Τη σαιζόν 1973-74 ο Παναθηναϊκός ξεκίνησε χωρίς να κάνει μεταγραφές, αφού το ρόστερ ήταν ισχυρό και πλήρες. Ο Πούσκας εμπιστευόταν τους παίκτες του και στα πρώτα φιλικά διαφαινόταν ότι η ομάδα ήταν πλήρης.
Μάλιστα κάποιοι ποδοσφαιριστές του τριφυλλιού, λόγω της επιτυχίας του Γουέμπλεϊ, είχαν γίνει γνωστοί και έξω από τα ελληνικά σύνορα και έτσι κλήθηκαν στην μικτή Ευρώπης, ο Αριστείδης Καμάρας, ο Άνθιμος Καψής και ο Μήτσος Δημητρίου.
Μαζί με τον Πούσκας και τον Καμάρα που αγωνίστηκαν στη μικτή, στον αγώνα που έδωσε στο Λονδίνο εναντίον της Αγγλίας (4-2 νίκησαν οι Άγγλοι), στη μικτή Ευρώπης αγωνίσθηκαν ποδοσφαιριστές – ιερά τέρατα της εποχής, όπως οι Γκρόσιτς, Σβαρτ, Νόβακ, Μέζολι, Σουλτς, Αουγκούστο, Ράκοσι, Τζ. Τσάρλτον, Χέντο.
Αργότερα στη Βαρκελώνη, όπου δόθηκε η ρεβάνς και έληξε με 4-4, με τα χρώματα της μικτής αγωνίσθηκαν οι Καψής και Δημητρίου.
Ο Παναθηναϊκός, όπως αναφέραμε, ξεκίνησε χωρίς μεταγραφές και η σαιζόν άρχισε με πολλά φιλικά, όπως συνηθιζόταν την εποχή εκείνη, εντός και εκτός συνόρων, και οι ενδείξεις ήταν καλές.
Κερδίζει στην αρχή για το Κύπελλο του ΟΠΑΠ τον Ολυμπιακό με 5-2, χάνει στην Πόλη από τη Φενέρ Μπαξέ με 4-1, την κερδίζει όμως στη ρεβάνς στην Αθήνα με 3-0 (Βερόν, Αντωνιάδης, Ελευθεράκης), φέρνει 0-0 στη Ρώμη με την πάντα ισχυρή Ρόμα, κερδίζει 2-0 τη Νασιονάλ και με το ίδιο σκορ την Α-Μπε-Σε, με δύο γκολ του Ντεμέλο και 4-ο τον Πεζοπορικό.
Ο θρίαμβος επί της Ρόμα με 3-0 στη Λεωφόρο, γεμίζει αισιοδοξία τον κόσμο, πριν από τους αγώνες για το Κύπελλο ΟΥΕΦΑ με τη Γιουγκοσλαβική Μπέογκραντ. Όμως οι γείτονές μας, με γκολ στο τελευταίο κυριολεκτικά λεπτό κατορθώνουν να αποδράσουν από τη Λεωφόρο με νίκη 2-1, η οποία αποδεικνύεται καταδικαστική, αφού στη ρεβάνς του Βελιγραδίου το τριφύλλι παρότι επιτυγχάνει τέρμα με τον Ντεμέλο στο 20ό λεπτό του αγώνα, δεν μπορεί να πετύχει ένα δεύτερο μέχρι το τέλος, που θα του χάριζε την πρόκριση και έτσι αποκλείεται από τη συνέχεια του θεσμού.
Εν τω μεταξύ έχουν αρχίσει και οι αμφισβητήσεις για τον Πούσκας και έτσι μέσα σε ένα κλίμα αβεβαιότητας ξεκινάει το καινούργιο πρωτάθλημα με απρόοπτη ισοπαλία στο Καυταντζόγλειο από τον Ηρακλή (1-1). Ακολουθούν 3 νίκες χωρίς η ομάδα να δεχτεί γκολ, επί των Εθνικού (3-0), Καλαμαριάς (2-0) και ΑΕΚ (1-0 με γκολ του Ντεμέλο). Η συνέχεια όμως δεν είναι ανάλογη. Στη Θεσσαλονίκη φέρνει ξανά 1-1, αυτή τη φορά απέναντι στον ΠΑΟΚ, ενώ στο ντέρμπι που ακολουθεί στη Λεωφόρο άρχισαν τα ..... όργανα.
Προηγουμένως όμως, επειδή οι ακατονόμαστοι είχαν ξεσαλώσει και η επιτυχία του Παναθηναϊκού στο Γουέμπλεϊ δεν τους άφηνε να ησυχάσουν, ζητούσαν επιτακτικά να .... παίξουν με τον Άγιαξ, με τη γνωστή φράση, “φέρτε μας τον Άγιαξ”!
Τελικά με τα πολλά τα κατάφεραν να μετακαλέσουν τον Άγιαξ για ένα φιλικό (πληρώνοντας ο Γουλανδρής 900.000 δραχμές). Έτσι, αφού προηγουμένως οι Ολλανδοί έπαιξαν στη Θεσσαλονίκη κόντρα στον ΠΑΟΚ, με τον οποίο ήρθαν ισόπαλοι, κατέβηκαν και στο μεγάλο τηγάνι και αντιμετώπισαν τους .... νικητές της Σάντος, τους οποίους και νίκησαν, παρά την άγρια καταδίωξη που υπέστησαν από τον διαιτητή (Έλληνα φυσικά) Καλαδάμη.
Πάντως μη νομίζετε ότι όλα κύλησαν ωραία και καλά. Ο διαιτητής αυτός υπήρξε τόσο μεροληπτικός στις αποφάσεις του, που εξέθεσε διεθνώς τη χώρα μας και εκνεύρισε τους Ολλανδούς παίκτες και παράγοντες, οι οποίοι απείλησαν διαρκούντος του αγώνα να διακόψουν το παιχνίδι και να φύγουν από τον αγωνιστικό χώρο. Τελικά παρέμειναν και πετούσαν επιδεικτικά την μπάλα συνέχεια αράουτ.
Διαβάστε χαρακτηριστικό απόσπασμα εφημερίδας της εποχής, για να πάρετε μια ιδέα από τα βρώμικα μέσα που μετήρχοντο οι ψευτόμαγκες Πειραιώτες για να πετύχουν το στόχο τους:
“Εκνευριστικός και άστοχος ήταν και χθες στις αποφάσεις του ο κ. Καλαδάμης! Δύο φορές τον έχω δει φέτος, μία στις Σέρρες με τον Παναθηναϊκό και άλλη μία χθες, στον αγώνα των ερυθρολεύκων με τον Άγιαξ. Και τις δύο φορές η διαιτησία του προκάλεσε ποικίλα σχόλια. Ο κ. Καλαδάμης κατά κανόνα σφυρίζει ανάποδες αποφάσεις. Στο χθεσινό παιχνίδι ακόμη και φανατικοί οπαδοί του Ολυμπιακού απόρησαν με πολλές αποφάσεις του που ήταν τραβηγμένες από τα μαλλιά, αφού δεν υπήρχε αιτία να σφυρίξει σε βάρος των Ολλανδών άσσων. Σπάνια έχουμε δει παίκτες μεγάλης ομάδας να πετούν επίτηδες τη μπάλα στην εξέδρα, θέλοντας έτσι να δείξουν τη δυσφορία τους για την απαράδεκτη διαιτησία”.
Να σημειωθεί ότι ο διάσημος Κρόιφ αγωνίστηκε μόλις 25 λεπτά και μετά αποχώρησε λέγοντας στον διαιτητή: “Αν συνεχίσεις έτσι, θα φύγουμε όλοι από το γήπεδο”. Χρειάζονται άλλα σχόλια; Παρά ταύτα δεν απέφυγαν την ήττα και έτσι έχασαν την ευκαιρία να αρχίσουν νέα πανηγύρια και αλαλαγμούς περί .... υπερομάδας και τα συναφή εμετικά, με τα οποία τάιζαν σανό τους χάνους οπαδούς τους.
Στο ντέρμπι λοιπόν της Λεωφόρου ο διαιτητής Ζλατάνος ακύρωσε κανονικό γκολ του Αντωνιάδη στο 90΄, ως οφ-σάιντ και ενώ ο Αγγελής πεσμένος στο έδαφος, δήθεν τραυματίας, κάλυπτε τον σκόρερ του τριφυλλιού.
Αλλά και σε αγώνα κυπέλλου μεταξύ των δύο ομάδων, ο ξένος (!) διαιτητής (τον οποίο προφανώς είχαν .... υποδεχθεί καταλλήλως οι ακατονόμαστοι) ακύρωσε ένα 100% κανονικό τέρμα του Αντωνιάδη, ενώ το σκορ ήταν 0-0, με τη δικαιολογία ότι είχε προηγηθεί χέρι-φάουλ του Ντεμέλο. Οι έντονες διαμαρτυρίες παικτών και φιλάθλων του Παναθηναϊκού δικαιώθηκαν το ίδιο βράδυ, όταν η τηλεόραση απέδειξε πεντακάθαρα ότι η μπάλα είχε περάσει ένα μέτρο μακριά από τον Ντεμέλο πριν καταλήξει στον Αντωνιάδη!
Ακολούθησαν η εντυπωσιακή νίκη στο Χαριλάου με 2-0 επί του Άρη, και οι διαδοχικές νίκες επί του Απόλλωνα, της Λάρισας, της Παναχαϊκής και της Καβάλας, πριν έρθει η πρώτη ουσιαστική αποτυχία. Ήττα στο Βόλο από τον τοπικό Ολυμπιακό, και ήττες εκτός έδρας επίσης, από Πανσερραϊκό και Πανιώνιο, ενώ ενδιαμέσως το τριφύλλι είχε επικρατήσει των ΑΠΟΕΛ, Αιγάλεω και Φωστήρα.
Για την ήττα από τον Πανιώνιο, ο αθλητικός τύπος της εποχής ανέφερε: “Στο 45΄ ο διαιτητής Κούγιας έκανε το .... μοιραίο λάθος. Άφησε .... πλεονέκτημα (δεν μπορούσε να βρει άλλη πρόφαση), όταν ο Παπασίκας ξάπλωσε τον Αντωνιάδη στο έδαφος, με τράβηγμα από πίσω. Ακόμη στο δεύτερο μέρος δεν έστησε τη μπάλα στα 11 βήματα από την εστία των κυανερύθρων και μάλιστα σε περισσότερες από μια περιπτώσεις”.
Λίγες ημέρες αργότερα σε περιοδικό της εποχής αναφέρονται τα ακόλουθα:
“Ενώ οι οπαδοί των ένδοξων φιναλίστ της Ευρώπης (εννοεί το Γουέμπλεϊ φυσικά) συγκλονίζονται από άκρου εις άκρον της χώρας, λέγεται ότι μετά τη θριαμβευτική πορεία του τριφυλλιού στις οκτώ πρώτες εβδομάδες του πρωταθλήματος, κατεστρώθη σχέδιο εξουδετερώσεώς της, το οποίο μάλιστα απέφερε τους αναμενόμενους καρπούς εντός ελαχίστου χρονικού διαστήματος.
Η κατακόρυφη πτώση της ομάδας και η εκ παραλλήλου θριαμβευτική πορεία του Ολυμπιακού σε στιγμές που αναμενόταν το εντελώς αντίθετο δημιούργησε στους Παναθηναϊκούς την πεποίθηση ότι ΚΑΤΙ δεν πήγαινε καλά στο πρωτάθλημα, με αποκορύφωμα τα δραματικά γεγονότα του αγώνα στη Νέα Σμύρνη. Για τον επίσημο Παναθηναϊκό τα γεγονότα αυτά ισχυροποίησαν την άποψη ότι 'εχαλκεύθη΄ το πρωτάθλημα, το οποίο .... πέθανε ηθικώς στο σημείο αυτό και ότι η διεκδίκηση του τίτλου είναι μια άνιση υπόθεση με τις συνθήκες που επικρατούν σήμερα στον ελληνικό ποδοσφαιρικό χώρο”.
Το ξεκίνημα στο δεύτερο γύρο ήταν εντυπωσιακό με νίκες επί των Ηρακλή, Εθνικού, Καλαμάτας, ΑΕΚ και ΠΑΟΚ, πριν πάμε στο ντέρμπι των αιωνίων στο τηγάνι. Όμως ενδιαμέσως, ο Άρης τιμωρούσε τον τερματοφύλακά του Χρηστίδη, γιατί είχε μειωμένη απόδοση στο ματς (με ποιόν άλλον λέτε;) με τους απόγονους του στόλου. Ούτε όμως και στο τηγάνι οι αρουραίοι κατάφεραν να μας νικήσουν (1-1) και έτσι, οι ισοπαλίες με Λάρισα και ΑΠΟΕΛ, σε συνδυασμό με ήττα στην Καβάλα, μας απομάκρυναν οριστικά από τον τίτλο, που κατέκτησαν ..... επάξια οι γαυριέλες.
Το μόνο που μπορούμε να προσθέσουμε είναι ένα σχόλιο φιλοολυμπιακού συντάκτη σε εφημερίδα της εποχής, στο οποίο αποκαλύπτεται το .... σύστημα με το οποίο ο αρουραίος κέρδιζε τους αντιπάλους του. Και βέβαια ο συντάκτης το γράφει όσο πιο κομψά μπορεί, όμως τα συμπεράσματα βγαίνουν αβίαστα (μαρτυράνε μόνοι τους τα πάντα, τα άτιμα):
“Η μεγάλη ομάδα του Ολυμπιακού τα πρώτα χρόνια της δεκαετίας του 1970 (είχε βέβαια φροντίσει ο ..... διώκτης τους Ασλανίδης να τους δώσει παίκτες με το τσουβάλι, κατά παράβαση κανόνων, κανονισμών και νόμων) δεν είχε ανάγκη να 'πιάνει' παίκτες για να κερδίζει. (Άρα πριν και μετά από εκείνη την περίοδο πάντα έτσι γινόταν). Πάντα όμως υπήρχαν προσφορές για να σιγουρευτεί η νίκη. Στα εκτός έδρας παιχνίδια του Ολυμπιακού δύο παίκτες της τοπικής ομάδας έπαιρναν εντολή να δέσουν τα κορδόνια στη σέντρα. Μόνο αυτό όμως: Θα δέσετε τα κορδόνια σας και θα πάρετε τα λεφτά. Ύστερα θα παίξετε κανονικά τη μπάλα σας” (χαχα, εδώ γελάνε).
Καταλαβαίνετε καλοί μου φίλοι πώς ήταν μαθημένοι να παίρνουν τους τίτλους οι ακατονόμαστοι. Και ύστερα απορούν γιατί όλη η ποδοσφαιρική Ελλάδα τους σιχαίνεται και δεν θέλει να τους βλέπει ούτε ζωγραφιστούς.
Ούτε όμως και στο Κύπελλο τα κατάφερε το τριφύλλι, αφού έχασε (μετά τις νίκες του επί Καλαμάτας, Άρη και Παναχαϊκής) σε μονό παιχνίδι στο τηγάνι από τους απατεώνες με 1-0.
Για την ιστορία να αναφέρουμε και τους ποδοσφαιριστές που αγωνίσθηκαν εκείνη τη σαιζόν με το τριφύλλι: Οικονομόπουλος, Κωνσταντίνου, Δομάζος, Δημητρίου, Ελευθεράκης, Αντωνιάδης, Αθανασόπουλος, Γραμμός, Φυλακούρης, Καψής, Βερόν, Ντεμέλο, Τομαράς, Βλάχος, Γονιός, Καμπάς, Παπαδημητρίου, Γκραμάχο, Βακάλης.
Σκόρερ του Παναθηναϊκού στον πρωτάθλημα εκείνο, αναδείχθηκαν οι: Αντωνιάδης με 23 τέρματα, ενώ ακολούθησαν οι Βερόν 9, Ντεμέλο 8, Δομάζος και Ελευθεράκης από 7 και Παπαδημητρίου 6 τέρματα.
Yank1971
