Η ποδοσφαιρική σαιζόν 1981-82 θα μείνει στην ιστορία για την περιβόητη υπόθεση Ρότσα-Μπουμπλή, ή πώς οι ακατονόμαστοι με αριστοτεχνικό τρόπο έκλεψαν άλλον έναν τίτλο πρωταθλήματος από τους πράσινους, τον δεύτερο μετά από το πρώτο επαγγελματικό πρωτάθλημα.
Ας πάρουμε όμως τα πράγματα από την αρχή.
Το καλοκαίρι του 1981 ο πρόεδρος του Παναθηναϊκού, Γιώργος Βαρδινογιάννης, πεισμωμένος από τη ανυδρία τίτλων του επαγγελματικού Παναθηναϊκού, μπαίνει δυναμικά στη μάχη των μεταγραφών και με αστραπιαίες κινήσεις φέρνει στη Λεωφόρο τους άσσους του ακατονόμαστου, Μάϊκ Γαλάκο και Γιάννη Κυράστα, οι οποίοι τα είχαν σπάσει με τη διοίκηση των βοθρολιμανίσιων, αλλά και τον σπουδαίο Δραμινό στράϊκερ και εξαιρετικό κεφαλοσφαιριστή, Γρηγόρη Χαραλαμπίδη, καθιστώντας έτσι το τριφύλλι ...... Εθνική ομάδα. Παράλληλα φέρνει και τον Νορβηγό κυνηγό Άρνε Ντόκεν που έμελλε να αποδειχθεί μια σπουδαία μονάδα στην επιθετική γραμμή της ομάδας, ενώ στο ρόστερ της ομάδας εντάσσεται και ο Λευτέρης Πουπάκης.
Όλα έδειχναν ιδανικά, ο Παναθηναϊκός μετά από δύο άτιτλους χρόνους στο επαγγελματικό ποδόσφαιρο ξεκινούσε με όνειρα και ελπίδες, που όμως οι απατεώνες του ελληνικού αθλητισμού θα τα έκαναν σκόνη και θρύψαλα, αφού ήδη πρόσθεσαν νέα “συστήματα” στο πλούσιο ρεπερτόριό τους στην επιχείρηση ΄κλοπή τίτλων από τον Παναθηναϊκό΄.
Έτσι λοιπόν, αφού κατάφεραν όπως είδαμε να κλέψουν τον πρώτο επαγγελματικό τίτλο από το τριφύλλι, χρησιμοποιώντας 4 ξένους (ενώ επιτρέπονταν μόνο 2 για κάθε ομάδα), τους Λοσάντα, Περόνε, Νοβοσέλατς και Άλστρομ, με τους 2 πρώτους να τους έχουν “περάσει” ως ομογενείς (!), μόλις μυρίστηκαν την υπόθεση Μπουμπλή, πονηρά σκεπτόμενοι και αφού την προηγούμενη σαιζόν απέσυραν τους δύο “ομογενείς” Περόνε, Λοσάντα, κατέκτησαν άνετα τον τίτλο και έτσι δεν έδωσαν συνέχεια στην υπόθεση Μπουμπλή.
Τώρα όμως, βλέποντας την ισχυροποίηση του Παναθηναϊκού που τον καθιστούσε πρώτο φαβορί για το πρωτάθλημα, έβαλαν σε ενέργεια τα μεγάλα μέσα. Ας τα δούμε λοιπόν αναλυτικά.
Ξεκίνημα στην Πάτρα με τους τιμωρημένους αρουραίους και 1-1 στην πρεμιέρα. Στο επονομαζόμενο ντέρμπι του μίσους....
Στον κόσμο και των δύο ομάδων επικρατούσε παροξυσμός, τα 21.350 εισιτήρια εξελίχθηκαν σε holy grail για τους οπαδούς και το γήπεδο της Αγυιάς στη δική τους Wonderland. Οι επιτήδειοι δεν έχασαν την ευκαιρία και άμεσα ξεκίνησε μια απίστευτη διαδικασία μαύρης αγοράς για τα εισιτήρια του αγώνα της Πάτρας, με συγκεντρωμένους τύπους στην Ομόνοια ακόμη και να έχουν διαχωρίσει τις τριπλάσιες και τετραπλάσιες τιμές στα εισιτήρια αναλόγως με το εάν ήταν αριθμημένα ή "διακεκριμένης θέσης" όπως αναγραφόταν τότε στα εισιτήρια με συγκεκριμένη θέση στην κερκίδα.
Εισιτήρια των 100 δραχμών πωλούνταν με 1000, τα "καλά" των 400 με 2 και 2μισι χιλιάδες δραχμές, επικρατούσε ένα ατέλειωτο χάος σχετικά με το ποιος έχει πάρει εισιτήρια και σε ποιο σημείο του γηπέδου, αφού ήταν αδύνατον για την αστυνομία να ελέγξει σε ποια χέρια είχαν καταλήξει τα 5500 εισιτήρια που αναλογούσαν στη φιλοξενούμενη ΠΑΕ Παναθηναϊκός και πόσοι οπαδοί του Παναθηναϊκού είχαν προμηθευτεί από μαυραγορίτες εισιτήρια "στη λάθος πλευρά".
Δεν υπήρχαν ακόμη νεκρές ζώνες εκείνη την εποχή, η τραγωδία της θύρας 7 και τα επεισόδια στα γήπεδα είχαν θορυβήσει και πανικοβάλλει τις αρχές, τούτη τη φορά το κλίμα ήταν και απόλυτα τεταμένο, το παιχνίδι μύριζε από παντού μπαρούτι. Πολύ γρήγορα έγινε κατανοητό στους εκδρομείς φίλους του Παναθηναϊκού, ότι το ταξίδι στην αχαϊκή πρωτεύουσα θα ήταν δυσκολότερο του συνηθισμένου. Ήδη από τον Ισθμό της Κορίνθου, ορδές οπαδών του Ολυμπιακού έστηναν "καρτέρια" αναζητώντας αυτοκίνητα ή λεωφορεία με κάποιο διακριτικό των πρασίνων, με πολλές δυσάρεστες καταστάσεις (οι οποίες πρέπει να σημειωθεί, ότι δεν αγγίζουν ούτε κατ’ ελάχιστον τις σημερινές θηριωδίες) να λαμβάνουν χώρα στην εθνική οδό Αθηνών-Πατρών.
Πανικόβλητος ο Αστυνομικός Διευθυντής Πατρών, προσπαθούσε να τηρηθεί η τάξη πέριξ του γηπέδου, να περιφρουρήσει τα κεντρικά σημεία της πόλης αποσοβώντας "μοιράια" συνάντηση των αντιπάλων οπαδών και η εντολή ήταν σαφής και μονολεκτική: «σκούπα». Οι συλλήψεις και οι προσαγωγές γύρω από το γήπεδο της Παναχαϊκής, έφτασαν τις 15, οι περισσότεροι συνελήφθησαν επ’ αυτοφώρω πωλώντας εισιτήρια στη μαύρη αγορά (σε εκτός λογικής τιμές, ακόμη και σε σχέση με τις τιμές στην Ομόνοια) ή για φθορά ξένης περιουσίας.
Αξιοσημείωτο της εκτός ελέγχου κατάστασης, οι συλλήψεις από αστυνομικά όργανα δύο νεαρών που επέδειξαν «επικίνδυνη και αναιδή συμπεριφορά» κατά το δελτίο αναφοράς, παραβιάζοντας το ν.4000/1958 - γνωστότερο ως νόμο περί "τεντιμποϊσμού". Πέρα από τα ευτράπελα όμως, υπήρχε και ένα παιχνίδι που όσο πλησίαζε η ώρα διεξαγωγής του, τόσο προδιαγραφόταν η αναγωγή του στη σφαίρα του μύθου για τις επόμενες γενιές.
Λίγο πριν τελειώσει το ημίχρονο και ενώ ο Ολυμπιακός είχε δοκάρι στο εικοστό λεπτό σε ανάποδο ψαλίδι του Αναστόπουλου, θα γίνει η φάση που θα τινάξει το ντέρμπι στον αέρα: ο Λιβαθηνός έχει τη μπάλα κοντά στην πλάγια γραμμή στο λασπωμένο χώρο του κέντρου και ο Νίκος Βαμβακούλας με ένα...στοχευμένο τάκλιν θα τον στείλει στα κάγκελα. Στο τέλος ο Ολυμπιακός κατάφερε να ισοφαρίσει με τον Τάσο Μητρόπουλο και μια διαιτησία ανάλογη με αυτές που ζούμε τα τελευταία 20 χρόνια.
Ακολουθεί μια αρκετά καλή πορεία. Το τριφύλλι κερδίζει τον Άρη (2-1), την ΑΕΚ (3-0) με κορυφαίο και σκόρερ τον Γαλάκο, τον Εθνικό (2-1), την Κόρινθο (3-1), τα Γιάννινα εκτός (3-0), την Καστοριά (3-1), ενώ ενδιάμεσα παραχωρεί ισοπαλία στη Λάρισα (2-2) και χάνει στην Τούμπα από τον ΠΑΟΚ (2-0).
Ακολουθεί το ματς στην Κρήτη με τον ΟΦΗ, όπου ο Παναθηναϊκός μετά από ένα πολύ σκληρό παιχνίδι εκ μέρους των αντιπάλων του, κερδίζει με 2-1, δημιουργούνται επεισόδια που οδηγούν στη σύλληψη του τερματοφύλακα του τριφυλλιού!
Στη συνέχεια νίκη επί της Δόξας (4-0) και δύο συνεχόμενες ισοπαλίες με 1-1 σε Ρόδο και Σέρρες, για να επανέλθει το τριφύλλι στις νίκες, επί του Πανιωνίου και της Καβάλας, με 1-0 αμφότερες, με γκολ των Χαραλαμπίδη και Λιβαθηνού.
Αρχές Ιανουαρίου 1982 και ο Παναθηναϊκός καλείται να αντιμετωπίσει τους βοθρολιμανίσιους σε μονό παιχνίδι κυπέλλου στη Λεωφόρο. Ήταν το ματς της χρονιάς. Προβοκατόρικες ενέργειες στο προηγούμενο παιχνίδι στη Λεωφόρο (ρίψη φωτοβολίδων για να τιμωρηθεί η έδρα της ομάδας) δεν τελεσφόρησαν και έτσι Τετάρτη 13 Ιανουαρίου μπροστά σε 24.000 χιλιάδες θεατών το τριφύλλι κάνει ένα εντυπωσιακό come back και ενώ στο 6' έχανε από τους αρουραίους με 2-0 (με γκολ των Περσία, Αναστόπουλου), καταφέρνει να γυρίσει το ματς στο δεύτερο ημίχρονο με δύο πέναλτι του Χαραλαμπίδη και ενώ από το 86' μένει με 10 παίκτες, λόγω αποβολής του Γαλάκου, παίρνει τη νίκη και την πρόκριση στην παράταση με τρίτο γκολ του Γρηγόρη Χαραλαμπίδη!
Πανικός στους αρουραίους που ανακινούν ξανά το θέμα Μπουμπλή, και το θέμα φτάνει στα υψηλότερα κλιμάκια της Πολιτείας και της αθλητικής ηγεσίας.
Ο δεύτερος γύρος δεν ξεκινά καλά, καθώς οι ακατονόμαστοι αποσπούν ισοπαλία στη Λεωφόρο (1-1), προηγούμενοι μάλιστα με ένα εντυπωσιακό αυτογκόλ (ανάποδο ψαλίδι στο Γ) του Λιβαθηνού, που έμεινε στην ιστορία, ενώ στη συνέχεια παραχωρούν ισοπαλίες σε Άρη, Λάρισα, Εθνικό, όλες με 1-1, και χάνουν στη Ν. Φιλαδέλφεια από την ΑΕΚ με 1-0, δίνοντας έτσι την ευκαιρία στην ομάδα του Γανυμήδη να τους πιάσει στην κορυφή. Τα πράγματα πλέον βρίσκονται στην κόψη του ξυραφιού.
Εν τω μεταξύ στη Θεσσαλονίκη στον πρώτο αγώνα κυπέλλου με αντίπαλο τον Ηρακλή κυριαρχεί κλίμα τρομοκρατίας, με ξύλο, παλαιστές και ότι άλλο μπορείτε να φανταστείτε και το τριφύλλι υποκύπτει 1-0, όμως στη ρεβάνς στην Αθήνα κερδίζει 3-1 και παίρνει την πρόκριση για τον επόμενο γύρο.
Όμως και στο πρωτάθλημα οι πράσινοι συνέρχονται και κερδίζουν διαδοχικά τον ΠΑΟΚ, την Κόρινθο και την Καστοριά με 2-1 και τα Γιάννινα με 3-1.
Ακολουθεί η ..... βόμβα, καθώς το ΑΣΕΑΔ στις 3 Απριλίου 1982 κρίνει άκυρο το δελτίο του Μπουμπλή μετά τις καταγγελίες των απατεώνων και ο άσσος του Παναθηναϊκού δεν μπορεί να αγωνισθεί ξανά μέχρι τη λήξη εκείνης της περιόδου.
Η Λεωφόρος μετατρέπεται σε ηφαίστειο μετά τις εξελίξεις αυτές, ο Παναθηναϊκός βρίσκεται σε αναβρασμό, ο πρόεδρος του Γιώργος Βαρδινογιάννης παραιτείται και ο κόσμος βγαίνει στους δρόμους.
Έτσι η περίοδος 1981-82 πρέπει να αποτελεί αιώνια ντροπή για όλες τις αθλητικές αρχές του τόπου (ΑΣΕΑΔ, ΕΠΟ, ΓΓΑ, ΟΔΠΕ, υφυπουργείο Αθλητισμού, με τον γνωστό αντιπαναθηναϊκο, Αεκτζή Κατσιφάρα), αφού όλοι τους συνεργάστηκαν άψογα για να στερήσουν τον τίτλο από τον Παναθηναϊκό, πράγμα που τελικά κατάφεραν. Σκευωρία που έστησε ο πανούργος πρόεδρος της σιχαμένης και βρωμερής ομάδας, Σταύρος Νταϊφάς, η οποία λειτούργησε στην εντέλεια.
Αλλά για να δώσουμε μια πλήρη και εμπεριστατωμένη άποψη προς χάριν των φίλων αναγνωστών πρέπει να παραθέσουμε τα γεγονότα όπως ακριβώς έγιναν.
Ο Νταϊφάς λοιπόν προσέφυγε στη δικαιοσύνη με το γνωστό δικαιολογητικό ότι ο Ρότσα δεν ήταν Έλληνας και συνεπώς κακώς χρησιμοποιήθηκε από τον Παναθηναϊκό. Το ΑΣΕΑΔ όμως δικαίωσε το τριφύλλι που υποστήριξε ότι ο παίκτης αποτελούσε περιουσιακό στοιχείο της ΠΑΕ Παναθηναϊκός, η οποία δεν είχε δημιουργηθεί πριν από πέντε χρόνια και δεν μπορούσε να ξέρει τι είχε συμβεί με την ερασιτεχνική τότε διοίκηση, από την οποία τον αγόρασε.
Επειδή όμως η απόφαση αυτή δεν άρεσε στους πονεμένους αρουραίους, ο κομπλεξικός Κατσιφάρας διόρισε νέο συμβούλιο (ενεργώντας στα πρότυπα της Χούντας) στο ΑΣΕΑΔ, με σκοπό να επιτύχει την ανατροπή της απόφασης και την καταδίκη του Παναθηναϊκού, πράγμα που τελικώς κατάφερε. Λεπτομέρεια, ανάμεσα στα νέα μέλη του ΑΣΕΑΔ, και κάποιος ονόματι Κλωνής, που είχε παλαιότερα χρηματίσει μέλος του Ολυμπιακού!
Έτσι το τριφύλλι έχασε στα χαρτιά (πρώτη φορά είναι; την μάθαμε πια τη δουλειά) το ματς κυπέλλου με τους ακατονόμαστους και του αφαιρέθηκε και ένας βαθμός από το πρωτάθλημα. Ακολούθησε χαμός από τους πράσινους, με καθημερινές διαδηλώσεις και απαίτηση για παραίτηση του Κατσιφάρα και απονομή δικαιοσύνης.
Τελικά μετά από πολλές περιπέτειες και παλινωδίες, το Συμβούλιο Επικρατείας έβγαλε νέα απόφαση, προσπαθώντας να ηρεμήσει τους δικαίως εξαγριωμένους οπαδούς του Παναθηναϊκού, θεωρώντας ως ξένο τον Ρότσα, αλλά ξένο και τον Λοσάντα. Και ο μεν Ρότσα δεν αγωνίσθηκε ξανά εκείνη την περίοδο, ο Λοσάντα όμως συνέχισε κανονικά και οι απόγονοι του στόλου στο πρωτάθλημα εκείνης της περιόδου, ενώ όλες οι άλλες ομάδες είχαν 2 ξένους στο δυναμικό τους, εκείνοι είχαν 4 (!), τους Εσταβίγιο, Λοσάντα, Άλστρομ, Νοβοσέλατς.
Και παρ' όλα αυτά οι θρηνικοί έσκουζαν σαν τα γατιά ότι ο Παναθηναϊκός παρανομεί. Αν αυτό δεν λέγεται κλοπή στο πρωτάθλημα, εμείς τι να πούμε; Ευτυχώς ο μηδενισμός στο κύπελλο και η αφαίρεση βαθμών στον Παναθηναϊκό τελικώς δεν ίσχυσε και έτσι το τρφιύλλι, όπως θα δούμε παρακάτω έφτασε πανάξια στην κατάκτηση του κυπέλλου Ελλάδος, ενώ και το Δ.Σ. του τριφυλλιού δεν έκανε αποδεκτή την παραίτηση του προέδρου του, ο οποίος παρέμεινε στη θέση του.
Στο σημείο αυτό αξίζει να θυμίσουμε στους αναγνώστες ότι τις βρωμιές με τους ξένους είχαν ξεκινήσει πολύ νωρίτερα οι απατεώνες, συγκεκριμένα το 1964, όταν αποκτούσαν τον Ούγγρο Νικολάϊ Γιουτσώφ, τον οποίο μας παρουσίασαν ως ομογενή (όπως και έπαιξε σε όλη την καριέρα του στην Ελλάδα) με το όνομα Νίκος Γιούτσος, χωρίς φυσικά ποτέ να τιμωρηθεί.
Η συνέχεια βέβαια στο πρωτάθλημα μας επεφύλαξε εκπλήξεις, καθώς οι αναταράξεις από την υπόθεση Μπουμπλή επηρέασαν σε μεγάλο βαθμό την ομάδα. Έτσι στο πρώτο παιχνίδι μετά την επαίσχυντη απόφαση για την υπόθεση αυτή, με αντίπαλο τον ΟΦΗ στη Λεωφόρο (βλέπετε η ομάδα της Κρήτης είχε γίνει παράρτημα και μας χάριζε τα ματς από τότε) ο Παναθηναϊκός που ακόμη δεν είχε συνέλθει από όλη αυτή την ιστορία, παραχωρεί καταδικαστική ισοπαλία (1-1) και ουσιαστικά ο ΟΦΗ του στερεί το πρωτάθλημα.
Ακολούθησαν ακόμη δύο ισοπαλίες σε Δράμα και Νέα Σμύρνη με 1-1, ανάμεσα στις νίκες επί Ρόδου και Πανσερραϊκού με 2-1, πριν φτάσουμε στο ματς με τον Ηρακλή στη Θεσσαλονίκη, προτελευταία αγωνιστική, όπου το τριφύλλι κυνηγούσε δύο αποτελέσματα (νίκη ή ισοπαλία) για να ανακηρυχθεί πρωταθλητής Ελλάδος.
Όμως τα πράγματα δεν ήταν καθόλου ευχάριστα. Το κλίμα στη συμπρωτεύουσα ήταν όχι απλά ψυχροπολεμικό, αλλά θύμιζε πραγματικά μπαρουταποθήκη. Κυρίαρχο στοιχείο η σκληρότητα. Η συνάντηση έγινε μέσα σε απίστευτα φανατισμένη ατμόσφαιρα από τους οπαδούς του γηραιού, ενώ και οι παίκτες του αγωνίσθηκαν με πρωτοφανές πάθος. Πριν από το ματς οι οπαδοί του τριφυλλιού εδέροντο ανηλεώς στους δρόμους της συμπρωτεύουσας, ενώ και στα αποδυτήρια επικράτησε πανικός. Ξυλοδαρμοί από παλαιστές, κυνηγητό στις εξέδρες, μέχρι σημείου φίλοι των πρασίνων να .... πέσουν στη θάλασσα για να σωθούν, ενώ προκηρύξεις που είχαν πέσει νωρίτερα προανήγγειλαν θάνατο στους Παναθηναϊκούς και στους ηγέτες τους. Αν είναι δυνατόν!
Ποιος δημιούργησε όμως όλη αυτή την ένταση και το κλίμα φανατισμού πριν και κατά τη διάρκεια του αγώνα; Έ, τι κάνει νιάου-νιάου στα κεραμίδια; Μη βιαστείτε να απαντήσετε. Δεν πρόκειται για γάτες, αλλά για “αρουραίους”. Η ήττα λοιπόν, με 2-1 ήρθε φυσιολογικά και το πρωτάθλημα οδηγήθηκε σε μπαράζ μεταξύ των αιωνίων, αφού στην τελευταία αγωνιστική επιβλήθηκαν αμφότεροι των αντιπάλων τους και παρέμειναν ισόβαθμοι.
Βέβαια για να φτάσουμε σε αυτή την ισοβαθμία, εκτός από την υπόθεση Μπουμπλή-Ρότσα, έγιναν και τα σχετικά διαιτητικά όργια υπέρ των βοθρολιμανίσιων και εις βάρος του Παναθηναϊκού και όλων των άλλων ελληνικών ομάδων, πράγμα συνηθισμένο κάθε χρόνο, γι΄ αυτό και δεν κάνουμε καμία αναφορά σε αυτά, εκτός βεβαίως και από τις καταγγελίες για στημένα παιχνίδια της ομάδας της Τρούμπας, που πήγαιναν όλες στον κάλαθο των αχρήστων!
Ο Παναθηναϊκός κατ' αρχήν εξέδωσε ανακοίνωση που απευθυνόταν και στον Πρωθυπουργό, δηλώνοντας την απέχθειά του για όλη αυτή την ιστορία και την παραίτησή του από το μπαράζ. Τελικά υπαναχώρησε, αγωνίστηκε στο μπαράζ του Βόλου, χωρίς Ρότσα, Γαλάκο και Κυράστα, καθώς οι δύο τελευταίοι είχαν κιτρινιστεί στον τελικό του κυπέλλου και δεν είχαν δικαίωμα να αγωνιστούν, ήταν νωθρός και ηττήθηκε με 2-1.
Όμως η χρονιά δεν έμεινε χωρίς τίτλο για τον ποδοσφαιρικό Παναθηναϊκό.
Προτού γίνει το μπαράζ της .... πλάκας, στο οποίο οδηγήθηκε ετσιθελικά το τριφύλλι, οι πράσινοι κατέκτησαν πανάξια το Κύπελλο Ελλάδος.
Πριν από το ντέρμπι-θρίλερ με τους απόγονους του στόλου τον Ιανουάριο, ο Παναθηναϊκός είχε αποκλείσει σε μονό αγώνα τον Ηλυσιακό με 2-0, ενώ στη συνέχεια αγωνίστηκε σε διπλούς αγώνες και απέκλεισε διαδοχικά τον Ηρακλή (0-1 και 3-1), την Καστοριά (0-1 και 3-0) και τον ΠΑΟΚ (0-1 και 2-0). Ο τελικός που έγινε στη Ν. Φιλαδέλφεια με αντίπαλο τη Λάρισα μόνο εύκολος δεν ήταν. Το τριφύλλι αγωνίσθηκε με προβλήματα, αφού Ντόκεν και Χαραλαμπίδης ουσιαστικά έπαιξαν με ..... ένα πόδι, χωρίς φυσικά τον Ρότσα, ενώ η σταχτοπούτα Λάρισα, μόλις άρχιζε να χτίζει την αυτοκρατορία της που έμελλε αργότερα στη δεκαετία του 1980 να της αποφέρει ένα πρωτάθλημα, ένα κύπελλο και φυσικά ένα κλεμμένο ακόμη πρωτάθλημα (μαντέψτε από ποιούς).
Το μοναδικό τέρμα που έκρινε τη συνάντηση και χάρισε τον τίτλο του Κυπελλούχου Ελλάδος στο τριφύλλι, πέτυχε στις αρχές του β΄ μέρους ο Χαραλαμπίδης, ενώ η αγωνία για τον τελικό νικητή παρατάθηκε μέχρι τέλους, αφού στα μέσα της επανάληψης ο σκόρερ απώλεσε πέναλτι που θα έκρινε οριστικά και τον νικητή, και έδωσε ελπίδες στην πολύ καλή θεσσαλική ομάδα να προσπαθήσει μέχρι και το τελευταίο σφύριγμα, αποσπώντας χειροκροτήματα για την απόδοσή της. Διατιητής του αγώνα που, να θυμίσουμε, κιτρίνισε τους Κυράστα, Γαλάκο, στερώντας τους το δικαίωμα να αγωνιστούν στο μπαράζ, ήταν ο Αντώνης Βασσάρας, πατέρας του σημερινού Κύρου Βασσάρα!
Για την ιστορία να αναφέρουμε και τη σύνθεση των πρασίνων στον τελικό της περιόδου αυτής: Κωνσταντίνου, Κυράστας, Κόβης, Καψής, Σημαιοφορίδης, Λιβαθηνός, Ντόρου Νικολάε, Κουρόπουλος (78΄Κατσιάκος), Χαραλαμπίδης (88΄Αναστασιάδης), Ντόκεν, Γαλάκος.
Εκτός από αυτούς στον Παναθηναϊκό αγωνίσθηκαν την περίοδο αυτή και οι: Πουπάκης, Αλεξίου, Ζιάκος, Καρούλιας, Τσιριγώτης, Δεληκάρης, Υφαντίδης, Υφαντής, Φαμπιάτος, Βονόρτας, Αργυρόπουλος, Σάμιος.
Σκόρερς του τριφυλλιού στο πρωτάθλημα ήσαν οι: Χαραλαμπίδης 21, Ντόκεν 10, Γαλάκος 8, Λιβαθηνός 5, Αναστασιάδης 4, Νικολάε 3.
Στο παλμαρέ το τριφύλλι είχε 50 βαθμούς, τέρματα 58-23, 19-12-3, ενώ οι ψαροκασέλες είχαν 50 βαθμούς, τέρματα 46-21, 18-14-2.
Το σύστημα βαθμολογίας ήταν 2-1-0, ενώ αν το σύστημα ήταν όπως το σημερινό, ο Παναθηναϊκός θα είχε 69 βαθμούς και οι βοθρολιμανίσιοι 68!
Τη σαιζόν αυτή το τριφύλλι ήταν κυρίαρχο στον ελληνικό αθλητισμό, αφού κατέκτησε τους τίτλους στα περισσότερα αθλήματα στον ελλαδικό χώρο, κύπελλο στο ποδόσφαιρο, πρωτάθλημα και κύπελλο στο μπάσκετ, πρωτάθλημα και κύπελλο στο βόλλεϋ, πρωτάθλημα στο βόλλεϋ γυναικών, πρωτάθλημα στην πάλη, πρωτάθλημα στην πυγμαχία, πρωτάθλημα στη σκοποβολή.
Από την άλλη πλευρά, ο Παναθηναϊκός, πάντα ευγενής και καλοπροαίρετος απέναντι στους αγνώμονες ψευτόμαγκες λιμανίσιους που κινούσαν γη και ουρανό για να δημιουργήσουν προβλήματα στους πράσινους ώστε να χάσουν τον τίτλο, δια του Προέδρου του Γ. Βαρδινογιάννη, έδιναν δάνειο 20.000 δολαρίων στον Νταϊφά για να αγοράσει τον Σπενς, ενώ την ίδια ώρα, υπέκυπτε στην παράκληση του τελευταίου να αποσύρει το ενδιαφέρον για την απόκτηση του Αναστόπουλου, τον οποίο τελικά απέκτησαν οι αρουραίοι. Καλά να μας κάνουν!!!
Στις 16 Δεκεμβρίου 1981 ενώπιον της αθλητικής ηγεσίας της χώρας έγιναν τα εγκαίνια των αθλητικών εγκαταστάσεων της ΠΑΕ Παναθηναϊκός στην Παιανία και έτσι ένα όνειρο δεκαετιών γινόταν πράξη, καθιστώντας και σε αυτή την περίπτωση τον Παναθηναϊκό πρωτοπόρο των αθλητικών πραγμάτων στη χώρα μας.
Η περίφημη «σχολή της Παιανίας», που έγινε μέσα στο πέρασμα του χρόνου το απόλυτο πρότυπο για όλες τις ελληνικές ομάδες που έκαναν κι εκείνες ένα βήμα μπροστά επενδύοντας στις ακαδημίες, έχει «γεννήσει» ποδοσφαιριστές που έγραψαν το όνομά τους με χρυσά γράμματα στην ιστορία του ελληνικού ποδοσφαίρου. Ο «άθλος» της εθνικής ομάδας στο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα της Πορτογαλίας το 2004 είχε ως βάση την Παιανία.
Οι πέντε από τους 23 παίκτες που είχε συμπεριλάβει τότε ο Οτο Ρεχάγκελ στην αποστολή του αντιπροσωπευτικού μας συγκροτήματος ήταν «made in Paiania»: Αντώνης Νικοπολίδης, Αγγελος Μπασινάς, Γιώργος Καραγκούνης, Κώστας Χαλκιάς, Γιάννης Γκούμας, εκ των οποίων οι τέσσερις πρώτοι είχαν πρωταγωνιστικό ρόλο.
Yank 1971
