Γράφει ο Μιχάλης
Ο Παναθηναϊκός νίκησε την Νταρουσάφακα στο ΟΑΚΑ και έμεινε ζωντανός στην μάχη της πρόκρισης. Υπό άλλες συνθήκες θα ήταν άλλη μια μέρα στη δουλειά, με δυο όμως συνεχόμενες ήττες στην Ευρωλίγκα, με κακή εμφάνιση στο ντέρμπι του Ελληνικού πρωταθλήματος, με τους τραυματισμούς, χωρίς Διαμαντίδη και με την περιρρέουσα ατμόσφαιρα για παίκτες που έρχονται και φεύγουν, είναι μια ΜΕΓΑΛΗ νίκη.
Δεν μπορούμε να πούμε ότι ο Παναθηναϊκός έκανε κάτι τρομερό ή διαφορετικό σε σχέση με την προηγούμενες εμφανίσεις του, απλά μίλησε ο εγωισμός και το αίσθημα της αυτοσυντήρησης των παικτών.
Οι πράσινοι είχαν ξεκάθαρο στόχο να τροφοδοτήσουν έναν από τους τρεις καλύτερους παίκτες με πλάτη στο post....... τον Ραντούλιτσα. Μπορεί να γινόταν λίγο προβλέψιμη ή αργή αν θέλετε η επίθεση, αλλά ήταν άκρως αποτελεσματική.
Βγήκαν ελεύθερα σουτ, αλλά κυρίως η επίθεση βασίστηκε στο ταλέντο και την προσωπικότητα των παικτών, παρά από κάποιες συνεργασίες. Με την επιστροφή του υγιή Διαμαντίδη και την προσθήκη του Χέϊνς, όλοι ευελπιστούν στην βελτίωση της ομάδας (σε αυτό το κομμάτι κυρίως στην ταχύτητα και την εκτέλεση των συστημάτων).
Ένα από τα σημαντικά προβλήματα της ομάδας τη δεδομένη χρονική στιγμή είναι η στατικότητα στην επίθεση και ότι πολλές φορές υπάρχουν παίκτες που δείχνουν αποξενωμένοι μέσα στο σύστημα της ομάδας. Στην επίθεση σήμερα ο Παναθηναϊκός πήρε λίγα από πολλούς. Πολύ καλοί και με όρεξη οι Πάβλοβιτς (!!!), Γιάνκοβιτς, Γκίστ ενώ άμεση βοήθεια χρειάζεται ο Καλάθης που τραυματίας παίζει 30 και 35 λεπτά σε κάθε παιχνίδι.
Οι παθογένειες δεν εξαφανίστηκαν ούτε σήμερα από την άμυνα. Κάποια στιγμή θα πρέπει να σταματήσει το φαινόμενο, κάποιος παίκτης να "γλεντάει" μια ομάδα μόνος του, από την αρχή μέχρι το τέλος. Το έκανε ο Ντιλέινι, το έκανε ο Σμιθ της Μάλαγα, το έκαναν σήμερα και οι Γκόρντον, Χαραγκόντι.
Δεν γίνεται να μη βρίσκεις ένα τρόπο να τους σταματήσεις μέσα σε 40 λεπτά παιχνιδιού. Το λάθος με το Χαραγκόντι γινόταν από την στιγμή που υπήρχε εντολή στην θέση "4" να δίνει βοήθειες. Κατέβασε το σχήμα ο Μαχμούτι και δημιούργησε πολλά προβλήματα, με τον Γκόρντον ουσιαστικά να επιλέγει ποιος θα πάρει την επίθεση, χάρη στην ικανότητα του να δημιουργεί από το pick and roll και από την στιγμή που οι υπόλοιποι τρεις συμπαίκτες του ήταν ακροβολισμένοι στις 45ο μοίρες και στις γωνίες.
Επίσης είναι σημαντικό μέρος του συστήματος να μην δίνεις στον αντίπαλο ξεμαρκάριστα σουτ. Κάποια στιγμή η Νταρουσάφακα, είχε στο παιχνίδι 55%. ευστοχία. Που? Στο ΟΑΚΑ με τον Παναθηναϊκό. Ποιος? Η Νταρουσάφακα, που μάζεψε ότι έδιωξε η Φενερ, η Εφές και η Γαλατά.
Υ.Γ. Εξακολουθώ να είμαι υπέρ της ενίσχυσης της ομάδας και όχι της φυγής κάποιων παικτών ειδικά για τον Πάβλοβιτς, που σήμερα είναι απίστευτα καθοριστικός, όχι μόνο στο πρώτο ημίχρονο επιθετικά, αλλά κυρίως για τα τρία κλεψίματα στο τελευταίο δεκάλεπτο και τις άμυνες που παίζει. ΑΝ ΟΜΩΣ πρέπει να φύγει κάποιος θεωρώ ότι είναι ο Κούζμιτς.
Υ.Γ.2 Ο Χείνς θα χρειαστεί χρόνο για να προσαρμοστεί, αλλά έχει τα στοιχεία που λείπουν από τον Παναθηναϊκό. Εκρηκτικό πρώτο βήμα, καλός σουτέρ και μπορεί να δημιουργήσει για αυτόν και τους συμπαίκτες του.
Υ.Γ.3 Μεγάλος Ίμπο. Και σαν παίκτης και σαν άνθρωπος. Μπράβο στους ιθύνοντες για την βράβευση του.
Υ.Γ.4 Ένας παίκτης χρειάζεται πέρα από συμβόλαια κ.τ.λ. αγάπη και εμπιστοσύνη για να αποδώσει. Όσο το τεχνικό τιμ δείχνει εμπιστοσύνη στον Γιάνκοβιτς, αυτός θα την επιστρέφει.
Υ.Γ.5 Φώτσης= Εγγύηση μακράς διάρκειας
Υ.Γ.6 Η σχέση του μπασκετικού Παναθηναϊκού με τον κόσμο του είναι ανεπανάληπτη. Στήριξη από την αρχή μέχρι το τέλος και καμία μουρμούρα σε κανένα σημείο. Τόσα χρόνια έχει δοκιμαστεί και από ότι φαίνεται έχει στεγανά δυνατά.
Υ.Γ.7 Πολλά λάθη. Πρέπει να μειωθεί δραματικά το νούμερο.
Υ.Γ.8 Στις παγίδες μετακινείτε η μπάλα γρήγορα Φελντέιν μου δεν την κρατάμε αγκαλιά.
