Καλησπέρα κύριοι, μόλις μία αγωνιστική πριν το τέλος μια άκρως μαρτυρικής και εξευτελιστικής χρονιάς, ο Παναθηναϊκός ηττήθηκε στην έδρα του από τον μπαΟΥΓΚ με 0-3, κάτι που έδωσε το έναυσμα στην κερκίδα για πανηγυρισμούς..... όχι των μπαΟΥΓΚτζήδων μιας και δεν υπήρχαν, αλλά των ανόητων νεοβαζέλων, που ανάθεμα και αν ξέρουν ποια ομάδα δήθεν υποστηρίζουν.....
Μετά τα χειροκροτήματα σε ήττες από Γκαμπάλα, Καλλονή, Πανθρακικό και όποιο άλλο χωριό πέρασε ένα ευχάριστο απόγευμα στην Λεωφόρο, αυτά τα 6 χρόνια του "Μάγκα τους" Αλαφούζο που έχει γραφτεί με χρυσά γράμματα στην ιστορία του Συλλόγου, ήρθε και η ώρα του χειροκροτήματος μετά από βαριά ήττα σε "ντέρμπι"......
Και ΝΑΙ, οι παίκτες και ο Μαρίνος, εννοείται πως δεν γίνεται να επιμεριστούν κάποια ευθύνη για την κατάντια.... έχουν υπερβάλει εαυτούς επί 9 μήνες προκειμένου να καταφέρει ο Παναθηναϊκός να μην υποβιβαστεί αγωνιστικά και τους αξίζουν συγχαρητήρια για την αυταπάρνηση που έχουν επιδείξει..... αλλά όχι σήμερα, όχι μετά από μια ήττα με 0-3 από τον μπαΟΥΓΚ.... εκτός και αν ο σκοπός των "παρόντων που έγραψαν και συνεχίζουν να γράφουν ιστορία", είναι να μικρύνουν ακόμα περισσότερο τον άλλοτε Πρέσβη του Ελληνικού ποδοσφαίρου που τους εμπόδιζε με τις διακρίσεις του, να τον κάνουν "μαγαζάκι" τους.....όπως τον έκαναν από το 2011 και έπειτα με όλα τα οικτρά αποτελέσματα.
Είτε είσαι διαλυμένος, είτε κατεβαίνεις με την Κ20, είτε σε έχουν στήσει από τα αποδυτήρια, ΟΤΑΝ ΕΙΣΑΙ ΠΑΝΑΘΗΝΑΪΚΟΣ και χάνεις με 0-3, δεν γίνεται να κάνεις "πάρτι" στην κερκίδα και να χτυπάς φιλικά την πλάτη στους παίκτες.... αλλά είπαμε, αυτό το πράμα έτσι όπως τον κατάντησαν Αλαφούζος, δημοσιογράφοι και οπαδοπαράγοντες, δεν είναι ο Παναθηναϊκός μας!!!
Και πολύ φοβάμαι πως θα περάσουν χρόνια για να ξαναδούμε τον Παναθηναϊκό μας, όπως τον ζήσαμε και τον αγαπήσαμε εμείς οι 35 plus..... το "φαρμάκι" που πότισαν τον κόσμο όλες αυτές οι κωλοτρυπίδες προκειμένου να ΖΟΥΝ από τον Παναθηναϊκό, δεν αποβάλλεται εύκολα από τον "οργανισμό"..... ο καλύτερος γιατρός να έρθει.
Από εκεί και πέρα, ο Παναθηναϊκός σήμερα με γνώμονα τις ευκαιρίες που έχασε, αδικείται από το σκορ. Θα έπρεπε να έχει προηγηθεί σε 2 τουλάχιστον περιπτώσεις και μετά θα βλέπαμε άλλο παιχνίδι και εκεί θα καταλάβαινε και ο πιο άσχετος, πόσο μικρή ομάδα παραμένει ο μπαΟΥΓΚ, παρά τα εκατομμύρια και την διαιτητική εύνοια, που διαθέτει.
Ο Παναθηναϊκός δεν αναζητεί μοναχά ισχυρή διοίκηση, προκειμένου να επανέλθει στα στάνταρ που επιτάσσουν η ιστορία και το μέγεθός του......αναζητεί κυρίως την χαμένη ταυτότητά του, αυτή που τον έκανε να ξεχωρίζει σαν την μύγα με το γάλα, από τις υπόλοιπες ομάδες του πρωταθλήματος. Με κόσμο που έχει αποδεχτεί την κακομοιριά του και έχει καταντήσει να τον νοιάζει μονάχα η εμφάνιση της 13 και όχι τα αγωνιστικά αποτελέσματα και οι διακρίσεις της ομάδας του, δεν μπορεί να πάει πουθενά. Άντε μέχρι πρωταθλητής στην Γ και Β Εθνική!!!
Για την ιστορία, στο σημερινό παιχνίδι αγωνίστηκαν οι: Βλαχοδήμος, Γιόχανσον, Κουρμπέλης, Κολοβέτσιος, Οικονόμου, Λουντ (λ.τ. 17’ Μυστακίδης), Τζανδάρης, Κάτσε, Μουνιέ, Δώνης (64’ Μολίνς), Λουτσιάνο.
ΥΓ. Δεν ξέρω πότε θα τα ξαναπούμε, όπως και να έχει εύχομαι καλό καλοκαίρι σε όλους σας και ότι καλύτερο για τον Παναθηναϊκό μας......το τραγούδι αφιερωμένο!!!!
Όλα τα είχαμε, κι όλα τα χάσαμε,
γιατί μάς έφταιγε, το κάθε τι
Όλα τα είχαμε, κι όλα τα χάσαμε,
σαν χαρτοπαίχτες, σε μία στιγμή.
Ήμασταν Θεοί και δεν το ξέραμε
και ζούσαμε με όνειρα και ελπίδες,
ούτε μια στιγμή δεν υποφέραμε
και γράφαμε κι οι δυο χρυσές σελίδες
Ήμασταν Θεοί και δεν το ξέραμε,
τώρα πού χωρίσαμε το είδες.
