει και ήταν η σταγόνα
που ξεχείλισε ώστε να φύγει ο προκάτοχος του η μήπως έχουν την εντύπωση ορισμένοι
ότι αν έπιανε το κόλπο θα νοσταλγούσαμε τον Αναστασίου;
Όταν κάποιοι φροντίζουν
να μην έχουν κίνητρο οι παίκτες πώς να το εμπνεύσει ένας καινούριος προπονητής
που ούτε τα της σουπερλιγκας πονήματα δεν έχει γνωρίσει ακόμα.
Παίκτες χωρίς κίνητρο,
άτολμοι, άνευροι εκνευριστικά αδιάφοροι, προπονητής καινούριος, διοίκηση ανύπαρκτη
τι να περιμένεις από τον άρρωστο;
Όπως θα κάνουν πολλοί
θα μπορούσα να γράψω για τη διαιτησία για τους παίκτες του Ηρακλή που πέφτανε
σαν χαρτοπόλεμος και για πολλά άλλα.
Οι ίδιοι οι παίκτες
μας όμως εξαλείφουν αυτά τα άλλοθι.
Όταν οι ίδιοι οι παίκτες
που έχεις φροντίσει να τους πάρεις το όποιο κίνητρο δεν έχουν την τσίπα να δουν
ότι και οι ίδιοι ξεφτιλίζονται τι να περιμένουμε εμείς σαν αντίδραση και από
ποιον;
Ας είναι καλά πάλι
η μαρινακιαδα, η εκδίκαση της υπόθεσης ,η επίσκεψη στον Κοντονη και το συλλαλητήριο
που έρχεται ώστε να κρυφτούμε όλοι κάτω από το χαλάκι.
Αν και είχα υποσχεθεί
στο Αλέξανδρο ότι θα γράψω λίγα λόγια για το πώς είδα το ματσάκι δυστυχώς θα πω
"δεν περιγράφω άλλο”!!!
Τα του ματς ειναι απο το sporfm...
Τα στοιχήματα ήταν πολλά για τον Παναθηναϊκό. Σύστημα (4-4-2), Εσιέν
και Στραματσόνι. Τα πρώτα δείγματα όμως δεν ήταν ιδιαίτερα
ενθαρρυντικά, αφού οι «ακραίοι» Ατζαγκούν και Αμπέντ ήταν εκτός
κλίματος. Κάτι που δεν επέτρεπε στο τριφύλλι να αναπτυχθεί ορθολογικά,
ενώ και η άμυνα «έμπαζε». Παραλίγο, δε, ο Ηρακλής να σοκάρει από νωρίς
τους πράσινους όταν το σουτ του Μπουλούτ, που έφυγε στην πλάτη της
άμυνας (τον «έχασε» ο Πράνιτς) πήγε μόλις άουτ. Κι όσο το τριφύλλι δεν
μπορούσε να κάνει κάτι –με τον Εσιέν να παίρνει αρκετές μπάλες αλλά να
υπάρχουν αποστάσεις με το επιθετικό δίδυμο μπλοκαρισμένο- τόσο ήρθε η
«τιμωρία».
Σε ακόμη μία αμυντική ανισορροπία του Παναθηναϊκού, όπου ο Ταυλαρίδης δεν μπόρεσε να κόψει και ο Σάντσεθ «έφαγε» προσποίηση, ο Βέλλιος έκανε ωραίο σουτ μέσα από την περιοχή και στο 22’ νίκησε τον Στιλ (στη κλειστή γωνία του) για το 1-0 του Γηραιού! Τα «φτερά» δεν μπορούσαν να αποδώσουν στο 4-4-2 του Στραματσόνι και ήταν σχεδόν… δεδομένο πως οι φιλοξενούμενοι τα περίμεναν –πάλι- όλα απ’ τον Μπεργκ. Μια δική του μπαλιά μάλιστα έβγαλε τον Καρέλη φάτσα με τον Χουάντερσον, αλλά ήταν ανεπιτυχής η προσπάθειά του να τον κρεμάσει. Οι αμυντικοί του τριφυλλιού δεν πατούσαν καθόλου καλά και λίγο έλειψε προς το φινάλε του ημιχρόνου να βάλουν «φωτιά» οι Ρομάνο και Μπουλούτ.
Στο δεύτερο μέρος οι πράσινοι μπήκαν με διάθεση να πιέσουν. Να κλείσουν στα καρέ του τον Ηρακλή, να μην του δώσουν… ανάσα. Κι έτσι έγινε, με «μπόλικη» κυκλοφορία, με ένα ωραίο σουτ του Καρέλη που έφυγε μόλις άουτ, αλλά δίχως την ουσιαστική απειλή που θα έκανε την γηπεδούχο ομάδα… να τρέμει! Ο Στραματσόνι έβγαλε έξω τον κακό Ατζαγκούν, έβαλε τον Νίνη, αλλά κι αυτός δεν έδωσε το… κάτι παραπάνω που θα ήλπιζε ο Ιταλός κόουτς. Τα λεπτά περνούσαν με τον Παναθηναϊκό να μην κάνει φάσεις, να ‘χει φλύαρη υπεροχή και βασικά να μην δείχνει πως έχει το «πλάνο» να επιτεθεί.
Η κλεψύδρα άδειαζε, ο Παναθηναϊκός όμως… τα ίδια, με τον Καρέλη σχεδόν εξαφανισμένο στην επανάληψη (κι ενώ στο πρώτο μέρος γύριζε πίσω για να παίρνει μπάλες) και τον Μπεργκ να προσπαθεί, αλλά να έχει μόνιμα πάνω του… πολλούς παίκτες. Ο Ηρακλής απλώς αμυνόταν –και επιχειρούσε να βγει σε αιφνιδιασμούς που δεν τους έβγαλε- και ο Παναθηναϊκός «πάλευε» ανορθόδοξα για την ισοφάριση. Ουσιαστικά στο τελευταίο τέταρτο είχε ένα τακουνάκι του Καρέλη που δεν τον λες και ιδιαίτερο κίνδυνο όπως εξελίχθηκε, είχε μια… υποψία φάσης με τον Κλωναρίδη (που κόπηκε με σωτήριο τάκλιν του Ζιαμπάρη) και 2-3 στημένα απ’ τα οποία δεν προέκυψε τίποτα, με το 1-0 να μην αλλάζει.
Σε ακόμη μία αμυντική ανισορροπία του Παναθηναϊκού, όπου ο Ταυλαρίδης δεν μπόρεσε να κόψει και ο Σάντσεθ «έφαγε» προσποίηση, ο Βέλλιος έκανε ωραίο σουτ μέσα από την περιοχή και στο 22’ νίκησε τον Στιλ (στη κλειστή γωνία του) για το 1-0 του Γηραιού! Τα «φτερά» δεν μπορούσαν να αποδώσουν στο 4-4-2 του Στραματσόνι και ήταν σχεδόν… δεδομένο πως οι φιλοξενούμενοι τα περίμεναν –πάλι- όλα απ’ τον Μπεργκ. Μια δική του μπαλιά μάλιστα έβγαλε τον Καρέλη φάτσα με τον Χουάντερσον, αλλά ήταν ανεπιτυχής η προσπάθειά του να τον κρεμάσει. Οι αμυντικοί του τριφυλλιού δεν πατούσαν καθόλου καλά και λίγο έλειψε προς το φινάλε του ημιχρόνου να βάλουν «φωτιά» οι Ρομάνο και Μπουλούτ.
Στο δεύτερο μέρος οι πράσινοι μπήκαν με διάθεση να πιέσουν. Να κλείσουν στα καρέ του τον Ηρακλή, να μην του δώσουν… ανάσα. Κι έτσι έγινε, με «μπόλικη» κυκλοφορία, με ένα ωραίο σουτ του Καρέλη που έφυγε μόλις άουτ, αλλά δίχως την ουσιαστική απειλή που θα έκανε την γηπεδούχο ομάδα… να τρέμει! Ο Στραματσόνι έβγαλε έξω τον κακό Ατζαγκούν, έβαλε τον Νίνη, αλλά κι αυτός δεν έδωσε το… κάτι παραπάνω που θα ήλπιζε ο Ιταλός κόουτς. Τα λεπτά περνούσαν με τον Παναθηναϊκό να μην κάνει φάσεις, να ‘χει φλύαρη υπεροχή και βασικά να μην δείχνει πως έχει το «πλάνο» να επιτεθεί.
Η κλεψύδρα άδειαζε, ο Παναθηναϊκός όμως… τα ίδια, με τον Καρέλη σχεδόν εξαφανισμένο στην επανάληψη (κι ενώ στο πρώτο μέρος γύριζε πίσω για να παίρνει μπάλες) και τον Μπεργκ να προσπαθεί, αλλά να έχει μόνιμα πάνω του… πολλούς παίκτες. Ο Ηρακλής απλώς αμυνόταν –και επιχειρούσε να βγει σε αιφνιδιασμούς που δεν τους έβγαλε- και ο Παναθηναϊκός «πάλευε» ανορθόδοξα για την ισοφάριση. Ουσιαστικά στο τελευταίο τέταρτο είχε ένα τακουνάκι του Καρέλη που δεν τον λες και ιδιαίτερο κίνδυνο όπως εξελίχθηκε, είχε μια… υποψία φάσης με τον Κλωναρίδη (που κόπηκε με σωτήριο τάκλιν του Ζιαμπάρη) και 2-3 στημένα απ’ τα οποία δεν προέκυψε τίποτα, με το 1-0 να μην αλλάζει.
vagnaf
