Τι να πούμε κύριοι, απλά τα πράγματα....... Η ομάδα παίζει με έναν ξένο επί της ουσίας και ολίγον από Γκιστ. Οι εξαφανισμένοι μικροί (Χαραλαμπόπουλος, Παπαγιάννης) κάνουν θαύματα.
Από εκεί που ήταν εξαφανισμένοι έχουν γίνει βασικοί παράγοντες του παιχνιδιού μας. Το ίδιο ισχύει για Φώτση, καθώς και για Φελντέιν, Καλάθη. Ο Σέρβος άφησε καμμένη γη πίσω του και μερικοί ακόμη δεν το έχουν καταλάβει.
Ο Αργύρης δέχθηκε να αναλάβει σε μία κρίσιμη στιγμή και μέχρι στιγμής εμένα με έχει εκπλήξει με όσα έχει παρουσιάσει. Ακόμη βλέπω στα μάτια μου σχόλια περί μέγα λάθος του Δ.Γ. που έδιωξε τον Σέρβο και έφερε τον Αργύρη, χαρίζοντας το πρωτάθλημα στον γαύρο.
Έναν άνθρωπο που είναι Παναθηναϊκός από μικρό παιδί και που λοιδορήθηκε όσο κανένας άλλος (από αυτούς, που αντί να κυνηγάνε σήμερα τον Σέρβο, προσπαθούν να δικαιολογήσουν τα αδικαιολόγητα, θυμίζοντας τους όψιμους αριστερούς του Συριζα, που για τα ίδια ζητήματα ήταν στους δρόμους αγανακτισμένοι και σήμερα είναι ξανά στους δρόμους, αλλά για να χορέψουν πανηγυρίζοντας την "δόση").
Κάνει λάθη ο Α.Π.; Σίγουρα. Όμως τα καλά που έχει κάνει είναι πολλά περισσότερα.
Βλέπουμε μία ομάδα που μάχεται με λίγα όπλα. Βλέπουμε μεγάλα συμβόλαια που δεν βοηθάνε σε αυτή τη σειρά. Λυπάμαι, αλλά δεν μπορώ να κατηγορήσω τον προπονητή επειδή ο Ραντούλιτσα των 1.2 τον χρόνο κάνει βήματα σε 2 σερί επιθέσεις. Που σε ποστάρισμα με τον Χάκετ. δεν μπορεί να τον βάλει στο καλάθι. Που δεν έχει διάθεση να δώσει μάχη για ένα ριμπάουντ (κάτι βέβαια που το έκανε πάντα), που χάνει τη θέση άμυνας στο ποστ με ένα απλό κούνημα του αντιπάλου.
Πέρυσι στη θέση του είχαμε τον Μπατίστα. Έναν παίκτη με ελάχιστο ταλέντο μπροστά σε αυτό του Ραντού, αλλά με απίστευτο πάθος, τσαμπουκά και διάθεση. Οι μόνοι ξένοι που μπορούν να βοηθήσουν για εμένα είναι ο Έλιοτ και ο Χέινς.
Όμως ο μεν Έλιοτ δείχνει εκτός ψυχολογικά, καθώς όντως παίκτης που του αρέσει να έχει τη μπάλα στα χέρια, δεν μπορεί να βρει ρυθμό σε ομάδα που ψάχνει την έξτρα πάσα, ο δε Χέινς είναι δύσκολο να παίξει σε μία θέση που υπάρχει ο "σεληνιασμένος" Φελντέιν ή και ο καλός (εκτός από σήμερα) Παππάς. Επίσης μην ξεχνάμε ότι ο Πεδουλάκης χρησιμοποιεί για ένα αξιόλογο διάστημα Καλάθη και 3D μαζί.
Το μεγαλύτερο φετινό λάθος για εμένα του Δ.Γ. ήταν ότι δεν έδιωξε τον Σάλε μετά την εμφάνιση-σοκ στο ΣΕΦ. Αν εκεί έφερνε το Αργύρη βάζω στοίχημα ότι θέλετε, ότι η ομάδα θα πάλευε να πάει στο F4 και σήμερα στην χειρότερη θα ήμασταν στο 2-1 υπέρ μας στο πρωτάθλημα.
Οι μεταγραφές του Σέρβου ήταν περίεργες. Έψαχνε όλον το χειμώνα playmaker και τελικά όταν έγινε καλά ο Παππάς, έφερε sg!!! Ακατανόητη απόφαση. Εδώ δύο εξηγήσεις μπορώ να δώσω: Είτε δεν είχε ιδέα της αγοράς, είτε νόμιζε ότι ο Χέινς ήταν άσσος!!!
Πήρε τον Ουίλιαμς, που για εμένα είναι ένας εξαιρετικός παίκτης (άσχετα αν δεν έχει σουτ), που παίζει 2-3 και τον ανήγαγε σε δικό του Γκάλη, δίνοντας του όσες φάσεις ήθελε, ευνουχίζοντας έτσι έναν εκπληκτικό όπως αποδεικνύεται σουτέρ (Φελντέιν), τον οποίο πήγαμε να βγάλουμε Σλότερ.
Τον Ουίλιαμς, λοιπόν, που στην σειρά με την Λαμποράλ ήταν άφαντος, καθώς τον διάβασε εξαιρετικά ο Περάσοβιτς, δεν μπόρεσε να τον βοηθήσει, τοποθετώντας τον στον πάγο για να αρχίσει τα κόλπα με τον Παύλοβιτς.
Το θέμα για εμένα όμως δεν είναι το παρελθόν. Ο Σάλε κρίθηκε στη συνείδηση μου ως αποτυχημένος. Δεν βοήθησε τον Παναθηναϊκό σε κανένα σημείο. Εξαφάνισε τους Έλληνες, έφερε παίκτες γιατί αυτούς γνώριζε και κανέναν άλλο, μας διέσυρε κόντρα στην Λαμποράλ.
Το μέλλον είναι αυτό που θα έπρεπε να μας απασχολεί. Δεν πιστεύω ότι το θέμα πρωτάθλημα τελείωσε. Πιστεύω ότι τους έχουμε. Όμως είτε το κατακτήσουμε (κάνοντας έναν ακόμη άθλο), είτε όχι, το θέμα είναι η επόμενη μέρα χωρίς τον Αρχηγό.
Πολλοί με έχουν κατηγορήσει ότι υποστηρίζω τον A.Π. με μανία. Ούτε προσωπικό συμφέρον έχω, ούτε καμία σχέση με τον άνθρωπο. Όμως από την στιγμή που εκ των πραγμάτων δεν μπορούμε να φέρουμε Ζέλικο, Μπλαττ ή Ιτούδη, θεωρώ μέγιστη ηλιθιότητα να πάμε σε επιλογή τύπου Τρινκιέρι ή Ράντονιτς.
Ας αφήσουμε τον Αργύρη που παλεύει με τα λίγα μέσα, που έχει να συνεχίσει με ένα αυξημένο μπάτζετ να οδηγήσει την ομάδα. Έναν άνθρωπο που απέτρεψε μία κυριαρχία του γαύρου, σκουπίζοντας τον από το πουθενά, όταν όλοι μας είχαν ξεγραμμένους.
Αξίζει για όσα προσέφερε στον σύλλογο να του δοθεί μία ευκαιρία να φτιάξει τη δική του ομάδα. Ένας απλός στρατιώτης, που πάντα ήταν στις επάλξεις. Είναι φαιδρό και με πονάει να βλέπω Παναθηναϊκούς να τον ξεφτιλίζουν, αντί να πουν έναν καλό λόγο.
Είναι ΝΤΡΟΠΗ να υπάρχουν Παναθηναϊκοί που περιμένουν να χάσουμε από τον γαύρο, για να πετάξουν δηλητήριο.
Εγώ λοιπόν βλέπω την επόμενη μέρα με προπονητή τον Αργύρη Πεδουλάκη, ο οποίος θα έχει στόχο να φτιάξει μία ομάδα που θα βγάζει τρομερή ενέργεια, θα έχει παίκτες που θα σουτάρουν από παντού, θα ψάχνει την έξτρα πάσα και θα έχει μία άμυνα που δαγκώνει.
Ευθύμης
