Το καλοκαίρι του 1979 απετέλεσε ένα πολύ σημαντικό σταθμό στο ελληνικό ποδόσφαιρο και στην ιστορία του Παναθηναϊκού. Οι σύλλογοι αποκτούσαν επαγγελματική υπόσταση και μετατρέπονταν σε Ποδοσφαιρικές Ανώνυμες Εταιρείες (ΠΑΕ). Το ίδιο φυσικά συνέβη και με τον Παναθηναϊκό.
Μέσα σε κλίμα αβεβαιότητας και με νωπές ακόμη τις μνήμες από την απώλεια του Αντώνη Μαντζεβελάκη, ξεκίνησαν οι διαδικασίες για την μετατροπή του συλλόγου σε ΠΑΕ.
Το μετοχικό κεφάλαιο για την υπό ίδρυση ΠΑΕ ορίστηκε σε 80 εκ. δρχ. και έτσι οι 40.000 μετοχές, ονομαστικής αξίας 2.000 δρχ. εκάστη έπρεπε να αγοραστούν από φίλους του τριφυλλιού για να καλυφθεί το πολύ μεγάλο, για την εποχή, ποσό που απαιτείτο ως μετοχικό κεφάλαιο για να δημιουργηθεί η ΠΑΕ Παναθηναϊκός.
Κάπως έτσι άρχισε η προεγγραφή ανθρώπων της Παναθηναϊκής οικογένειας που είχαν την πρόθεση να αγοράσουν μετοχές, για να βοηθήσουν τον Σύλλογο να αποκτήσει την επαγγελματική του ιδιότητα. Πρώτος λοιπόν δήλωσε ο Γιάννης Σταυρουλάκης ότι θα αγοράσει 4.000 μετοχές, ακολούθησε ο Γιώργος Βαρδινογιάννης με 5.000 μετοχές, ο Παύλος Γιαννακόπουλος με 10.000 μετοχές και άλλοι (Καλλιγέρης, Τζιώτης, Γεωργακόπουλος με μικρότερο αριθμό μετοχών).
Ωστόσο και με αυτό τον τρόπο δεν μπορούσε να καλυφθεί ολόκληρο το κεφάλαιο. Με αυτή την εξέλιξη και βλέποντας ότι Ολυμπιακός και ΑΕΚ είχαν καλύψει το μετοχικό τους κεφάλαιο, ο Γιώργος Βαρδινογιάννης ανέλαβε δράση.
Ο θρυλικός πλέον “καπετάνιος” του Παναθηναϊκού, αντιλαμβανόμενος ότι οι κινήσεις που είχαν γίνει δεν θα έφερναν εύκολα το επιθυμητό αποτέλεσμα για τον Σύλλογο, αποφάσισε να προβεί σε μια ριζοσπαστική κίνηση. Έτσι, αφού κάλεσε τον ταμία του Παναθηναϊκού στο γραφείο του και ενημερώθηκε για την κατάσταση, ανέφερε ότι προτίθεται να αγοράσει το 51% των μετοχών, πράγμα όμως που απαιτούσε την έγκριση της διοίκησης (πρόεδρος τότε ήταν ο Απ. Νικολαΐδης), κάτι που έπρεπε να γίνει για κάθε ποσοστό του μετοχικού κεφαλαίου που ξεπερνούσε το 20% του συνόλου του.
Ο Γιώργος Βαρδινογιάννης όμως είχε πάρει τις αποφάσεις του. “Εντάξει”, απάντησε στον ταμία της ομάδας του τριφυλλιού, “σε αυτή την περίπτωση, θα πάρω εγώ το 20%, θα πάρει ο αδελφός μου άλλο ένα 20% και ο γαμπρός μου ένα 15%!” Με αυτό τον τρόπο δεν χρειαζόταν έγκριση του Δ.Σ. και έτσι ο σκόπελος ξεπεράστηκε.
Με τίτλο “Αιφνιδιαστικές εξελίξεις στη Λεωφόρο” “ΣΤΟΝ ΌΜΙΛΟ του Γ. ΒΑΡΔΙΝΟΓΙΑΝΝΗ ΤΟ 51% ΤΟΥ ΠΑΟ”, η εφημερίδα Έλευθεροτυπία ανακοίνωνε στο φύλλο της 17ης Ιουλίου 1979 την αγορά του 51% των μετοχών του Παναθηναϊκού από τον όμιλο Βαρδινογιάννη, τονίζοντας ότι το τριφύλλι γίνεται πλέον πανίσχυρο οικονομικά, καθώς ανοίγονται καινούργιοι δρόμοι για το λαοφιλή σύλλογο.
Από την άλλη μεριά, η πλευρά του Παύλου Γιαννακόπουλου και ο όμιλος που αντιπροσώπευε ο σπουδαίος, όπως αποδείχθηκε αργότερα, παράγοντας του τριφυλλιού, ανέφερε ότι “οι μετοχές του συλλόγου δόθηκαν στον Γ. Βαρδινογιάννη, εντελώς πραξικοπηματικά και εμείς που κάναμε τόσους αγώνες και θυσίες μείναμε απ' έξω”.
Με αυτά και μ' αυτά, ο ιστορικός Σύλλογος του Παναθηναϊκού πέρασε στα χέρια του Ομίλου Βαρδινογιάννη, ο οποίος μάλιστα αύξησε το μετοχικό κεφάλαιο με το καλημέρα στα 114 εκ. δρχ. περίπου και έμεινε στη διοίκηση του Συλλόγου για πολλά χρόνια, με τα γνωστά μέχρι σήμερα αποτελέσματα.
Η οικογένεια Γιαννακόπουλου έμεινε με την πικρία ότι τελευταία στιγμή δεν μπόρεσε να πραγματοποιήσει το όνειρό της, απέσυρε την προσφορά της, δεν αγόρασε μετοχές και στράφηκε αργότερα στον μπασκετικό Παναθηναϊκό, τον οποίο διοικεί μέχρι σήμερα με λαμπρά αποτελέσματα.
Αναλαμβάνοντας τα ηνία του Παναθηναϊκού, ο Γιώργος Βαρδινογιάννης το καλοκαίρι του 1979, με μακροσκελή ανακοίνωσή του, δεσμεύθηκε να κάνει τον Παναθηναϊκό μεγάλο, όπως του αξίζει, υπογράφοντας γι' αυτό ένα συμβόλαιο τιμής με όλους τους ανθρώπους που αγαπούσαν τον ιστορικό αυτό σύλλογο, δίνοντας μάλιστα εντολή στο τεχνικό τιμ να καλυφθούν όλα τα κενά της ομάδας.
Παράλληλα μετά τη σύσταση της ΕΠΑΕ (Ένωση Ποδοσφαιρικών Ανωνύμων Εταιρειών) πέτυχε να εκλεγεί ο εκπρόσωπος του Παναθηναϊκού, Μάκης Ιθακήσιος, ως ο πρώτος πρόεδρος της νεοσύστατης Ένωσης!
Μετά από σωρεία φιλικών αγώνων κατά τη διάρκεια του Αυγούστου και του Σεπτεμβρίου 1979 και ενώ έχουν αποκτηθεί οι Πετρινιώτης, Κίρισιτς, Τσιριγώτης και Όρε, το τριφύλλι ξεκινά το πρωτάθλημα με το αριστερό, αφού στις 30 Σεπτεμβρίου παραχωρεί ισοπαλία (3-3) στον Άρη (και ενώ προηγήθηκε δύο φορές, με Υφαντίδη και Όρε), μέσα στην κατάμεστη Λεωφόρο, έχοντας πολλά παράπονα από τη διαιτησία του Πετράκη.
Ο Όρε ξαναχτυπά και την επόμενη αγωνιστική, στη νίκη του Παναθηναϊκού (1-0) μέσα στη Ν. Φιλαδέλφεια επί της ΑΕΚ και ο Γιώργος Βαρδινογιάννης με τον Άλφ Ράμσεϋ (που είχε προσληφθεί για να οργανώσει τη δημιουργία ποδοσφαιρικών ακαδημιών στο τριφύλλι), μοιράζουν συγχαρητήρια στους παίκτες.
Η συνέχεια δεν είναι ανάλογη, καθώς ακολουθούν ισοπαλία με τον Εθνικό στη Λεωφόρο, νίκη επί της Δόξας, ισοπαλία στη Ρόδο και ήττα από τη Λάρισα εκτός. Με μια μικρή αναλαμπή (νίκες στην Κρήτη επί του ΟΦΗ, 3-0 και επί της Καστοριάς στη Λεωφόρο, 2-0, έρχονται οι ισοπαλίες με ΠΑΟΚ και Κόρινθο, αμφότερες με 0-0 στη Λεωφόρο, που σηματοδοτούν το τέλος της συνεργασίας του ΠΑΟ με το Λάκη Πετρόπουλο.
Το κλίμα δεν είναι ιδιαίτερα ευχάριστο. Το τριφύλλι παλινωδεί, 2-2 στη Ν. Σμύρνη με Πανιώνιο, κερδίζει 3-1 την Παναχαΐκή στη Λεωφόρο, ενώ ακολουθούν δύο ταπεινωτικές ήττες (6-0 από τον Ηρακλή και 4-1 από τα Γιάννινα). Ενδιάμεσα ήλθε η ισοπαλία 0-0 με τον Απόλλωνα στη Λεωφόρο και ο Παναθηναϊκός έμοιαζε με καζάνι που ήταν έτοιμο να εκραγεί.
Εν τω μεταξύ αποκτήθηκαν ο Ζιάκος και ο Μπανάσας, επέστρεψε ο Κουρόπουλος από την Αμερική και έγινε διακοπή συμβολαίου στον Δεληκάρη. Παράλληλα, μετά την απόλυση Πετρόπουλου, προσλήφθηκε ο διάσημος Ιταλοαργεντινός προπονητής Μπρούνο Πεζάολα!, ενώ τα Χριστούγεννα του 1979 επέστρεψε στη Λεωφόρο ο στρατηγός Μίμης Δομάζος, σύμβολο του Παναθηναϊκού, για να τελειώσει την καριέρα του στο τριφύλλι.
Μάλιστα στο ντέρμπι των αιωνίων, στις αρχές του 1980, τελευταία αγωνιστική του πρώτου γύρου, οι πράσινοι, κάνοντας μια εκπληκτική εμφάνιση, επικρατούν των βοθρολιμανίσιων, 2-0, με γκολάρες των Υφαντίδη, Αλβαρέζ και αν και μακριά από την κορυφή, δίνουν χαμόγελα ελπίδας στους οπαδούς τους.
Η δεύτερη νίκη επί της ΑΕΚ στη Λεωφόρο πάλι με 1-0, μολονότι πριν και μετά το τριφύλλι παραχώρησε 4 λευκές ισοπαλίες εκτός σε Καβάλα, Άρη, Εθνικό και Δόξα, μείωσε τις προσδοκίες, όμως η συνέχεια ήταν πολύ καλή, καθώς οι νίκες επί της πολύ ισχυρής Λάρισας (1-0), επί του ΠΑΟΚ στην Τούμπα (2-0) και επί του επίσης δυνατού ΟΦΗ (2-1) στη Λεωφόρο, έφεραν το τριφύλλι στην κορυφή.
Όλα έδειχναν ότι ο Παναθηναϊκός πλησίαζε σε έναν ακόμη τίτλο, όμως η αφλογιστία των επιθετικών του που έχαναν πολλές ευκαιρίες τελικά του κόστισε το πρωτάθλημα. Στην Κόρινθο το μένος των Κορινθίων για το τριφύλλι αποτυπώθηκε με σοβαρά επεισόδια που είχαν ως κορωνίδα τον τραυματισμό του Γ. Βαρδινογιάννη στο κεφάλι από ανεγκέφαλους οπαδούς της τοπικής ομάδας! και ενώ οι ποδοσφαιριστές της Κορίνθου αγωνίσθηκαν με απίστευτη σκληρότητα και κακία κατά του Παναθηναϊκού. Προπονητής της πελοποννησιακής ομάδας ήταν ο .... Αλέφαντος.
Η νίκη επί του Πανιωνίου (3-0) στην Λεωφόρο, την αμέσως επόμενη αγωνιστική, έφερε το τριφύλλι μια ανάσα από τον τίτλο και οι παίκτες του τριφυλλιού έκαναν τον ..... γύρο του θριάμβου. Τι είχε συμβεί; Απλά, η Ακαδημία του Παναθηναϊκού μπορεί ακόμη να ήταν στα σκαριά, όμως οι μικροί του τριφυλλιού είχαν κερδίσει το κύπελλο “Μεάτσα” στην Ιταλία, επικρατώντας διαδοχικά των αντίστοιχων εφηβικών ομάδων της Φέγενορντ (4-0), της Γκλάντμπαχ (3-1), της Σλόβαν (2-0) και στον τελικό της Ίντερ (3-2), για να αποθεωθούν από τον κόσμο πριν το παιχνίδι με τον Πανιώνιο.
Εδώ πρέπει να κάνουμε μια παρένθεση για να αναφερθούμε στην ομάδα του Δημοσίου, η οποία πάντα έχει κατά νου πώς θα κλέψει τους αντιπάλους της και πώς θα αρπάξει τίτλους από τις άλλες ομάδες και κυρίως από τον Παναθηναϊκό.
Μετά από όλες τις άλλες μεθόδους που κατά καιρούς χρησιμοποιούσαν οι βοθρολιμανίσιοι, προσέθεσαν και άλλο ένα όπλο στο επαίσχυντο οπλοστάσιό τους, της καταλήστευσης δηλαδή του τριφυλλιού από τους τίτλους που εδικαιούτο. Ο πανέξυπνος αλλά και πονηρός πρόεδρός τους, Νταϊφάς, άρχισε το τροπάριο της προσφυγής στα δικαστήρια, κάθε φορά που έβλεπε ότι η ..... υπερομάδα των απόγονων του στόλου δεν μπορούσε αγωνιστικά να τα βγάλει πέρα με τον Παναθηναϊκό.
Με τον τρόπο αυτό, όπως θα δούμε έκλεψε δύο πρωταθλήματα από το τριφύλλι. Κατ' αρχήν άρχισαν οι ψίθυροι και οι διαδόσεις, καθώς έβλεπαν ότι οι πράσινοι ήσαν μπροστά στη βαθμολογία και ο τίτλος πέταγε μακριά από τις ψαρόβαρκες του Πειραιά, ότι τα “φιλικά” του σωματεία, Κόρινθος, Παναχαϊκή και Απόλλων θα του έδιναν τα παιχνίδια και έτσι θα έπαιρνε τον τίτλο (έτσι έχουν μάθει τόσα χρόνια, έτσι έλεγαν). Το σύστημα της προπαγάνδας δυστυχώς δούλεψε άψογα, οι αντίπαλοί μας έπαιξαν λυσσασμένα εναντίον του τριφυλλιού και απέσπασαν όλοι ισοπαλίες (0-0 η Κόρινθος και η Παναχαΐκή, 2-2 ο Απόλλων) και έτσι ο Παναθηναϊκός που ήταν 5 βαθμούς μπροστά έχασε τον τίτλο με την ήττα στο τηγάνι (1-0).
Εν τω μεταξύ είχαν αρχίσει και οι ψίθυροι και οι διαδόσεις (μαέστροι σ' αυτά οι κουτοπόνηροι Πειραιώτες) ότι θα προσφύγουν στη δικαιοσύνη για το θέμα Ρότσα, με αποτέλεσμα να υπάρξει αναταραχή στον Σύλλογο του Παναθηναϊκού και επακόλουθο, όπως είδαμε και με τα “φιλικά” σωματεία, να χαθεί εντελώς απρόσμενα ο πρώτος επαγγελματικός τίτλος. Και όλα αυτά παρά το γεγονός ότι το τριφύλλι είχε τις λιγότερες ήττες από όλους, μόλις 4 (από Λάρισα, Ηρακλή, Γιάννινα και αρουραίους), αλλά του στοίχισαν οι πάρα πολλές ισοπαλίες, συνολικά 15 (5 στη Λεωφόρο και 10 εκτός).
Τελικά ο Παναθηναϊκός ισοβάθμισε με την ΑΕΚ στην τρίτη θέση, δύο βαθμούς πίσω από τους αρουραίους και τον Άρη. Στα μπαράζ που έγιναν, το τριφύλλι κέρδισε ξανά την ΑΕΚ με 1-0 (γκολ του Όρε) στο Φάληρο, και οι ακατονόμαστοι τον Άρη (2-0), κατακτώντας έτσι άλλον έναν κάλπικο τίτλο!
Ούτε στο Κύπελλο τα κατάφερε όμως το τριφύλλι, αφού μετά τη νίκη με 9-1 επί του Εορδαϊκού, έχασε στα Γιάννινα 2-1 και αποκλείστηκε. Τη σαιζόν εκείνη το Κύπελλο κατέκτησε η Καστοριά, των Δίντσικου, Τσιρώνη που κέρδισε στον τελικό στη Ν. Φιλαδέλφεια τον Ηρακλή του Χατζηπαναγή, με 5-2.
Το έμψυχο δυναμικό της ομάδας εκείνης της πρώτης επαγγελματικής περιόδου απετέλεσαν οι : Κωνσταντίνου, Λαφτσής, Βαλλιάνος, Αλεξίου, Ελευθεριάδης, Κίζας, Καψής, Γιαννακούλας, Κόβης, Στεφανάκης, Τσιριγώτης, Κατσιάκος, Λιβαθηνός, Ελευθεράκης, Δομάζος, Δεληκάρης, Κίρισιτς, Υφαντίδης, Αλβαρέζ, Όρε, Πετρινιώτης, Τερζανίδης, Αντωνίου, Σιντιχάκης, Μπανάσας, Μπουμπλής-Ρότσα, Ζιάκος, Κουρόπουλος.
Σκόρερ του Παναθηναϊκού στο πρωτάθλημα αυτό αναδείχθηκαν οι : Υφαντίδης 10, Όρε 5, Ελευθεράκης 4 και Αλβαρέζ, Κουρόπουλος, Τερζανίδης και Ρότσα από 3 τέρματα.
Θα τελειώσουμε την αναδρομή στην περίοδο αυτή με μια δήλωση του Νίκου Αναστόπουλου, ποδοσφαιριστή του Πανιωνίου τότε, για τον οποίο είχε ενδιαφερθεί ο Παναθηναϊκός. Είπε λοιπόν ο Αναστόπουλος:
“Τίμιο το πρωτάθλημα; Ίσως ναι, ίσως και όχι. Είναι τόσα πολλά τα κυκλώματα, τόσα πολλά τα αδιευκρίνιστα σημεία αλλά και τόσο καυτά που, έτσι και τολμήσεις να τα αγγίξεις, παθαίνεις..... εγκαύματα”.
Είδατε ο Νικολάκης; Τότε που ενδιαφερόταν να ενταχθεί στη μεγάλη πράσινη οικογένεια και δεν ήξερε ακόμη ότι θα καταλήξει στο βοθρολίμανο, έλεγε τα πράγματα με τ' όνομά τους. Τα σύκα-σύκα και τη σκάφη-σκάφη. Μετά έγινε αρουραίος και άλλαξε τροπάριο. Και με τον τρόπο αυτό έκλεψαν έναν ακόμη τίτλο!
Yank1971
