Γράφει ο Thodvass
Καλησπέρα φίλοι και αναγνώστες του Greenmood, αφού πλέον οι παλμοί έχουν επανέλθει σε φυσιολογικά επίπεδα (λέμε τώρα…), ας πούμε δύο λόγια. Ελπίζω να είμαι δίκαιος στην τοποθέτηση μου.
Ο Παναθηναϊκός έχασε τη σειρά κυριολεκτικά στις λεπτομέρειες, πρωτίστως διότι δεν άνοιξε ποτέ η διαφορά στο τέλος και δεν την πήγε σε επίπεδα ασφαλείας. Σε αυτές τις περιπτώσεις το πλεονέκτημα το έχει ο αντίπαλος, ειδικά όταν έχει στις τάξεις του τον Σπανούλη. Clutch, από εδώ μέχρι το άπειρο. Το έχεις κάνει πολλάκις, το θέλει, το αποζητά. Τι να πεις…
Του δίναμε την ευκαιρία να γίνει ήρωας και την άρπαζε κάθε φορά. Ήθελε να εξιλεωθεί ο Σπαν στα μάτια των οπαδών του και να "βουλώσει" τα στόματα όλων όσων του έσουρναν ότι του έσουρναν τόσο καιρό. Ήταν και τυχερός, είχε και θα έχει πάντα το mentality, έχει το κουράγιο και τα έβαλε. That’s life, moving on.
Ο Παναθηναϊκός έχασε, διότι είχε απέναντι του μια ομάδα γερή και στέρεα. Παίκτες με ρόλους, συμπαγής στην άμυνα, με έναν συγκεκριμένο τρόπο παιχνιδιού. Ο Ολυμπιακός έχει παίκτες που έχουν ενσωματωθεί πλήρως στην ομάδα και στη φιλοσοφία του προπονητή τους, η οποία τους ταιριάζει «γάντι». Σπανούλης – Πρίντεζης – Λοτζέσκι – Μάντζαρης – Παπαπέτρου – Χάντερ είναι παίκτες που παίζουν πολύ καιρό μαζί, έχουν χημεία, νιώθουν ο ένας τον άλλο, ξέρουν πως σκέφτεται ο διπλανός τους.
Εμείς, κάναμε restart μετά τη Λαμποραλ και παραγκωνίσαμε τα 4/8 του βασικού μας rotation. Έφυγαν Κουζμιτς-Πάβλοβιτς, «έφυγαν» οι Ραντού και Γουίλιαμς. Έμεινε ο Καλάθης, ο ΔΔ, ο Γκιστ και ο Φελντέιν. Αυτοί οι 8 μας πήγαν στα playoff, αλλά απέτυχαν παταγωδώς να παρουσιαστούν στα παιχνίδια. Βασικά, ήταν αποκαρδιωτικοί.
Αντ’ αυτών, ο Πέδουλας εμπιστεύτηκε τον «παραλία» Παππά, τους «δεν κάνουν για αυτό το επίπεδο, δεν παίζουν άμυνα, δεν είναι τα κορμιά τους έτοιμα κτλ» Χαραλαμπόπουλο – Παπαγιάννη και ανάστησε τον «πεθαμένο» Φώτση. Σε αυτούς θα ήταν και ο Γιάνκοβιτς, αλλά η ατυχία, του και μας, χτύπησε την πόρτα.
Η κάθετη άποψή μου είναι, ότι αυτή τη σειρά θα την έχανε ο Σάλε πανηγυρικά με 15+ πόντους και με 3-0.
Ο Σάλε είχε χάσει προ-πολλού την εμπιστοσύνη της διοίκησης, ενώ όλοι βλέπαμε ότι η ομάδα έπαιζε «χύμα στο κύμα». Όλοι για το Ραντούλιτσα σε άμυνα και επίθεση. Περισσότερη ανάλυση δεν παίρνει, ούτε έχει και κανένα ιδιαίτερο νόημα τώρα να «κλαίμε τον πεθαμένο»…
Με "What if" δουλειά δεν γίνεται, ούτε κανείς μας μπορεί να ξέρει… «Ιδού πεδίο δόξης λαμπρό» για φαγωμάρα και σκότωμα μεταξύ μας.
Ο ίδιος ο Σάλε εμφανίστηκε ως ένας μετριότατος κόουτς, με μηδενική επιρροή στην εξέλιξη των ματς. Ο ΠΑΟ πέρασε στους 8 με μεγάλη βοήθεια της τύχης (Νταρουσάφακα), αλλά και του Γουίλιαμς, που σαν από μηχανής θεός, με street one-on-one και isolation έμοιαζε με Kobe και Wade ταυτόχρονα. Έδωσε πόντους και έβαλε δύσκολα σε άπειρες και γενικότερα περισσότερο «αμπελαέο» ομάδες και από εμάς. Σε ελάχιστα ματς η ομάδα, συνολικά, ικανοποίησε με την απόδοσή της.
Επιπλέον, ο Σάλε – Σάσα – Τζορτζεβιτς – Αποκαϊδοβιτς κ.τ.λ. πρέπει να ήταν ο πιο εμμονικός και ξεροκέφαλος προπονητής, που είχαμε ποτέ. Η επιμονή του στους Πάβλοβιτς – Κούζμις (στις επιλογές του δηλαδή…) υπήρξε καταστροφική και πλήρως ακατανόητη, δεδομένης της μηδενικής προσφοράς των δύο παικτών (σε συνδυασμό με το αναγκαίο παρκάρισμα καλύτερων παικτών από αυτούς που τους έριξε στα τάρταρα του rotation), όπως και η στελέχωση της ομάδας το καλοκαίρι με την ανεκδιήγητη τριπλέτα των «βροντόσαυρων» στο 5. Εγκληματικός ο παραγκωνισμός του Παππά, τραγική η διαχείριση σε Γιάνκοβιτς – Χαραλαμπό, «διαρκής ασέβεια» προς τον Φώτση που είδαμε ποιος είναι…
Ειδικά για τον Παππά πια, το ΤΙ έχει «βγει» δεν περιγράφεται. Μόνο ότι «αφόδευσε» στο κέντρο του γηπέδου στην προπόνηση ή ότι κρεμόταν από την μπασκέτα και έκανε τη μαϊμού ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΓΡΑΦΤΕΊ!!!
Βέβαια όλα είναι “a bunch of bullshit” γιατί κανείς δεν ξέρει πραγματικά. Όσοι ξέρουν, δεν λένε… Όσοι μαθαίνουν πραγματικά, δεν το μοιράζουν «προς βρώσιν» του φιλοθεάμωνος κοινού, για τρία κλικ και δέκα σχόλια παραπάνω, για τον απλούστατο λόγο ότι δεν θα μάθουν ποτέ ΤΙΠΟΤΑ ξανά.
Η «Ελληνοποίηση» των τελικών και ο RG έκλεισαν κατά πολύ την ψαλίδα και άφησαν λίγα πράγματα στην τύχη. Το ΤΙ screen έπεφτε στη ρακέτα, το ΤΙ off the ball γινόταν, μόνο στο γήπεδο το βλέπεις που έχεις το foul-court vision. Αλλά… δεν υπήρχε απάντηση για το Σπανούλη.
Η ομάδα πάλευε, μοχθούσε, ήταν καταπληκτική στην άμυνα (ζητούμενο όλη τη σεζόν) και ικανοποιητικότατη στην επίθεση, αλλά δεν μπορούσε να χτίσει διαφορά ασφαλείας στο 4ο δεκάλεπτο. Το πλήρωσε σε όλες της περιπτώσεις πλην του πρώτου παιχνιδιού (στο οποίο και δεν πήγε η μπάλα πάνω στον Σπαν στο τέλος…τυχαίο;;)
Βέβαια, για να τα λέμε όλα, η ομάδα είχε αυτοκτονικές τάσεις διαρκώς, σε όλα τα ματς. Χθες απλά, η μοίρα είχε αποφασίσει… Μετά το τρίποντο του Αγραβάνη και μετά το τρίποντο του Μάντζαρη, ήταν σίγουρο… οι «θεοί» του μπάσκετ κάτι απροσδόκητο είχαν αποφασίσει και το ξεδίπλωναν αργά και βασανιστικά μπροστά στα μάτια μας…οι οιωνοί ήταν εκεί.
Η επόμενη μέρα…
Είπαμε_λέμε, 3D OUT, παραφράζοντας τον μεγάλο Kobe… Εδώ τα πράγματα γίνονται δύσκολα και άκρως συναισθηματικά. Χθες αυτά που «είδα» στο ΟΑΚΑ δεν περιγράφονται.
ΟΜΩΣ – ΑΛΛΑ......Η ομάδα έχει Έλληνες παίκτες πολύ καλούς και έτοιμους. Το απέδειξαν στην πιο δύσκολη σειρά τελικών που έχει παιχτεί ποτέ.
* Τι άλλο να δείξουν οι 18χρονοι Χαραλαμπόπουλος – Παπαγιάννης ; Αν μείνουν, σε 2 χρόνια θα είναι οι καλύτεροι στις θέσεις τους…ΟΣΟ ΣΤΟΙΧΗΜΑ ΘΕΛΕΤΕ. Ειδικά ο Παπαγιάννης θα φανεί ακόμη πιο γρήγορα από τον Χαραλαμπόπουλο. Θα μείνει; Ίδωμεν…
* Τι άλλο να κάνει ο Παππάς; ΤΙ; ΤΙ ΠΙΑ; Ψυχή, ενέργεια, πάθος, σκορ, πόρωση…ΤΙ ΑΛΛΟ ΘΕΛΕΤΕ από τον «παραλία» ΠΑΠΠΑ ΠΙΑ; ΤΙ ΔΕΝ ΒΛΕΠΕΤΕ;
* Ο Βλάντο είναι μια χαρά για ένα ροτέισον 8 παιχτών αφήστε που φέτος θάφτηκε από τον Σάλε.
* Ο Φώτσης είναι εδώ, το ίδιο και ο court-general Καλάθης.
Μιλάμε για 6 παίχτες, Έλληνες, που είναι έτοιμοι ΤΩΡΑ. Αυτό δεν σηκώνει άλλη κουβέντα, άλλη αμφισβήτηση. Αν ήταν σε –ιτς θα μας τα είχαν πρήξει ΟΛΟΙ!!!!!! Μαζί τους οι σίγουροι Γκίστ – Φελντέιν. Σύνολο 8.
Και πάμε στο κρίσιμο.
Μας λείπουν 4 παίχτες. Δεδομένο ότι Ραντού-Γουίλιαμς-Χέινς-Χάντερ λένε αντίο. ΔΓ, πάρε 4 παίκτες του 1+ εκατομμυρίων, χωρίς πλειστηριασμούς, χωρίς δισταγμούς, χωρίς «πάρε τώρα αυτόν και βλέπουμε από Γενάρη», και λοιπά εικονογραφημένα.
Πάρε 4 ΞΕΝΟΥΣ παίκτες που θα μπορούν να βοηθήσουν άμεσα, χωρίς but’s and if’s. Από το Ιούλιο, άντε αρχές Αυγούστου πρέπει να είμαστε πλήρεις..
Κουμάντο στην τσέπη σου δεν κάνω (κάνουμε) και μάλλον ανακαλύπτω την Αμερική τώρα, γιατί είμαι 99% βέβαιος ότι θα το πράξεις ούτως ή άλλως.
Στα περί προπονητή θα είμαι κάθετος και ξεκάθαρος. Ο Πεδουλάκης πρέπει να παραδεχθούμε (αν δεν θέλουμε να είμαστε εμμονικοί και άδικοι ) ότι δεν είναι τέλειος, αλλά αν δεν υπάρχει πιθανότητα να έρθει σύγχρονος εγνωσμένης αξίας προπονητής τώρα (Μπλατ και δεν συμμαζεύεται) , ΠΕΔΟΥΛΑΚΗΣ – RG_BOHOU με τα χίλια και τα μυαλά στα λάβαρα!!!!!
Έχουμε ανάγκη, όσο ποτέ άλλοτε να γίνουμε ξανά «οικογένεια» τώρα, που αποχαιρετήσαμε το ΔΔ (κανένας μας δεν το έχει συνειδητοποιήσει αυτό ακόμα, ούτε καν αυτός). Ο RG μπορεί να το κάνει αυτό, παρέα με Αλβέρτη – Τσαρτσαρή.
Ας τον εμπιστευθούμε, χωρίς αμφιταλαντεύσεις, προσχήματα και παλινωδίες. Έχει φιλοσοφία, είναι Παναθηναϊκός κόκκαλο, είναι μαχητής του δρόμου και ψυχάρα και πέρα και πάνω από όλα, ΚΑΤΑΛΑΒΑΙΝΕΙ ΤΟN ΔΓ. Ελλείψει άλλου, RG_Bohou
ΥΓ 1. Όσοι είδαν χθες το ματς από κοντά, έχουν δει μπάσκετ για 2 χρόνια τουλάχιστον.
ΥΓ 2. Χαρείτε ρε! Είδαμε τον καλύτερο αγώνα EVER!! Αυτό είναι το μπάσκετ!!! Και το κλίμα στο τέλος ήταν ΦΑΝΤΑΣΤΙΚΟ ΚΑΙ ΜΑΚΑΡΙ ΝΑ ΔΙΑΤΗΡΗΘΕΙ ΕΣΣΑΕΙ (Παίκτες, παράγοντες, πρόεδροι κτλ).
ΥΓ 3. Ας προσέχουμε και εμείς οι Παναθηναϊκοί, να μην «γαυροποιούμαστε»…Ο Σπαν έχει ακούσει πολλά και ΑΔΙΚΑ. Όλοι λέμε ότι έγινε αυτό το άλλο, το παρ άλλο, κανείς μας δεν ξέρει τι έγινε.
ΥΓ 4. Σεβασμός και μπράβο στον Σπανούλη που υπέγραψε την έκβαση της σειράς με κάθε τρόπο.
ΥΓ 5. 3D OUT.
ΥΓ 6. Στις χαρές και στις λύπες ΜΑΖΙ.
