Γράφει ο Μιχάλης
Χαρακίρι άνευ προηγουμένου για τον Παναθηναϊκό στο Κάουνας που έχασε ένα δικό του παιχνίδι. Έναν αγώνα που φώναζε από μακριά πως πρέπει να κάνεις προσπάθεια για να μην φύγεις με την νίκη. Και έκανες ότι είναι δυνατόν για να τα καταφέρεις.
Ας ξεκινήσουμε από το πρώτο ημίχρονο που όλοι μιλάνε για σεμιναριακό μπάσκετ των Κυπελλούχων Ελλάδος.
Συγνώμη αν σας χαλάω την διάθεση και το … πόρισμα αλλά ο Παναθηναϊκός στο πρώτο ημίχρονο είναι καλός στην άμυνα και ΜΟΝΟ εκεί. Στην επίθεση είναι πολύ κακός με τραγικά ποσοστά και χωρίς κίνηση στην επίθεση. Γιατί όταν δέχεσαι για 8 λεπτά στην δεύτερη περίοδο μόνο δυο πόντους και πετυχαίνεις τέσσερις δεν μπορεί να λες ότι… κεντάς και στις δυο άκρες του γηπέδου.
Και μόνο το γεγονός ότι η Ζαλγκίρις αδυνατεί να σκοράρει με συνέπεια πλην του τελευταίο διλέπτου του πρώτου ημιχρόνου και εσύ προηγείσαι μόνο με 12 πόντους το αποδεικνύει. Για άλλο ένα ματς οι πράσινοι δεν σκοτώνουν τον αντίπαλο όταν είναι στα σχοινιά και το πληρώνουν.
Μένουμε λοιπόν στο γεγονός ότι ο Παναθηναϊκός ήταν καλός στην άμυνα αλλά όχι στην επίθεση στο πρώτο μέρος. Τι άλλαξε στο δεύτερο ημίχρονο; Τα ΠΑΝΤΑ.
Η Ζαλγκίρις έγινε πολύ πιο επιθετική στην άμυνα. Κυνήγησε και πίεσε σε όλο το γήπεδο. Οι ψηλοί της έδωσαν μάχες κοντά στο καλάθι και εξουδετέρωσαν πλήρως τον Παναθηναϊκό στην επίθεση που δεν είχε τρόπους και κυρίως καθαρό μυαλό να φτάσει στο καλάθι. Έδωσαν βοήθειες από την δυνατή πλευρά και ήταν πολύ καλοί και στην ατομική άμυνα με αποτέλεσμα η μπάλα να μην κυκλοφορεί για να βρεθεί ο ελεύθερος παίκτης και οι πράσινοι να αναλώνονται σε προσπάθειες ένας εναντίον ενός.
Στην επίθεση ο Βέστερμαν δημιουργούσε τρύπες από τα pick and roll που έπαιρνε και από την κορυφή της ρακέτας και από τις 45ο μοίρες. Ειδικά τα σκριν από τα πλάγια ο Γάλλος τα εκμεταλλεύτηκε άψογα με διείσδυση (baseline drive) και δημιουργούσε ρήγματα με πάσες στην αδύνατη πλευρά.
Ο Παναθηναϊκός κατέρρευσε και για άλλον ένα πολύ απλό λόγο. Καμία μα ΚΑΜΙΑ ομάδα δεν κέρδισε αγώνα υψηλού επιπέδου όπως είναι ένας της Ευρωλίγκα έχοντας τα point guard που διαθέτει και τα δυο σε τόσο τραγική μέρα. Καλάθης (συνηθισμένο εδώ και πολύ καιρό) και Τζέιμς ήταν σε άλλο γήπεδο και παρέσυραν και τους υπόλοιπους στην μετριότητα.
Κάποια πράγματα στο μπάσκετ ξεπερνούν τις προπονητικές οδηγίες. Όταν σου φεύγει η μπάλα μέσα από τα χέρια. Όταν χάνεις λει απ κάτω από το καλάθι. Όταν χάνεις από τον Γιανκούνας στο τέλος όλα τα ριμπάουντ τι να κάνει και ο έρμος ο προπονητής από τον πάγκο.
Ο Παναθηναϊκός πρέπει να ξαναφτιάξει την ψυχολογία του και καλύτερος τρόπος από τις δυο νίκες στο ΟΑΚΑ με Ρεάλ και Αρμάνι Μιλάνο δεν θα υπάρξει.
Υ.Γ. Τελικά ο Πασκουάλ θέλει το κακό του Παππά; Θέλει να τον εξαφανίσει; Γιατί εγώ βλέπω τον πιο ώριμο Παππά από τότε που φόρεσε την φανέλα του Παναθηναϊκού και όχι μόνο.
Υ.Γ.2 Όσο και αν αντιμετωπίζει ο Παναθηναϊκός πρόβλημα στα εκτός έδρας (που αποδεδειγμένα έχει) να είστε σίγουροι ότι καμία ομάδα από τις 4 πρώτες δεν τον θέλουν για αντίπαλο στα προημιτελικά.
Υ.Γ.3 Οι κινδυνολόγοι και … αγνοί αρθρογράφοι μπορούν να γράφουν ότι θέλουν. Εμένα η γνώμη μου είναι διατυπωμένη εδώ και καιρό. Ο Παναθηναϊκός δεν θα μπει στην 4αδα, αλλά επ’ ουδενί δεν θα κινδυνέψει με αποκλεισμό και θα τερματίσει 5ος. Με ρεκόρ 14-11 είναι αδύνατον να μείνει εκτός προημιτελικών, για να συμβεί αυτό θα πρέπει να χάσει ΟΛΑ τα παιχνίδια και οι υπόλοιπες ομάδες κάτω από αυτόν -μαζί με την Νταρουσάφακα που είναι στο 12-12- να μη χάσουν ΚΑΝΕΝΑ. Έλεος κάποιες από αυτές θα παίξουν και μεταξύ τους.
Υ.Γ.4 Βάλσαμο η επιστροφή του Γκιστ και αγωνιστικούς και όχι μόνο λόγους.
Υ.Γ.5 Τώρα η ομάδα χρειάζεται τον κόσμο περισσότερο από ποτέ. Το ΟΑΚΑ με την Ρεάλ θα πρέπει να είναι κατάμεστο.
Υ.Γ.6 Και να θυμούνται τα αγνά παιδιά που γράφουν μέχρι και ότι ο Καλάθης ξενύχτησε παραμονές του αγώνα με τον Άρη γιατί πήγε σινεμά, και ο Πασκουάλ φταίει για τα προβλήματα φέτος της Μπαρτσελόνα ότι ο Παναθηναϊκός είναι μέσα στους δυο στόχους που έχουν απομείνει και έχει ήδη κατακτήσει τον πρώτο. Στην Χρονιά που έχασες τον παίκτη-σύμβολο σου για 13 χρόνια και που τραυματίστηκε ο συνδετικός κρίκος της ομάδας σου για 4 μήνες.
Y.Γ.7 Τριάντα πόντους σε τρία δεκάλεπτα και 34 στο τελευταίο. Τα λέει όλα (volume 1)
Y.Γ.8 Ο Σίνγκλετον με τρία λεπτά σαν time out λόγω της φάσης του instant replay και παίρνει την μπάλα και του μένει στα χέρια μη μπορώντας να δει ότι έχει μόνο τρία δεύτερα στην διάθεση του. Τα λέει όλα (Volume 2)
