Από το ..... μακρινό 1986 είχε ο Παναθηναϊκός να κατακτήσει το πρωτάθλημα και ο χρόνος ήταν πάρα πολύς. Είχε φτάσει η ώρα το τριφύλλι να ανθίσει ξανά στην Ελλάδα και να ανέβει πάλι στην κορυφή, στον θρόνο του, εκεί που είχε μάθει να ζει και να ευρίσκεται από παλιά.
Να ξεκινήσουμε όμως και πάλι με τη σειρά, από την αρχή.
Καλοκαίρι του 1989 και ο Γκίντερ Μπένγκτσον εξακολουθούσε να ευρίσκεται στον πάγκο του Παναθηναϊκού και να σχεδιάζει το μέλλον του.
Η πολυσυζητημένη μεταγραφή του Κρίστο Στόϊτσκοφ από τη Βουλγαρία δεν έγινε τελικά ποτέ, όπως και εκείνη του Βέλγου άσσου Σίφο, που δεν είχε ευτυχή κατάληξη. Έτσι οι μόνες μεταγραφές που έγιναν εκείνο το καλοκαίρι ήταν του 19χρονου τότε τερματοφύλακα ...... Αντώνη Νικοπολίδη από την Αναγέννηση Άρτας, του Καλπάκη και του Τζέϊσον Πόλακ από την Αυστραλία. Αργότερα, στη χειμερινή μεταγραφική περίοδο του Δεκεμβρίου θα είχαμε σεισμικές κινήσεις που θα άλλαζαν τα δεδομένα στην Ελλάδα.
«Ναι, είχε γίνει πρόταση από τον Παναθηναϊκό. Εκείνη την εποχή θυμάμαι πως διέθετε πολλά λεφτά, ενώ είχε πολύ καλό όνομα στην Ευρώπη.Οι κομμουνιστές μου είχαν πει τότε πως θα υπογράψω στον Παναθηναϊκό. Όπως πληροφορήθηκα ένας στρατηγός δεν συμφώνησε και τελικά δεν έπαιξα ποτέ στην Ελλάδα. Ξέρω πως με ήθελε ο πρόεδρος του Παναθηναϊκού και έκανε το παν για να με φέρει, όμως έμεινα στη Βουλγαρία».
Η περίοδος, μετά την προετοιμασία και τα φιλικά, ξεκίνησε με τον τελικό του Σούπερ Καπ, ανάμεσα σε Παναθηναϊκό και ΑΕΚ που δεν είχε ευτυχή κατάληξη για το τριφύλλι, το οποίο μετά από το ισόπαλο αποτέλεσμα (1-1 με γκολ του Βλάχου για την ομάδα μας και του Χριστοδούλου για την ΑΕΚ), κατέληξε στους κιτρινόμαυρους που επικράτησαν στη διαδικασία των πέναλτι, με 6-5. Το χαμένο πέναλτι από τον Κρις Καλαντζή έκρινε το αποτέλεσμα και τον τίτλο. Μικρό το κακό.
Η σαιζόν ξεκίνησε με τον πρώτο αγώνα του Παναθηναϊκού στο Κύπελλο Κυπελλούχων απέναντι στην ουαλική Σουόνσι. Τελικά οι δύο αυτοί αγώνες εξελίχθηκαν καρμπόν, όπως εκείνοι με τη Λίνφιλντ το 1984. Το τριφύλλι αν και προηγήθηκε στο Ολυμπιακό Στάδιο με γκολ των Βλάχου (2) και Σαραβάκου με 3-0, κατάφερε να κερδίσει μόλις με 3-2, αφού προς το τέλος χαλάρωσε επικίνδυνα, με αποτέλεσμα να διακινδυνεύσει να χάσει και αυτή την ισχνή, σε σκορ, νίκη, που έμελλε όμως να είναι καθοριστική για την πρόκριση.
Οι Ουαλοί ξεκίνησαν δυναμικά και στη ρεβάνς, κατορθώνοντας να προηγηθούν 2-0 και 3-1 στα μέσα του 2ου ημιχρόνου (το γκολ ο Χρ. Δημόπουλος), όμως ο Παναθηναϊκός, προ του φάσματος του αποκλεισμού, σοβαρεύτηκε στο τέλος και με δύο γκολ του “μικρού”, Δημ. Σαραβάκου, έφυγε με την ισοπαλία 3-3 και την πρόκριση στην τσέπη από τη γηραιά Αλβιόνα.
Το πρωτάθλημα εν τω μεταξύ, ξεκίνησε αρκετά καλά για τον Παναθηναϊκό, ο οποίος αν και στην πρεμιέρα παραχώρησε λευκή ισοπαλία στον Εθνικό στο Καραΐσκάκη, στη συνέχεια κατέβαλε με δυσκολία τη Λάρισα (3-2) με τον Χρ. Δημόπουλο να πετυχαίνει το νικητήριο τέρμα στα τελευταία λεπτά.
Ο κόσμος αγκάλιασε την προσπάθεια του τριφυλλιού για την επανάκτηση των πρωτείων στο εγχώριο πρωτάθλημα, με ενδεικτικό γεγονός ότι οι πράσινοι αναδείχθηκαν πρώτοι στα εισιτήρια με 335.519 έναντι 245.468 των ακατονόμαστων, οι οποίοι τελικά κατατάχθηκαν τέταρτοι στην βαθμολογία.
Η αρχή όμως δεν ήταν στρωμένη με ροδοπέταλα, καθώς ακολούθησε άλλη μια ισοπαλία στο Καυταντζόγλειο απέναντι στον μαχητικό Ηρακλή (2-2), για να έρθει άλλη μια νίκη, με ανατροπή μάλιστα αυτή τη φορά, απέναντι στον σπουδαίο τότε Άρη, ο οποίος είχε προηγηθεί (1-0), με 3-1.
Στο ντέρμπι των αιωνίων στο ΟΑΚΑ δεν υπάρχει νικητής. Η ομάδα της Τρούμπας προηγήθηκε με τον Ντέταρι, ο Αντωνίου ισοφάρισε για το τριφύλλι, ο Σαββίδης έδωσε πάλι το προβάδισμα στην ομάδα του Δημοσίου, για να έλθει τελικά ο Σαμαράς με το τέρμα που πέτυχε να σφραγίσει την ισοπαλία με 2-2.
Ακολούθησε άλλη μια λευκή ισοπαλία στη Ν. Σμύρνη με τον Πανιώνιο, για να έρθει στη συνέχεια άλλη μια πενιχρή νίκη (1-0) επί της Δόξας Δράμας στην Αθήνα.
Εν τω μεταξύ στην Ευρώπη, μετά τη Σουόνσι, ο Παναθηναϊκός κλήθηκε να αντιμετωπίσει τη ρουμανική Δυναμό Βουκουρεστίου και εκεί είχαμε μια ολική και εντελώς ανεξήγητη καθίζηση. Το τριφύλλι χάνει στο πρώτο ματς στην Αθήνα με 2-0, με τέρματα που δέχθηκε στην επανάληψη, αλλά ο αγώνας ρεβάνς στο Βουκουρέστι έμελλε να εξελιχθεί σε εφιάλτη. Το τριφύλλι αποδιοργανωμένο τελείως χάνει με κάτω τα χέρια (6-1), αποχαιρετά πρόωρα την Ευρώπη και αμέσως ο πρόεδρος της ομάδας Γ. Βαρδινογιάννης αντικαθιστά τον Γκίντερ Μπένγκτσον, που τον θεώρησε υπεύθυνο για τη συντριβή, με τον Βούλγαρο Κρίστο Μπόνεφ.
Ο τελευταίος κάθεται στον πάγκο της ομάδας για πρώτη φορά στην Κρήτη στο παιχνίδι πρωταθλήματος κατά του ΟΦΗ και κερδίζει με 2-0, ξαναφέρνοντας τον Παναθηναϊκό στον δρόμο των επιτυχιών.
Ακολουθούν οι εύκολες νίκες στο Στάδιο επί των Πανσερραϊκού (3-1) και Ολυμπιακού Βόλου (5-1), εναλλάξ με δύο εκτός έδρας ισοπαλίες (με Ιωνικό 1-1 και Ξάνθη 0-0).
Τη νίκη στη Λειβαδιά επί του Λεβαδειακού με 3-1 παρακολούθησε ως θεατής ένας νεαρός Πολωνός επιθετικός με το δύσκολο επώνυμο : Κριστόφ Βαζέχα ή κάπως έτσι, που διαπραγματευόταν την ένταξή του στην ομάδα του τριφυλλιού. Και ο οποίος, όπως όλοι γνωρίζουμε έμελλε να γράψει λαμπρές σελίδες ποδοσφαιρικής δόξας, φορώντας τη φανέλλα με το τριφύλλι στο στήθος για την επόμενη 15ετία.
Παράλληλα, το τριφύλλι, στη μεταγραφική περίοδο του Δεκεμβρίου επωφελήθηκε από αβλεψίες της ομάδας του Νιόνιου και έκανε δικό του τον Σπύρο Μαραγκό, έναν ραγδαία εξελισσόμενο μεσοεπιθετικό ποδοσφαιριστή.
Στο ντέρμπι του πρωταθλήματος με την ΑΕΚ έκανε το ντεμπούτο του ο μυστακοφόρος Πολωνός, στα τέλη Δεκεμβρίου του 1989, δείχνοντας ότι ήταν ένας αξιόλογος παίχτης, με καλή τεχνική κατάρτιση, μαχητής, αλλά χωρίς να πετύχει κάποιο τέρμα.
Το πρώτο του τέρμα το πέτυχε αρχές Ιανουαρίου στη Ριζούπολη απέναντι στον Απόλλωνα (0-1 η νίκη για το τριφύλλι) και από τότε δεν σταμάτησε να βομβαρδίζει τις αντίπαλες εστίες με τα γκολ που πετύχαινε μέχρι να κρεμάσει τα ποδοσφαιρικά του παπούτσια εκεί γύρω στο 2004.
Την αμέσως επομένη αγωνιστική με δύο δικά του γκολ πάλι, ο Παναθηναϊκός κερδίζει τη σκληροτράχηλη Καλαμαριά (2-1), αλλά στο φινάλε του πρώτου γύρου, οι πράσινοι κάνουν την πρώτη τους ήττα και χάνουν στην Τούμπα (2-1) από τον ΠΑΟΚ που ανακηρύσσεται πρωταθλητής χειμώνα.
Το πρωτάθλημα είναι συναρπαστικό, καθώς στις πρώτες αγωνιστικές την κούρσα οδηγούν οι ΠΑΟΚ, Δόξα Δράμας και ΟΦΗ. Μάλιστα την 7η αγωνιστική ο ΟΦΗ φιγουράρει μόνος πρώτος, μετά τη νίκη του μέσα στην Ξάνθη. Σε λίγο όμως αποκαθίσταται η ιεραρχία και μπαίνουν μπροστά οι ΠΑΟ, απόγονοι του στόλου, ΑΕΚ και ΠΑΟΚ, εναλλασσόμενοι ή ισοβαθμούντες στην κορυφή για μεγάλο χρονικό διάστημα.
Στο ξεκίνημα του δευτέρου γύρου ο Παναθηναϊκός είναι καταιγιστικός και φιλοδωρεί με 4άρες τους αντιπάλους που βρίσκει μπροστά του, μηδέ εξαιρουμένων και των ακατονόμαστων και μάλιστα μέσα στο σπίτι τους!
Η αρχή έγινε με τον Εθνικό στο Ολυμπιακό Στάδιο που έφυγε με μια μεγαλοπρεπή 4άρα (4-1), για να ακολουθήσει η Λάρισα μέσα στην έδρα της που υπέκυψε στην ανωτερότητα του τριφυλλιού (1-4), το οποίο αν και βρέθηκε πίσω στο σκορ στις αρχές του αγώνα, πήρε γρήγορα μπροστά και σκόρπισε τους βυσσινί με γκολ των Σαραβάκου, Βαζέχα, Γεωργακόπουλου και Αντωνίου.
Παρένθεση απετέλεσε το παιχνίδι με τον Ηρακλή (κακός μας δαίμονας οι κυανόλευκοι της Θεσσαλονίκης) που πήρε ισοπαλία στην Αθήνα (1-1), ενώ η συνέχεια ήταν και πάλι καταιγιστική.
Οι τεσσάρες άρχισαν πάλι να πέφτουν ..... βροχή. Πρώτο θύμα ο Άρης και μάλιστα στο Χαριλάου, όπου παρά το γεγονός ότι οι πράσινοι βρέθηκαν πάλι πίσω στο σκορ, ανέτρεψαν την κατάσταση και με γκολ των Βαζέχα (2), Καλιντζάκη, Αντωνίου έφυγαν θριαμβευτές από τη συμπρωτεύουσα.
Ακολούθησαν οι βοθρολιμανίσιοι και μάλιστα μέσα στο φλεγόμενο τηγάνι. Εκεί έδρασαν οι επιστήμονες του Σαλιαρέλη. Μετά από ένα στείρο και άγονο πρώτο ημίχρονο, το τριφύλλι πήρε μπρος στην επανάληψη. Τα γκολ του θριάμβου, οι Καλιντζάκης, Μαραγκός, Αντωνίου και Σαμαράς που τους ξέρανε στο τέλος (3-4) και ενώ πριν, στη διάρκεια και μετά τη λήξη του αγώνα οι επιστήμονες της ομάδας της Τρούμπας τα έκαναν κυριολεκτικά γυαλιά-καρφιά.
Για ρωτήστε και τον ...... κηπουρό, που τότε είχε την ατυχία να διαφυλάττει την πράσινη εστία. Τον τσιμεντόλιθο που έφαγε στο κεφάλι στο δεύτερο ημίχρονο, πρέπει σίγουρα να τον έχει κρατήσει για ενθύμιο σπίτι του! Φυσικά ούτε το παιχνίδι διακόπηκε, ούτε οι αρουραίοι μηδενίστηκαν, όπως συνηθίζουν να κάνουν τώρα σε βάρος μας, σε ανάλογες καταστάσεις.
Έτσι ο Παναθηναϊκός άρχισε να ξεφεύγει στη βαθμολογία από τους διώκτες του που μάταια προσπαθούσαν να τον φτάσουν. Ο Νιόνιος ήταν το επόμενο θύμα της κατάρας της 4άρας, αφού δοκίμασε και αυτός τα πυρά των Βαζέχα, Σαραβάκου, Κόλεφ, Αντωνίου (4-1).
Στη Δράμα (νίκη με 1-0) και στο ΟΑΚΑ εναντίον του ΟΦΗ (νίκη με 3-1), το τριφύλλι διατράνωσε την πεποίθηση ότι το πρωτάθλημα οδεύει προς Αμπελοκήπους μεριά, όμως η απροσδόκητη ήττα στις Σέρρες με 2-0, έβαλε σε σκέψεις και φρενάρισε τους πράσινους που είχαν ήδη αρχίσει να πανηγυρίζουν.
Όμως γρήγορα ο Παναθηναϊκός συνήλθε, κέρδισε τον Ιωνικό με το συνηθισμένο σκορ (4-1), ενώ ακολούθησαν 3 ακόμη νίκες που σφράγισαν οριστικά τον τίτλο. Στο Βόλο (2-1 το παράρτημα του Βόλου, που έφερε την ίδια σιχαμερή ονομασία με τους συνονόματούς τους από το βοθρολίμανο) και στο ΟΑΚΑ απέναντι σε Ξάνθη (3-1) και Λεβαδειακό (6-2). Το ντέρμπυ με την ΑΕΚ έμεινε στην ισοπαλία (1-1), ενώ στις 3 τελευταίες αγωνιστικές οι πράσινοι κέρδισαν τον Απόλλωνα (2-1) και παραχώρησαν δύο ισοπαλίες σε Καλαμαριά (1-1) και ΠΑΟΚ (2-2), τερματίζοντας θριαμβευτικά πρωταθλητές.
Στα αξιοσημείωτα εκείνης της σαιζόν, ο πρωταθλητής Παναθηναϊκός είχε μόλις 2 ήττες (σε Σέρρες και Τούμπα), ενώ οι ψαροκασέλες εκτός από την τεσσάρα που εισέπραξαν από το τριφύλλι στο τηγάνι είχαν άλλες 3 μεγάλες επιτυχίες, εισπράττοντας άλλες δύο τεσσάρες από Ξάνθη και ΠΑΟΚ (4-1 αμφότερες), ενώ την τελευταία αγωνιστική, έκαναν παγκόσμιο ρεκόρ, αφού κατάφεραν να χάσουν από τον ΟΦΗ μέσα στο τηγάνι, με ...... 5-4, αν και στο 50΄ προηγούντο με 4-0!!! Αυτό και αν είναι ξεφτίλα. Και να σκεφθείτε ότι τότε δεν υπήρχε το στοίχημα. Και ο νοών νοείτω.
Στο Κύπελλο ο Παναθηναϊκός σταμάτησε στα ημιτελικά πάνω στους αρουραίους, ή για να είμαστε ακριβείς, πάνω στον Κουκούλα. Τι εστί Κουκούλας; Σίγουρα θα καταλάβατε. Ο 12ος παίχτης του βόθρου ή κοινώς κοράκι. Όσοι έχετε το κουράγιο, δείτε το βίντεο του επαναληπτικού αγώνα (3-3) και θα .... φρίξετε.
Ά, και για να μην ξεχνιόμαστε οι γαυριέλες κατέκτησαν το κύπελλο, κερδίζοντας στον τελικό τον ΟΦΗ με 4-2, αλλά γι' αυτό ρωτήστε καλύτερα τον διαιτητή του αγώνα Ζακεστίδη, ο οποίος απετέλεσε τον ..... προπομπό του ...... Παπουτσέλη, δίνοντας πέναλτι ένα φάουλ που έγινε έξω από την μεγάλη περιοχή.
Καθ' όλη τη διάρκεια όμως της ποδοσφαιρικής περιόδου εκείνης της χρονιάς, οι αρουραίοι, ως συνήθως, έχαιραν μεγάλης εκτίμησης από τους μαυροντυμένους κυρίους (άρχοντες των αγώνων), που τους βοηθούσαν ποικιλοτρόπως, μπας και κλέψουν κανέναν τίτλο, όπως και τελικά τα κατάφεραν με το κύπελλο, ενώ όποτε τα καμάρια τους δεν τα κατάφερναν (πάντα με την ευγενική αρωγή τους) εντός των αγωνιστικών χώρων, τα ζαχαροπλαστεία της περιοχής του βοθρολίμανου (Ταμπούρια, Καμίνια, κ.λπ.) ξεπούλαγαν ότι κορνέδες τους είχαν απομείνει. Χώρια οι μάντρες οικοδομών, που δεν προλάβαιναν να παραγγέλνουν τσιμεντόλιθους και λοιπά οικοδομικά υλικά.
Για την ιστορία να αναφέρουμε και τους ποδοσφαιριστές που στελέχωσαν την ομάδα του πρωταθλητή Παναθηναϊκού εκείνη την περίοδο:
Αμπαδιωτάκης, Νικοπολίδης, Σαργκάνης, Καλιντζάκης, Καλπάκης, Κουρμπανάς, Μπούρας, Μαραγκός, Μαυρίδης, Χατζηαθανασίου, Καραμπάτσης, Αντωνίου, Βλάχος, Γεωργακόπουλος, Γεωργαμλής, Καλαντζής, Κόλεφ, Πόλακ, Φίτος, Χριστοδούλου, Μπαμπάς, Βαζέχα, Σαραβάκος, Σαμαράς, Χρ. Δημόπουλος.
Σκόρερ για τον πρωταθλητή Παναθηναϊκό στον μαραθώνιο εκείνης της χρονιάς ήσαν οι: Βαζέχα 14, Αντωνίου 13, Σαραβάκος 11, Κόλεφ 11, Σαμαράς 6, Χρ. Δημόπουλος 4, Γεωργακόπουλος 4, Καλαντζής 3, Καλιντζάκης 3, ενώ άλλοι 4 παίχτες σημείωσαν από 1 γκολ.
Yank1971
