Γράφει ο Μιχάλης
Δεν έγινε κανείς σοφότερος από τις αναμετρήσεις της Εθνικής με τις τίμιες, πλην κατώτερες ομάδες του Ιράν και του Μεξικό.
Αυτά που περιμέναμε να δούμε λίγο πολύ τα είδαμε. Πίεση σε μεγάλα διαστήματα του παιχνιδιού και προσπάθεια για γρήγορο παιχνίδι, είτε σε πρώτο αιφνιδιασμό, είτε σε transition κατάσταση.
Στο set παιχνίδι ήταν φανερή η προσπάθεια η μπάλα να κυκλοφορήσει πολύ γρήγορα με πολλά pick είτε κεντρικά, είτε πλάγια, ενώ ο όρος σκεπτόμενο μπάσκετ έρχονταν κυρίως με την παρουσία του Μπουρούση, που λειτουργούσε σαν δεύτερο point guard με την ικανότητα στην πάσα που έχει, καθώς οι παγίδες που οι αντίπαλοι προπονητές έστελναν επάνω του, ήταν αυτομάτως ελεύθερα σουτ για τους περιφερειακούς μας στην weak side.
Στα guard είδαμε στο post χαμηλά και τον Περπέρογλου, ενώ ο Παπαπέτρου είναι ο παίκτης- πασπαρτού που σου δίνει την δυνατότητα από την θέση 4 να επιτεθείς και κατά πρόσωπο αλλά και με πλάτη.
Η ενέργεια των παικτών στην άμυνα και κυρίως αυτών που έρχονται από τον πάγκο, είναι κλειδί για την συνέχεια. Και όπου η λέξη ενέργεια βάλτε δίπλα το όνομα Θανάσης Αντετοκούνμπο.
ΟΚ!!! δεν έχει ακόμα καλό σουτ (και λέω ακόμα γιατί το σουτ είναι και ταλέντο αλλά κυρίως θέμα διάθεσης για δουλειά και βελτίωση) αλλά το να παίξεις άμυνα είναι καθαρά θέμα διάθεσης. Και από αυτή.......... ο Θανάσης διαθέτει μπόλικη.
Δεν ξέρουμε αν ο Φώτης Κατσικάρης φυλάει κάποια έκπληξη για την συνέχεια, αλλά με βάση τους δυο αγώνες, πηγαίνουμε ουσιαστικά σε ένα rotation 7-8 παικτών και οι υπόλοιποι αναλώσιμοι για ειδικές αποστολές.
Αντίπαλος μας η Κροατία στα ημιτελικά. Νομίζω ότι υπερέχουμε σε πολλά πράγματα, αλλά σε καμία περίπτωση δεν έχουμε την νίκη στο τσεπάκι μας. Έχω την αίσθηση ότι ο Ούκιτς θα υποφέρει από την πίεση των σαφώς πιο γρήγορων Καλάθη και Μάντζαρη.
Η άμυνα στην περιφέρεια θα παίξει σημαντικό ρόλο καθώς εκεί είναι η δύναμη πυρός των Κροατών με Μπογκντάνοβιτς, Χεζόνια, Σιμόν και φυσικά ο Σάριτς που έχει την δυνατότητα να παίζει και με πρόσωπο αλλά και με πλάτη.
Στους ψηλούς ο Γιάννης Μπουρουσης και ο Κώστας Κουφός θα είναι κομβικοί για το παιχνίδι της ομάδας μας. Υπερέχουν κατά κράτος τόσο του Πλάνινιτς ,όσο και του Μπιλάν. Έχω την αίσθηση ότι θα δούμε παγίδες που θα σημάνει αυτόματα ξεμαρκάριστα σουτ και οι περιφερειακοί μας προεξάρχοντος του Περπέρογλου, μπορούν να ποστάρουν τους αντίστοιχους της Κροατίας.
Χρειάζεται απλά συγκέντρωση και πάθος καθ όλη την διάρκεια του αγώνα. Οι Κροάτες δεν φημίζονται για την παλικαριά τους και νομίζω ότι μόνο εάν αποδειχθούμε αυτόχειρες θα χαθεί η πρόκριση για το τελικό του Σαββάτου, όπου εκεί λογικά θα περιμένει η Ιταλία. Μια Ιταλία γεμάτη σε ρόστερ αλλά και με μειονεκτήματα.
Αλλά είπαμε. Πρώτα η Κροατία......
