Φίλοι ΠΑΝΑΘΗΝΑΪΚΟΙ, εκμεταλλευόμενος της φιλοξενία του Greenmood και την ανοχή των αναγνωστών του σε όλες τις απόψεις, πήρα το θάρρος να γράψω μερικές σκέψεις για την ομάδα μπάσκετ του Συλλόγου μας.
Μια ομάδα που διαχρονικά μας κάνει περήφανους, έχοντας κατακτήσει τα πάντα σε Ελλάδα και Ευρώπη και έχοντας αναδείξει τεράστιους αθλητές που τίμησαν τη φανέλα τόσο του Παναθηναϊκού, όσο και της Εθνικής Ελλάδος.
Η αλήθεια είναι πως με το άθλημα του μπάσκετ, η σχέση μου είναι επιδερμική (όπως και των περισσοτέρων θα έλεγα, παρόλο που το παρακολουθούν στενά). Δεν γνωρίζω τεχνικές λεπτομέρειες, συστήματα, ορολογίες, όπως κάποιοι άλλοι φίλοι που γράφουν στο Greenmood και μπροστά μου φαντάζουν ως άλλοι Πατ Ράιλι.
Θα τολμήσω όμως να σας εκθέσω την δική μου άποψη, η οποία είναι καθαρά θεωρητική και απορρέει από την 20χρονη παρακολούθηση της ομάδας και την αγωνία μου για το μέλλον της.
Από τον μπασκετικό ΠΑΝΑΘΗΝΑΙΚΟ, έχουμε να θυμόμαστε μεγάλες επιτυχίες (αμέτρητους εγχώριους τίτλους και 6 ευρωπαϊκά), μεγάλες απογοητεύσεις (ιδίως στης αρχές της δεκαετίας του 90') και παίχτες μεγαθήρια (Έλληνες και ξένους).
Το σημαντικότερο όμως που είχε καταφέρει αυτή η ομάδα (σε αντίθεση με το ποδόσφαιρο και τα τμήματα του Ερασιτέχνη), είναι η ΠΙΣΤΗ που τις έχουμε. Γιατί μπορούσαμε να αισιοδοξούμε για το μέλλον της, ακόμα και μετά από μεγάλες αποτυχίες (ελάχιστες σε αυτά τα 20 χρόνια) και αυτό γιατί ανέκαθεν υπήρχε από την διοίκησή των Παύλου και Θανάση, Αγάπη, Οικογένεια, Σχέδιο και πλάνο, Υπομονή και Επιμονή, Κούραση και Άγχος............για να φτιάξουν έναν ΠΑΝΑΘΗΝΑΙΚΟ που θα μείνει στην ιστορία.
Και ερχόμαστε στο καλοκαίρι του 2012, μια χρόνια μεγάλων αλλαγών. Σε budget, σε διοίκηση, σε προπονητή και σε αθλητές. Ο κλήρος να διαχειριστεί αυτές τις αλλαφές έπεσε στον Δημήτρη Γιαννακόπουλο και ετά από τις αρχικές "άστοχες δηλώσεις" (επίθεση σε Θανάση, κ.α.) το νερό μπήκε στο αυλάκι και το τέλος της χρονιάς μας βρήκε ευτυχισμένους και υπερήφανους, έχοντας κατακτήσει το double, έχοντας φτάσει μόλις ένα βήμα πριν από το F4 και έχοντας αναδείξει παίκτες, που θα μπορούσαμε να βασιστούμε πάνω τους για τα επόμενα χρόνια.
Την επόμενη χρονιά, η διοίκηση αποφάσισε να απαρνηθεί το επιτυχημένο μοντέλο χρόνων και να υιοθετήσει νέα ήθη και έθιμα στην ομάδα. Άρχισε να συμπεριφέρεται σε επαγγελματίες αθλητές, λες και αντιμετώπιζε υπαλλήλους ΜΜΕ των 400 ευρώ (φύγε τώρα, έλα μετά και άλλα τραγελαφικά).
Στη μέση της χρονιάς κρίνει πως δεν της κάνει και απολύει τον προπονητή, αλλά ήταν ακόμα τόσο ισχυρό το DNA του Αυτοκράτορα, που κατακτούμε άλλο ένα double έχοντας στον πάγκο μας τον γυμναστή (!!!), αφήνοντας τους Αυγουλομάτηδες με τα t-shirts στα χέρια!!!
**Από εδώ και κάτω το κείμενο είναι όπως ακριβώς το έστειλε ο φίλος αναγνώστης, αφού προσωπικοί λόγοι με αναγκάζουν να φύγω και δεν προλαβαίνω να το "ρετουσάρω" όπως έκανα παραπάνω..... να το κρίνετε με επιείκεια. Φίλαθλος είναι και όχι δημοσιογράφος.
Υστέρα ήρθαν οι μέλισσες της εληνοποιησης και αφού η διοίκηση έφερε έναν ποιο καταξιωμένο προπονητή στο ευρωπαϊκό μπάσκετ από τον προηγούμενο αποφασίστηκε ότι οι τίτλοι δεν είναι αυτοσκοπός και πρέπει να επενδύσουμε στην νέα γενεά και σε ότι καλύτερο κυκλοφορεί στην ελληνική αγορά , έξυπνη κίνηση αλλά για παίκτες που μπορούν να παίξουν στην Α1 γιατί η μικρότερες ηλικίες παραπέμπουν σε παιδομάζωμα και όχι σε ελληνοποιηση.
Τέλος πάντων η αλλαγή τακτικής έφερε την μείωση του μπατζετ ( ο ρίχνων το χρήμα έχει τον πρώτο και τον τελευταίο λόγο σε αυτό ) και η χρονιά μας βρήκε πάλι με αλλαγή προπονητή πάλι με μπαλώματα στην μέση της σαιζόν όπως την προηγούμενη και με ευρωπαϊκές ‘’ φάπες’’ καθώς έπρεπε να συνηθίσουμε τα νέα δεδομένα , στην εγχώρια παραγωγή πήραμε το κύπελλο για 3η συνεχόμενη χρονιά αλλά και μια σκούπα δώρο στο πρωτάθλημα ελεώ τραυματισμών και μπάφων.
Φτάσαμε λοιπόν στο καλοκαίρι του2015 με πολλές αλλαγές στο οικονομικό ( προς τα πάνω !!!), με αλλαγή σκυτάλης στο προπονητή (2ος στο παγκόσμιο σε εθνικό επίπεδο ) και έμψυχο δυναμικό της ομάδας αλλά την μεγάλη αποχώρηση του μεγαλυτέρου έλληνα παίκτη των τελευταίων 20 ετών στο τέλος της χρονιάς . Η χρονιά ξεκίνησε με όνειρα για 7ο ευρωπαϊκό και πρωτάθλημα και με τα αποτελέσματα στην αρχή της χρονιάς να δικαιώνουν αυτές τις σκέψεις και τα όνειρα.
Οδεύοντας τώρα προς το τέλος μιας ακόμη αγωνιστικής σαιζόν μας βρίσκει κυπελλούχους για 4η συνεχόμενη χρονιά σκουπισμένους στην Ευρώπη από μια καλύτερη ομάδα όπως απέδειξαν οι μεταξύ μας αγώνες με αλλαγή προπονητή για μια ακόμη χρονιά με μπαλώματα στην μέση της σαιζόν για λεγόμενες σκούπες στους παίκτες και χτίσιμο από την αρχή , με την σειρά των αγώνων στο πρωτάθλημα στο 1-1.
Κύριοι μην χάνουμε το δάσος για να δούμε απλά το δέντρο δεν ξέρω αν θα κερδίσουμε το πρωτάθλημα αν θα φύγει ο ΔΔ νικητής , αν θα μπορέσει ο Πεδουλακης να σώσει την παρτίδα και να χρηστεί ήρωας , αν θα κατέβουμε να παίξουμε και κάνουμε πάλι το break στο ΣΕΦ η όχι . Δεν με νοιάζουν αυτά , με ενδιαφέρει το αύριο ,το μέλλον η επόμενη ημέρα , η βάση που θα στηριχτεί ο επόμενος ΠΑΝΑΘΗΝΑΙΚΟΣ της δεκαετίας , το πλάνο που υπάρχει για την ομάδα, να σταματήσει επιτέλους αυτό το ράβε ξήλωνε ,το φύγε εσύ έλα εσύ να μπουν τα πράγματα σε μια σειρά να αποκτήσει η ομάδα επιτέλους ένα κορμό μια συνοχή ,να βρούμε έναν άνθρωπο να του δώσουμε τα κλειδιά το χρόνο να δημιουργήσει
Ο ΠΑΝΑΘΗΝΑΙΚΟΣ ήταν μια καλοκουρδισμενη μηχανή είχε ρυθμό είχε παλμό και προοπτική . Τα γρανάζια που φθείρουν η που χρειάζονται αλλαγή για διαφόρους λόγους πρέπει να αντικαθίστανται με λογική με σκέψη . Τι ζηταεί και τι μπορεί να προσφέρει η διοίκηση για την ομάδα ? τι θέλουμε να επιτύχουμε και σε ποσό χρόνο? Πρέπει να συνεχίσουμε στο δρόμο του ευρωπαϊκού πρωταθλητισμού ( στην Ελλάδα 2 ομάδες υπάρχουν που το κάνουν ) η’ θα αλλάξουμε μοντέλο εργασίας βρίσκοντας παίκτες που μπορούν να γίνουν αστέρια στο μέλλον αλλά κάποια στιγμή θα αποχωρήσουν για άλλες πολιτείες? Ψάχνουμε top παίκτες Έλληνες και ξένους η’ οικονομικά πολυεργαλεια? Μήπως εμείς οι φίλαθλοι έχουμε λάθος άποψη για την ομάδα περιμένοντας περισσότερα από όσα μπορεί να προσφέρει? Μήπως η ομάδα είναι για περισσότερα αλλά κάπου χάνει στον στόχο της παραμένοντας κάπου που για εμάς τους φιλάθλους δεν είναι αρκετό? Μήπως η διοίκηση ορισμένες φόρες λειτούργει αυθόρμητα πετώντας εκατομμύρια στον κουβά?
Το σίγουρο κύριοι είναι πως ΚΑΝΕΙΣ ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΥΠΟΓΡΑΨΕΙ ΣΥΜΒΟΛΑΙΟ ΜΕ ΤΗΝ ΕΠΙΤΥΧΙΑ….. αλλά ακόμα ποιο σίγουρο είναι πως ΟΤΙ ΕΧΤΙΣΕΣ ΜΕ ΚΟΠΟ ΧΡΟΝΟ ΧΡΗΜΑ ΚΑΙ ΙΔΡΩΤΑ ΜΕ ΜΙΑ ΚΙΝΗΣΗ ΜΠΟΡΕΙΣ ΝΑ ΤΟ ΔΙΑΛΥΣΕΙΣ. Αυτό χάσαμε , το βλέμμα στο μέλλον χάσαμε ανθρώπους που είχαν αυτό το ρολό ,χάσαμε το μετρό που έχει ο καθένας σε έναν οργανισμό , χάθηκε η πειθαρχία ,ο επαγγελματισμός , αυτό έγινε είτε λόγο ανετοιμοτητας στα νέα δεδομένα, είτε λόγο εγωισμού η ακόμα λάθος συμβουλών , όμως είμαστε ΟΜΑΔΑ και λέγοντας ομάδα εννοώ τα 3 κομμάτια που αποτελούν τον υγιή ΠΑΝΑΘΗΝΑΙΚΟ ( την διοικητική μέριμνα , το εκτελεστικό προσωπικό και την ψυχολογική υποστήριξη) όλα είναι αλυσίδα και αν το ένα χάσει την εμπιστοσύνη του αλλού μόνο κακό κάνει . Συγγνώμη αν σας κούρασα και μακάρι σύντομα να βρούμε το δρόμο μας
Υπομονή λοιπόν και αισιοδοξία
ΥΓ1. Τα εξώφυλλα της πράσινης ΔΓ θα έπρεπε να απευθύνονται σε αυτούς που στηρίζουν την ομάδα και πηγαίνουν στο γήπεδο πληρώνοντας τον οβολό τους και είναι πάντα εκεί ανεξαρτήτως αποτελέσματος ,όχι στους τζαμπατζήδες που μαλώνουν με τα τουρνικέ που
έβαλες και που κάθε φορά φεσώνουν την ομάδα. Σταματά να σε παρασέρνει αυτός ο υπέρμετρος ενθουσιασμός μια χαρά το πήγαινες και ξεβράκωνες τους απέναντι
ΥΓ2 Αν και έχουμε έως τώρα 6/8 τίτλους στην Ελλάδα τα τελευταία 4 χρόνια και μπορεί να πάρουμε και τον 7ο η αγωνιστική ψαλίδα με τους απέναντι έχει μικρύνει αισθητά και δεν φταίει το οικονομικό!!!
ΥΓ3 Τυχεροί όσοι είδαμε τον ΔΔ να παίζει ,ακόμα ποιο τυχεροί που το έκανε στον ΠΑΝΑΘΗΝΑΪΚΟ!!
Gruenerteufel
