Καλησπέρα κύριοι, αφού μας κάνανε τα νεύρα "τσατάλια" για 45 λεπτά, αφού αντισταθήκαμε στον πειρασμό να σπάσουμε τηλεοράσεις ή οθόνες υπολογιστή, αφού βραχνιάσαμε να βρίζουμε τον Αναστασίου........ ήρθε η νίκη με 2-0, μετά από τέσσερα ανεπιτυχή αποτελέσματα, χάρη στα γκολ των Καρέλη, Πράνιτς (πέναλτι).
Ειλικρινά δεν έχω καμιά διάθεση να θυμηθώ το πρώτο ημίχρονο και να καθίσω να κάνω σχολιασμό, θα σας αναδημοσιεύσω ότι γράφει το site του Προέδρου (sport fm) και θα προσπαθήσω να ξεχάσω γρήγορα την απόδοση ορισμένων, που είναι ντροπή να φοράνε την τιμημένη φανέλα με το τριφύλλι.
Βέβαια μεγαλύτερη είναι η ντροπή, αυτών που τους επέλεξαν και αυτού που τους χρησιμοποιεί, παίζοντας με τα νεύρα μας.......αλλά από αυτούς δεν φαίνεται να γλιτώνουμε, θα το πιούμε το όλο το φαρμάκι.
Ευτυχώς στην επανάληψη η ομάδα σοβαρεύτηκε (μάλλον ο προπονητής σοβαρεύτηκε) και έτσι δεν βιώσαμε άλλο ένα αρνητικό αποτέλεσμα. Η είσοδος του Πράνιτς στην θέση του Μπούι, έπαιξε καταλυτικό τρόπο στην ανάπτυξη της ομάδας και ήταν θέμα χρόνου να επιτευχθεί ένα τέρμα, που θα μας δώσει τη νίκη. Τελικώς επιτεύχθηκε και δεύτερο στις καθυστερήσεις, αντικαθιστώντας την οργή μας, με την ευχαρίστηση.
Το ματς
Ούτε οι ίδιοι οι παίκτες του Παναθηναϊκού δεν θα περίμεναν τόσο άσχημη εκκίνηση στο ματς. Όχι δεν βρέθηκαν πίσω στο σκορ (απ’ τα αποδυτήρια που λέει και το κλισέ), όμως η εικόνα τους ήταν πολύ άσχημη. Η άμυνα ήταν σε σύγχυση, το ένα λάθος διαδεχόταν το άλλο, ωστόσο για καλή τους τύχη η Ξάνθη δεν τους τιμώρησε. Οι παίκτες του Αναστασίου δεν μπορούσαν καν να κυκλοφορήσουν μπάλα και μοιραία το πρώτο μισό του πρώτου μέρους είχε φύγει… βαρετά και δίχως κάποια μεγάλη φάση για τις δύο ομάδες.
Έψαχνες… κάπου να κρατηθείς, να βρεις ένα σημείο της αναμέτρησης που να μην προκαλούσε «ύπνο». Μάταια, όμως, με τις δύο ομάδες να παρουσιάζουν πολύ κακό θέαμα και είναι ενδεικτικό πως φτάσαμε στο 42’(!) για να δούμε την πρώτη πράσινη απειλή για την εστία του Κυριακίδη, με την κεφαλιά του Πέτριτς να φεύγει… πλάγια. Έτσι, μάλλον λυτρωτικά ακούστηκε το τελευταίο σφύριγμα του διαιτητή για το πρώτο μέρος, με το τριφύλλι να έχει πρόβλημα στην κυκλοφορία της μπάλας, ο Μπούι να είναι άφαντος και μοιραία να μην γίνεται παιχνίδι απ’ τον άξονα, ενώ και η επιθετική τριπλέτα -με εξαίρεση τον Καρέλη- ήταν… εξαφανισμένη απ’ την άμυνα.
Με το… καλημέρα ο Αναστασίου έκανε αλλαγή κι έριξε στο ματς τον φευγάτο Πράνιτς. Και μπαμ-μπαμ φάνηκε πως πλέον οι γηπεδούχοι λειτουργούσαν καλύτερα. Βέβαια χρειάστηκε να επέμβει ο Στιλ (στο 57’) για να γλιτώσει απ’ την παραβίαση (σε ωραίο φαλτσαριστό σουτ του Κλέιτον) και να μην γίνουν χειρότερα τα πράγματα. Ο Παναθηναϊκός είχε ανεβάσει πλέον την απόδοσή του. Δεν ήταν άκεφος, άνευρος και άοσμος όπως στο πρώτο ημίχρονο. Κι αφού έστειλε δύο φορές… το μήνυμα (σε απευθείας εκτέλεση φάουλ του Νάνο και σουτ του Πράνιτς), εν τέλει λύθηκε ο γόρδιος δεσμός. Με τον μέχρι τότε «άφαντο» Πέτριτς να βλέπει την αντίπαλη άμυνα που ήταν -αδικαιολόγητα- ψηλά, έβγαλε την κάθετη στον Καρέλη κι αυτός στο 67’ έγραψε το 1-0!
Όλα πλέον είχαν γίνει πιο εύκολα κι ας υπήρχε ακόμα πολύς χρόνος στην αναμέτρηση. Η Ξάνθη δεν έδειχνε να πιστεύει άλλο σε βαθμό ή βαθμούς μέσα στη Λεωφόρο, ενώ και οι παίκτες του Αναστασίου δεν επέτρεπαν κάτι τέτοιο στους αντιπάλους τους. Τα λεπτά περνούσαν, ο Παναθηναϊκός κρατούσε άνετα το υπέρ του σκορ και όχι μόνο δεν απειλήθηκε στο τέλος, αλλά κατάφερε να φτάσει και σε δεύτερο τέρμα. Με τον Καρέλη -τον MVP του- να κερδίζει την εσχάτη των ποινών απ’ τον Γκομσί και τον… φευγάτο Πράνιτς -που ανέβασε όλη την ομάδα στην επανάληψη- να το εκτελεί άψογα για το τελικό 2-0.
Ευτυχώς στην επανάληψη η ομάδα σοβαρεύτηκε (μάλλον ο προπονητής σοβαρεύτηκε) και έτσι δεν βιώσαμε άλλο ένα αρνητικό αποτέλεσμα. Η είσοδος του Πράνιτς στην θέση του Μπούι, έπαιξε καταλυτικό τρόπο στην ανάπτυξη της ομάδας και ήταν θέμα χρόνου να επιτευχθεί ένα τέρμα, που θα μας δώσει τη νίκη. Τελικώς επιτεύχθηκε και δεύτερο στις καθυστερήσεις, αντικαθιστώντας την οργή μας, με την ευχαρίστηση.
Το ματς
Ούτε οι ίδιοι οι παίκτες του Παναθηναϊκού δεν θα περίμεναν τόσο άσχημη εκκίνηση στο ματς. Όχι δεν βρέθηκαν πίσω στο σκορ (απ’ τα αποδυτήρια που λέει και το κλισέ), όμως η εικόνα τους ήταν πολύ άσχημη. Η άμυνα ήταν σε σύγχυση, το ένα λάθος διαδεχόταν το άλλο, ωστόσο για καλή τους τύχη η Ξάνθη δεν τους τιμώρησε. Οι παίκτες του Αναστασίου δεν μπορούσαν καν να κυκλοφορήσουν μπάλα και μοιραία το πρώτο μισό του πρώτου μέρους είχε φύγει… βαρετά και δίχως κάποια μεγάλη φάση για τις δύο ομάδες.
Έψαχνες… κάπου να κρατηθείς, να βρεις ένα σημείο της αναμέτρησης που να μην προκαλούσε «ύπνο». Μάταια, όμως, με τις δύο ομάδες να παρουσιάζουν πολύ κακό θέαμα και είναι ενδεικτικό πως φτάσαμε στο 42’(!) για να δούμε την πρώτη πράσινη απειλή για την εστία του Κυριακίδη, με την κεφαλιά του Πέτριτς να φεύγει… πλάγια. Έτσι, μάλλον λυτρωτικά ακούστηκε το τελευταίο σφύριγμα του διαιτητή για το πρώτο μέρος, με το τριφύλλι να έχει πρόβλημα στην κυκλοφορία της μπάλας, ο Μπούι να είναι άφαντος και μοιραία να μην γίνεται παιχνίδι απ’ τον άξονα, ενώ και η επιθετική τριπλέτα -με εξαίρεση τον Καρέλη- ήταν… εξαφανισμένη απ’ την άμυνα.
Με το… καλημέρα ο Αναστασίου έκανε αλλαγή κι έριξε στο ματς τον φευγάτο Πράνιτς. Και μπαμ-μπαμ φάνηκε πως πλέον οι γηπεδούχοι λειτουργούσαν καλύτερα. Βέβαια χρειάστηκε να επέμβει ο Στιλ (στο 57’) για να γλιτώσει απ’ την παραβίαση (σε ωραίο φαλτσαριστό σουτ του Κλέιτον) και να μην γίνουν χειρότερα τα πράγματα. Ο Παναθηναϊκός είχε ανεβάσει πλέον την απόδοσή του. Δεν ήταν άκεφος, άνευρος και άοσμος όπως στο πρώτο ημίχρονο. Κι αφού έστειλε δύο φορές… το μήνυμα (σε απευθείας εκτέλεση φάουλ του Νάνο και σουτ του Πράνιτς), εν τέλει λύθηκε ο γόρδιος δεσμός. Με τον μέχρι τότε «άφαντο» Πέτριτς να βλέπει την αντίπαλη άμυνα που ήταν -αδικαιολόγητα- ψηλά, έβγαλε την κάθετη στον Καρέλη κι αυτός στο 67’ έγραψε το 1-0!
Όλα πλέον είχαν γίνει πιο εύκολα κι ας υπήρχε ακόμα πολύς χρόνος στην αναμέτρηση. Η Ξάνθη δεν έδειχνε να πιστεύει άλλο σε βαθμό ή βαθμούς μέσα στη Λεωφόρο, ενώ και οι παίκτες του Αναστασίου δεν επέτρεπαν κάτι τέτοιο στους αντιπάλους τους. Τα λεπτά περνούσαν, ο Παναθηναϊκός κρατούσε άνετα το υπέρ του σκορ και όχι μόνο δεν απειλήθηκε στο τέλος, αλλά κατάφερε να φτάσει και σε δεύτερο τέρμα. Με τον Καρέλη -τον MVP του- να κερδίζει την εσχάτη των ποινών απ’ τον Γκομσί και τον… φευγάτο Πράνιτς -που ανέβασε όλη την ομάδα στην επανάληψη- να το εκτελεί άψογα για το τελικό 2-0.
Παναθηναϊκός: Στιλ, Σίλντενφελντ, Τριανταφυλλόπουλος, Ζέκα, Νάνο, Λαγός, Μπούι (46’ Πράνιτς), Ατζαγκούν (68’ Νίνης), Καρέλης, Κλωναρίδης, Πέτριτς (77’ Δώνης).
Ξάνθη: Κυριακίδης, Μπαξεβανίδης, Γκομσι, Γούτας, Λισγάρας (52’ Καρυπίδης), Ομπόντο (80’ Βασιλακάκης), Παπαστεριανός, Σολτάνι, Κλέιτον, Λουσέρο (73’ Τριάδης), Ράνος.
Ξάνθη: Κυριακίδης, Μπαξεβανίδης, Γκομσι, Γούτας, Λισγάρας (52’ Καρυπίδης), Ομπόντο (80’ Βασιλακάκης), Παπαστεριανός, Σολτάνι, Κλέιτον, Λουσέρο (73’ Τριάδης), Ράνος.
