Καλησπέρα, πολλά πράγματα δεν μπορώ να σας γράψω για το παιχνίδι μιας και δυστυχώς δεν το παρακολούθησα (έλλειψη NOVA και link στο internet)........αλλά ας κερδίζουμε και ας μη δω παιχνίδι μέχρι το τέλος του πρωταθλήματος!!!
Από τη ραδιοφωνική κάλυψη του αγώνα λοιπόν, μπορώ να πω πως ο Παναθηναϊκός μας σήμερα παρουσίασε δύο πρόσωπα και αφού στο κακό του δέχτηκε μόλις ένα γκολ (λόγω του υπέροχου Λουκ Στιλ), ήταν θέμα χρόνου στο καλό του, να επικρατήσει μιας υποδεέστερης συνολικά ομάδας, που όμως θα "βασανίσει" αρκετό κόσμο στην έδρα της.
Ο Παναιτωλικός ευτύχησε να προηγηθεί με ένα αμφισβητούμενο πέναλτι και όσο και αν φαινόταν σε εκείνο το διάστημα πως θα πάρει τους τρεις βαθμούς....... τα δύο γκολ του δευτέρου ημιχρόνου από τους Καρέλη και Μπεργκ, επιβεβαίωσαν την παροιμία, πως "γελάει καλύτερα αυτός που γελάει τελευταίος".
Μεγάλης σημασίας η σημερινή νίκη, αν σκεφτεί κανείς τις εμφανίσεις της ομάδας στα προηγούμενα παιχνίδια...... που είχαν δημιουργήσει έναν δικαιολογημένο φόβο στους φιλάθλους μας για την έκβαση του σημερινού ματς (που ιδιαίτερα μετά το 1-0 ελάχιστοι πίστευαν στην ανατροπή). Το πίστεψαν όμως οι παίκτες και τους αξίζουν συγχαρητήρια!!!
Τα υπόλοιπα θα τα πούμε αύριο......σήμερα αρκεστείτε στο ρεπορτάζ του sport fm:
Ένας μάγκας Παναθηναϊκός εμφανίστηκε στο Αγρίνιο και ξεκίνησε εντυπωσιακά στο πρωτάθλημα!
Αν και βρέθηκαν πίσω στο σκορ (με τον Κάπελ, σε φάση που ξεκίνησε από αμφισβητούμενο πέναλτι), οι πράσινοι έβγαλαν χαρακτήρα, ποιότητα κι έφυγαν θριαμβευτές απ’ το «σπίτι» του Παναιτωλικού (2-1).
Οι Καρέλης-Μπεργκ ξετύλιξαν τα δώρα των αντιπάλων τους και οδήγησαν την ομάδα τους στο μεγάλο διπλό (μετά από ματσάρα). Πολύ καλή εμφάνιση μετά από καιρό για το τριφύλλι που θα μπορούσε να ‘χε φύγει με πολύ μεγαλύτερο σκορ, αν ο πρώτος ήταν πιο συγκεντρωμένος στα πολλά τετ-α-τετ που βρέθηκε. Κράτησε το τρίποντο στο νήμα ο Στιλ.
Το ματς
Αφιονισμένος μπήκε στο ματς ο Παναθηναϊκός. Μην μασώντας από την πάντα δύσκολη έδρα του Παναιτωλικού, οι πράσινοι ξεκίνησαν με στόχο να «φάνε» τους αντιπάλους τους. Η πολιορκία (με τον εξαιρετικό Νίνη) ήταν αδιάκοπη με συνεχόμενες κεφαλιές (των Μπεργκ-Καρέλη-Ταυλαρίδη) να φεύγουν ελάχιστα άουτ και τον Καρέλη από κοντά να μην μπορεί να σπρώξει την μπάλα στα δίχτυα, μετά την ασθενή απόκρουση του Στεφανάκου σε σουτ του Νίνη. Μετά το πρώτο τέταρτο, σταδιακά ο Παναιτωλικός άρχισε να εμφανίζεται στο γήπεδο και να ισορροπεί την κατάσταση.
Μάλιστα, όχι μόνο κέρδισε μέτρα, αλλά την ίδια ώρα άρχισε να γίνεται αυτός το αφεντικό της αναμέτρησης, μην επιτρέποντας στο τριφύλλι να κάνει παιχνίδι και να δείχνει πεσμένο. Τόσο πολύ που άρχισε πλέον να κινδυνεύει η εστία του Στιλ… Κι αν την πρώτη φορά την γλίτωσε –αφού ΣΩΣΤΑ ο Μαρκόφσκι υποδείχθηκε σε θέση οφσάιντ όταν έσπρωξε την μπάλα στα δίχτυα- στο 40’, οι φιλοξενούμενοι έχασαν τη γη κάτω από τα πόδια τους. Διότι δόθηκε πέναλτι (καθόλου διαφωτιστικό το ριπλέι) σε πτώση του Ουαρντά από τον Ταυλαρίδη και παρά την απόκρουση αυτού από τον Στιλ, ο Κάπελ πήρε το ριμπάουντ και ξέσπασε σε πανηγυρισμούς το γήπεδο για το 1-0 του πρώτου μέρους.
Στο πρώτο μέρος είχε μπει «δαιμονισμένος» ο Παναθηναϊκός. Ε, στο δεύτερο μπήκε ακόμα περισσότερο με τον Μπεργκ να τραβιέται στο πλάι και να δημιουργεί τριγμούς. Και μπορεί να έχασε το άχαστο (μην μπορώντας να σπρώξει την μπάλα στα δίχτυα σε κενή εστία), αλλά στο 51’ δεν συγχώρησε την… πάσα που του έκανε ο Στεφανάκος (του έδωσε με τα χέρια την μπάλα). Κι αφού ελίχθηκε ωραία ο Σουηδός, την κατάλληλη στιγμή πάσαρε στον Καρέλη κι αυτός ισοφάρισε άνετος κι ωραίος από κοντά. Οι πράσινοι έκαναν ό,τι ήθελαν στον αγωνιστικό χώρο. Κι αν ο σκόρερ τους ήταν πιο συγκεντρωμένος (βγήκε δύο φορές τετ-α-τετ αλλά τα… πέταξε στα σκουπίδια), τότε η ανατροπή θα ‘χε γίνει προ πολλού…
Οι παίκτες του Αναστασίου ήταν το απόλυτο αφεντικό του ματς, με τον Παναιτωλικό να παίζει πολύ ψηλά και σε κάθε… κατεβασιά να απειλείται με δεύτερο γκολ. Αυτό όμως δεν ερχόταν παρά τις φάσεις των φιλοξενούμενων κι όσο περνούσε η ώρα, οι Αγρινιώτες έδειχναν να πιστεύουν περισσότερο στο θετικό αποτέλεσμα. Στο τελευταίο τέταρτο, η πίεση του Παναθηναϊκού αυξήθηκε ακόμα περισσότερο, την ώρα που οι γηπεδούχοι έδειχναν «κλαταρισμένοι». Ο Μπεργκ αυτή τη φορά δεν ήταν ο «δημιουργός», αλλά ο εκτελεστής. Εκμεταλλευόμενος την «γκάφα» του Κούσα που αντί να διώξει… του έστρωσε την μπάλα, ο Σουηδός το «κόλλησε» στο τετ-α-τετ με τον Στεφανάκο και υπέγραψε στο 84’ το μεγάλο διπλό της ομάδας του (2-1), αφού βέβαια στις καθυστερήσεις χρειάστηκε ο Στιλ να πει ένα μεγαλοπρεπέστατο «όχι» στον Ρουσκουσέδα!
Το ματς
Αφιονισμένος μπήκε στο ματς ο Παναθηναϊκός. Μην μασώντας από την πάντα δύσκολη έδρα του Παναιτωλικού, οι πράσινοι ξεκίνησαν με στόχο να «φάνε» τους αντιπάλους τους. Η πολιορκία (με τον εξαιρετικό Νίνη) ήταν αδιάκοπη με συνεχόμενες κεφαλιές (των Μπεργκ-Καρέλη-Ταυλαρίδη) να φεύγουν ελάχιστα άουτ και τον Καρέλη από κοντά να μην μπορεί να σπρώξει την μπάλα στα δίχτυα, μετά την ασθενή απόκρουση του Στεφανάκου σε σουτ του Νίνη. Μετά το πρώτο τέταρτο, σταδιακά ο Παναιτωλικός άρχισε να εμφανίζεται στο γήπεδο και να ισορροπεί την κατάσταση.
Μάλιστα, όχι μόνο κέρδισε μέτρα, αλλά την ίδια ώρα άρχισε να γίνεται αυτός το αφεντικό της αναμέτρησης, μην επιτρέποντας στο τριφύλλι να κάνει παιχνίδι και να δείχνει πεσμένο. Τόσο πολύ που άρχισε πλέον να κινδυνεύει η εστία του Στιλ… Κι αν την πρώτη φορά την γλίτωσε –αφού ΣΩΣΤΑ ο Μαρκόφσκι υποδείχθηκε σε θέση οφσάιντ όταν έσπρωξε την μπάλα στα δίχτυα- στο 40’, οι φιλοξενούμενοι έχασαν τη γη κάτω από τα πόδια τους. Διότι δόθηκε πέναλτι (καθόλου διαφωτιστικό το ριπλέι) σε πτώση του Ουαρντά από τον Ταυλαρίδη και παρά την απόκρουση αυτού από τον Στιλ, ο Κάπελ πήρε το ριμπάουντ και ξέσπασε σε πανηγυρισμούς το γήπεδο για το 1-0 του πρώτου μέρους.
Στο πρώτο μέρος είχε μπει «δαιμονισμένος» ο Παναθηναϊκός. Ε, στο δεύτερο μπήκε ακόμα περισσότερο με τον Μπεργκ να τραβιέται στο πλάι και να δημιουργεί τριγμούς. Και μπορεί να έχασε το άχαστο (μην μπορώντας να σπρώξει την μπάλα στα δίχτυα σε κενή εστία), αλλά στο 51’ δεν συγχώρησε την… πάσα που του έκανε ο Στεφανάκος (του έδωσε με τα χέρια την μπάλα). Κι αφού ελίχθηκε ωραία ο Σουηδός, την κατάλληλη στιγμή πάσαρε στον Καρέλη κι αυτός ισοφάρισε άνετος κι ωραίος από κοντά. Οι πράσινοι έκαναν ό,τι ήθελαν στον αγωνιστικό χώρο. Κι αν ο σκόρερ τους ήταν πιο συγκεντρωμένος (βγήκε δύο φορές τετ-α-τετ αλλά τα… πέταξε στα σκουπίδια), τότε η ανατροπή θα ‘χε γίνει προ πολλού…
Οι παίκτες του Αναστασίου ήταν το απόλυτο αφεντικό του ματς, με τον Παναιτωλικό να παίζει πολύ ψηλά και σε κάθε… κατεβασιά να απειλείται με δεύτερο γκολ. Αυτό όμως δεν ερχόταν παρά τις φάσεις των φιλοξενούμενων κι όσο περνούσε η ώρα, οι Αγρινιώτες έδειχναν να πιστεύουν περισσότερο στο θετικό αποτέλεσμα. Στο τελευταίο τέταρτο, η πίεση του Παναθηναϊκού αυξήθηκε ακόμα περισσότερο, την ώρα που οι γηπεδούχοι έδειχναν «κλαταρισμένοι». Ο Μπεργκ αυτή τη φορά δεν ήταν ο «δημιουργός», αλλά ο εκτελεστής. Εκμεταλλευόμενος την «γκάφα» του Κούσα που αντί να διώξει… του έστρωσε την μπάλα, ο Σουηδός το «κόλλησε» στο τετ-α-τετ με τον Στεφανάκο και υπέγραψε στο 84’ το μεγάλο διπλό της ομάδας του (2-1), αφού βέβαια στις καθυστερήσεις χρειάστηκε ο Στιλ να πει ένα μεγαλοπρεπέστατο «όχι» στον Ρουσκουσέδα!
Μιλώντας στην κάμερα της NOVA ο προπονητής του «τριφυλλιού» ανέφερε:
«Όταν βάζεις γκολ, ανεβαίνει η αυτοπεποίθησή σου, αλλά το θέμα με μας σήμερα είναι ότι χάσαμε αρκετές ευκαιρίες. Ωστόσο, στο δεύτερο ημίχρονο παρουσιαστήκαμε καλύτεροι και συνολικά πιστεύω ότι παίξαμε πιο καλά και αξίζαμε τη νίκη. Όταν παίζουμε καλά και είμαστε συγκεντρωμένοι δείξαμε ότι δεν έχουμε να φοβηθούμε τίποτα».
Παναιτωλικός: Στεφανάκος, Κουτρουμάνος, Κέβιν, Κούσας, Κάπελ, Παπάζογλου, Μάκος (78’ Ρουσκουσέδα), Μαρκόφσκι, Μπεχεράνο (86’ Βιγιαφάνες), Πάουλο (75’ Καμαρά), Ουάρντα
Παναθηναϊκός: Στιλ, Μπούρμπος, Κουτρουμπής, Ταυλαρίδης, Νάνο, Λαγός (74’ Σάντσεθ), Ζέκα, Πράνιτς, Νίνης (74’ Πέτριτς), Καρέλης (83’ Καλτσάς), Μπεργκ.
