Γράφει ο Sorge
Καλησπέρα κύριοι και χρόνια πολλά στον Παναθηναϊκός Αθλητικός Όμιλο. Να γιορτάζουν τα εγγόνια μας τα 200τα του γενέθλια και όλοι να μνημονεύουμε την περίοδο της Καραφλής Κατσαρίδας ως τη χειρότερη περίοδο του Συλλόγου.
Επειδή έχουμε εξαντλήσει τη φετινή χρονιά με βάση όσα βλέπουμε, θα ξαναθυμίσω λίγο με αφορμή τα σημερινά γενέθλια μας, το λόγο του Ισοκράτη που ενέπνευσε την Παναθηναϊκή Ιδέα (ΠΟΣΕΣ ΑΛΛΕΣ ΣΥΖΗΤΗΣΕΙΣ ΓΙΑ ΤΟΝ ΚΑΛΑΘΗ ΚΑΙ ΤΟΝ ΠΑΠΠΑ ΚΑΙ ΤΟΝ ΓΚΙΣΤ ΚΑΙ ΤΟΝ ΠΑΣΚΟΥΑΛ ΝΑ ΚΑΝΟΥΜΕ ΦΕΤΟΣ, ΝΙΣΑΦΙ ΠΙΑ!).
Ο Παναθηναϊκός λόγος του Ισοκράτη είναι ένας από τους εκτενέστερους του Ρήτορα, ανέρχεται σε 272 παραγράφους και συγγράφηκε το καλοκαίρι του 339 πΧ όπου ο Ισοκράτης εγκωμιάζει την Αθήνα και τα ιδανικά της μέσω της σύγκρισης με τη Σπάρτη, έναν εξίσου μεγάλο αντίπαλο.
Μέσω της σύγκρισης αυτής, ο Ισοκράτης θέλει να δείξει πως οι Αθηναίοι πρωτεύουν σε επίπεδο ευεργεσιών προς το Πανελλήνιο των μεγαλύτερων αντιπάλων τους (πλειόνων αγαθών τοις ‘Ελλησι αίτιοι) και έτσι, είναι η πρώτη πόλη του Ελληνισμού. Δεδομένου τόσο του δίπολου Ολυμπιακός-Παναθηναικός, της συνεπούς καλής πορείας του Παναθηναϊκού στην Ευρώπη σε ποδόσφαιρο-καλαθόσφαιρα όσο και στην ανώτατη διοργάνωση της πετοσφαίρισης (όταν ήταν στα καλά του ο ‘Ομιλος), της ύπαρξης πληθώρας σύγχρονων Λακεδαιμόνιων στον Πειραιά (Μανιάτικα) όσο και της σχέσης των Λακεδαιμόνιων με το κόκκινο χρώμα (οι Σπαρτιάτες φορούσαν κόκκινα στη μάχη για να μη φαινόταν αν αιμορραγούσαν), το κεντρικό δίπολο στο λόγο του Ισοκράτη δημιουργεί ενδιαφέροντες συνειρμούς με την τωρινή κατάσταση.
Ένα από τα πρώτα εγκώμια ως προς την Αθήνα και τα ιδανικά της, είναι πως οι Λακεδαιμόνιοι (ο..Ολυμπιακός του τότε δίπολου) εξόντωσαν πολλές μικρές πόλεις, πολλές περισσότερες των Αθηναίων, οι οποίοι αντιθέτως όπως είπε νωρίτερα, φρόντισαν να εξασφαλίσουν την ευημερία των συμμάχων τους . Ξανά-οι συνειρμοί με το ατελείωτο μπουρδέλο που έχουν φέρει σε κάθε τομέα του ελληνικού αθλητισμού οι Ολυμπιακοί όπου και όποτε κυριάρχησαν σε σύγκριση με τον Παναθηναϊκό, είναι απλά αδύνατο να αποφευχθούν.
Δεν μπορείς να μην ομολογήσεις πως το έπος του 2004 στο ποδόσφαιρο που έγινε με την ομάδα του Τζίγγερ και πως τα χρυσά έτη της ελληνικής καλαθόσφαιρας συνέπεσαν με τα καλά έτη του Παναθηναϊκού. Παράλληλα, το ποδοσφαιρικό μνημόνιο και η πλήρης παρακμή της ποδοσφαιρικής λίγδας μαζί με την παρακμή της ελληνικής ομάδας καλαθόσφαιρας τα ίδια έτη που η…ολυμπιακή ιδέα (μπλιαχ) πήρε τα πάνω της (μπλιαχ μπλιαχ). Αυτά είναι γεγονότα όπως γεγονότα είναι πως το 2019 μΧ η Αθήνα θεωρείται παγκοσμίως ως το πιο λαμπρό τμήμα του αρχαίου Ελληνικού πολιτισμού και όχι η Σπάρτη. Όπως ακριβώς ελάχιστοι πρόκειται να θυμηθούν τις …ευρωπαϊκές επιτυχίες του Ολυμπιακού ενώ αντιθέτως, ακόμα και το 2019, όλοι οι ξένοι θυμούνται σε ποδόσφαιρο και καλαθοσφαίριση, πόσο κυρίαρχος ήταν από τις ελληνικές ομάδες ο Παναθηναϊκός.
Το ίδιο μοτίβο επαναλαμβάνεται και στη μέση του λόγου, όπου οι πολεμικές επιτυχίες των Λακεδαιμόνιων έναντι τρίτων (με Τρωικό, Δαρείο/Ξέρξη, στους πολέμους υποστήριξης των ελληνικών αποικιών) κρίνονται μέσες άκρες μέτριες ενώ αντιθέτως, οι Αθηναίοι πάντοτε φέρνανε μεγάλες επιτυχίες δίχως να φουσκώνει το μυαλό τους, όπως ακριβώς ανάλογες ήταν οι Ευρωπαϊκές επιτυχίες του Παναθηναϊκού σε όλα τα αθλήματα σε σχέση με τον Ολυμπιακό.
Το πιο ενδιαφέρον όμως τμήμα του Παναθηναϊκού λόγου είναι ο επίλογος όπου και συγκεντρώνει τα εγκώμια ως προς το (παν-) Αθηναικό ιδεώδες, πάλι μέσω της διπολικής σύγκρισης. Αναδεικνύει πως οι Λακεδαιμόνιοι πάντοτε καλλιτεχνικά και πολιτισμικά παίρνανε τις ιδέες των Αθηναίων, ακριβώς με την ίδια λογική του διπόλου Παναθηναϊκού-Ολυμπιακού, αφού όποτε φτιάξανε ομάδα οι …απέναντι, ήταν μέσω παικτών του Παναθηναικού (κλωπεία κατά τον Ισοκράτη).
Αντίθετα, ο δοτικός φιλελληνισμός των Αθηναίων κάτω από τον οποίο ευεργετηθήκαν οι ‘Ελληνες, έρχεται σε αντίθεση με την ομόνοια των Λακεδαιμονίων, που στόχος τους είναι να χρησιμοποιούν τις πολεμικές δράσεις για να βλάπτουν όλους τους υπόλοιπους, ακόμα και συγγενείς, δρέποντας μόνο οι ίδιοι τα ωφέλη. Κάθε σύγκριση με τακτικές παράγκας πχ τον περίφημο τελικό Κυπέλλου μεταξύ Αστέρα Τριπόλεως-Ολυμπιακού (ληστέψανε το παράρτημα τους) ή με το πως αφήσανε διαλυμένο τον ‘Αρη, φορτώνοντας του τον Ολυμπιακό Λάσκαρη προκειμένου να ελέγξουν για 2 έτη τον ΕΣΑΚΕ, καταντά επιτακτική. Ο δοτικός φιλελληνισμός των Αθηναίων όπως περιγράφεται στο λόγο του Ισοκράτη είναι πραγματικότητα στις πράξεις του Παναθηναϊκού Συλλόγου.
‘Οπως επιτακτική θα πρέπει να είναι η υπενθύμιση πως ο πολυμετοχικός ΠΑΟ έδωσε πόσα λεφτά στον ΠΑΟΚ για να μη διαλυθεί, πόσες φορές ο Παναθηναϊκός έμεινε εκτός Ευρώπης ή μη πρωταθλητής από τον ΟΦΗ ή στην καλαθόσφαιρα, πόσες ομάδες ευεργετήθηκαν από την επιμονή του Παναθηναϊκού να επιμένει σε υψηλά πρότυπα στο άθλημα, είτε μιλάμε για θέματα διοργάνωσης (ίδια ώρα όλοι οι αγώνες που επηρεάζουν ποιος θα πέσει/ανέβει) είτε για θέματα διοίκησης (ο ΕΣΑΚΕ διοικείται από τους Δικέφαλους, καθότι ο Παναθηναϊκός αναγνωρίζει πως δεν μπορεί να είναι δυνάστης του αθλήματος). Αυτό είναι κάτι που είχε αναφερθεί και στην αρχή του λόγου του Ισοκράτη (όπως γράψαμε πριν) όταν έκανε αντιπαραβολή με την Σπάρτη και την Αθήνα ως προς το πώς επιλέγουν να διαχειριστούν τις συμμαχικές ομάδες-ενώ οι Λακεδαιμόνιοι διορίζουν 10 άτομα ως διοίκηση (παραρτήματα), οι Αθηναίοι φρόντιζαν να εξασφαλίζουν πως οι πολίτες των συμμάχων επιλέγουν ποιοι θα τους κυβερνήσουν.
Εν κατακλείδι, ημέρα των 110 γενεθλίων του ΠΑΟ, θέλω να επισημάνω πως παρά τις δύσκολες ημέρες, ο Παναθηναϊκός Αθλητικός Όμιλος έπραξε με βάση τα ιδανικά που ενέπνευσαν τους ιδρυτές του να του δώσουν το όνομα του αντίστοιχου λόγου του Ισοκράτη. Ενδιαφέρον παρουσιάζει πως ο λόγος επισημαίνει πως η Αθήνα (ο σύλλογος) δεν κρίνεται μόνο με βάση τις πολεμικές της αρετές (αθλητικές νίκες) ή την παλαιότερη ιστορία της ( ο Ισοκράτης στη μέση του λόγου αναφέρει πως οι Αθηναίοι είναι οι μόνοι αυτόχθονες όπως ο Παναθηναϊκός είναι ο παλαιότερος μεγάλος σύλλογος που ιδρύθηκε στην Ελλάδα) αλλά και με βάση την προσφορά του σε τρίτους, κάτι που επαινέθηκε συχνά κι εδώ μέσα.
Κι αν ο Ισοκράτης κατάφερε παρά τις δυσκολίες στα 90 του (μια ασθένεια που τον ταλαιπωρούσε) να επιβιώσει για 4 ολόκληρα έτη ώστε να συγγράψει αυτόν τον υπέροχο λόγο, λογικά θα επιβιώσουμε και εμείς αυτή τη δύσκολη περίοδο, αν ακολουθήσουμε το δρόμο που προβάλει στην τελευταία παράγραφο του λόγου του: ‘Όπως ο ίδιος δούλευε κάθε μέρα τόσο σκληρά που ανάγκασε όσους τον γνώρισαν να το θαυμάζουν περισσότερο για την επιμονή του να τελειώσει το λόγο από τα πρωθύστερα επιτεύγματα του, έτσι και εμείς πρέπει να δουλέψουμε τόσο σκληρά ώστε να αναγκάσουμε τους υπόλοιπους ‘Έλληνες να μας θαυμάζουν περισσότερο για το κατόρθωμα του να επανέλθουμε στο πρωθύστερο στάδιο ως σύλλογος αντί των άλλων επιτευγμάτων μας. ‘Άλλωστε, όπως είχαμε γράψει, λίγοι σύλλογοι έχουν τέτοιο ταλέντο στο να δημιουργούν τέτοιες μυθιστορίες γύρω από τους ανθρώπους τους.
ΥΓ. Κάποιος μπορεί να παρατηρήσει πως οι καλύτερες μέρες του Παναθηναϊκού Συλλόγου ήρθαν με Λάκωνες (Γιαννακόπουλοι) στην εξουσία. Κανένα θέμα-άλλωστε το μεγαλείο της Αθήνας το επέκτειναν πολλοί φιλοΛάκωνες όπως ο Πλάτων και ο Ξενοφών.
ΥΓ2. Θανάση κράτα γερά ρε!
Πηγή: Double Team
