Όταν ο "Καπετάνιος" έγραψε στα παλιά του τα παπούτσια την UEFA!!!

Το καλοκαίρι του 1985 είναι ιδιαίτερα θερμό για την ελληνική κοινωνία, η οποία μετά τις σφοδρές αντιπαραθέσεις στη μάχη των Εθνικών Εκλογών του Ιουνίου (στις οποίες ξανακέρδισε το ΠΑΣΟΚ με 45,8% έναντι 40,8% της ΝΔ) ανέμενε με ανάλογο ενδιαφέρον και το ξεκίνημα της ποδοσφαιρικής σεζόν. Φαβορί ξεκινούσε ο Παναθηναϊκός του Γιώργου Βαρδινογιάννη, ο οποίος μετά την απώλεια του Πρωταθλήματος από τον ΠΑΟΚ αποφάσισε να χτυπήσει πολύ δυνατά στο μεταγραφικό παζάρι στοχεύοντας εκτός από τη δεδομένη ενίσχυση της ομάδας του, να αποδυναμώσει όσο το δυνατόν περισσότερο και τους ανταγωνιστές του.

Ο "Καπετάνιος" προκαλεί πάταγο κλέβοντας από το Σταύρο Νταϊφά και τον Ολυμπιακό το Νίκο Σαργκάνη και το Νίκο Βαμβακούλα, υπογράφει το Χρήστο Δημόπουλο από τον απερχόμενο Πρωταθλητή ΠΑΟΚ, παίρνει από τη Λάρισα τον αριστερό μπακ Νίκο Πατσιαβούρα και τον Αύγουστο συμφωνεί με τον επιθετικό της ΑΕΚ Βαγγέλη Βλάχο.

Προς έκπληξη όλων, ο Βαρδινογιάννης απολύει τον Πολωνό προπονητή της μεγάλης επιτυχίας του ημιτελικού του Κυπέλλου Πρωταθλητριών, Γιάτσεκ Γκμοχ και παραδίδει τα ηνία της ομάδας του Παναθηναϊκού στο δίδυμο του "παππού" Κάζιμιρ Γκόρσκι και ενός άγνωστου Τσεχοσλοβάκου με βραχύβια θητεία στον ΟΦΗ, του Πιέτρ Πάκερτ.

Η σεζόν ξεκινά με φιλοδοξίες για όλους τους εκπροσώπους του ελληνικού ποδοσφαίρου στα Ευρωπαϊκά Κύπελλα και παρά το γεγονός ότι οι κληρώσεις είναι πάρα πολύ δύσκολες, κυριαρχεί ως συνήθως αισιοδοξία και κλίμα ευφορίας στις τάξεις οπαδών και Τύπου.

O Παναθηναϊκός πραγματοποιούσε εξαιρετική εμφάνιση στο Comunale απέναντι στην Τορίνο για το Κύπελλο UEFA. Κράτησε τους Ιταλούς μακριά από την εστία του στο πρώτο μέρος, χάρις στην πολύ καλή κυκλοφορία και την ηγετική μορφή του Βέλιμιρ Ζάγιετς στο χώρο του  κέντρου και χτυπούσε στις αντεπιθέσεις με το μεγάλο του αστέρι, το Δημήτρη Σαραβάκο.

Όπως παραδέχεται στο ημίχρονο ο προπονητής της Τόρο, Λουίτζι Ράντιτσε, οι Granata είναι ακίνδυνοι αφού η άμυνα του Παναθηναϊκού έχει κλείσει πολύ καλά το επιθετικό αστέρι της ομάδας Βάλτερ Σάχνερ (μερικά χρόνια αργότερα συμπαίκτης του Νίκου Αναστόπουλου στην Αβελίνο) και ο μεγάλος Βραζιλιάνος διεθνής Ζούνιορ είναι σε κακή βραδιά.

Το ματς είναι από εκείνα που κρίνονται στο γκολ και δείχνει ότι θα μπορούσε να ξεκλειδώσει μόνο από στημένη φάση: πραγματικά με την έναρξη του δευτέρου ημιχρόνου, ο Μπέπε Ντοσσένα θα εκτελέσει το κόρνερ και ο Αντόνιο Κόμι θα εκμεταλλευθεί την κακή έξοδο του Σαργκάνη κάνοντας το 1-0. Ο Παναθηναϊκός αντιδρά αμέσως και ισοφαρίζει με ένα καταπληκτικό γκολ του Σαραβάκου. Ο Χουάν Ρότσα θα εκτελέσει ένα κόρνερ από τα δεξιά με πολύ φάλτσο, ο Μαρτίνα απομακρύνει και η μπάλα καταλήγει στο ύψος του ημικύκλιου της περιοχής.

Ο Δημήτρης Σαραβάκος με ένα καταπληκτικό "σκροπ" θα στείλει τη μπάλα στο "γάμα" της εστίας της Τόρο και πνίγεται στις αγκαλιές των συμπαικτών του. Είναι ένα από τα ομορφότερα γκολ του Σαραβάκου με τη φανέλα του τριφυλιού και δείγμα της τεράστιας κλάσης του. Η Τορίνο αδυνατεί να απειλήσει και μόνο μετά την αποβολή του Ρότσα στο 80’ θα ρισκάρει με την είσοδο του Μάρκο Όζιο στη θέση του αρνητικού Μπερουάτο. Ο Παναθηναϊκός αγωνίζεται με δέκα και κλείνεται στην άμυνα για τα τελευταία δραματικά λεπτά, ενώ οι Ιταλοί πιέζουν ανορθόδοξα.

Η πίεση των Granata είναι αφόρητη, ο Σαργκάνης κρατάει το πολύτιμο 1-1, δυστυχώς όμως ο Πάκερτ έχει εξαντλήσει τις αλλαγές του αφού μετά την αναγκαστική στο 18ο λεπτό με το Μιχάλη Γεροθόδωρο στη θέση του Πατσιαβούρα, λίγο πριν την αποβολή του Ρότσα, έχει μπει ο Δοντάς αντί του Καραβίδα. Ο Παναθηναϊκός υποφέρει αλλά το ματς οδεύει προς το τέλος και το 1-1 παραμένει, μέχρι που 3 λεπτά πριν το τελευταίο σφύριγμα του Σουηδού Φρέντρικσον, Ο Ντοσσένα εκτελεί ακόμη ένα κόρνερ, η μπάλα δεν απομακρύνεται και έρχεται ο Τζακαρέλι να στείλει πρώτα τη μπάλα στο δοκάρι και μετά στο πόδι του ευρισκόμενου μπροστά από τη γραμμή Κώστα Μαυρίδη. 

Η τύχη γυρίζει την πλάτη στον Παναθηναϊκό, αφού η μπάλα καταλήγει στα δίχτυα του Σαργκάνη και ο Παναθηναϊκός φεύγει ηττημένος από την πρωτεύουσα του Πιεμόντε. Το σκορ ωστόσο δεν είναι απαγορευτικό και παρά την πίκρα για την ήττα στο τέλος, άπαντες είναι αισιόδοξοι για τη ρεβάνς.

Το Πρωτάθλημα στο μεταξύ κυλάει με αρκετές εκπλήξεις και δύο εβδομάδες αργότερα, όταν οι ελληνικές ομάδες είναι έτοιμες για τις ρεβάνς, η κορυφή βρίσκει τον Παναθηναϊκό με το απόλυτο των 8 βαθμών σε 4 αγώνες (χωρίς μάλιστα να έχει δεχθεί γκολ) και πίσω του μόνο τη θαυμάσια Λάρισα που είχε σκοντάψει μόνο στη Θεσσαλονίκη, φέρνοντας λευκή ισοπαλία με τον τοπικό Απόλλωνα. Αρκετά πιο πίσω η ΑΕΚ, ενώ ΠΑΟΚ και Ολυμπιακός βρίσκονταν κοντά στη ζώνη του υποβιβασμού, μόλις με μία νίκη στο ενεργητικό και 3 βαθμούς έκαστος.

Όλα ήταν έτοιμα το βράδυ της 2ας Οκτωβρίου στο Ολυμπιακό Στάδιο για τον "Ευρωπαίο" Παναθηναϊκό του Γιώργου Βαρδινογιάννη, για μια εμφάνιση που θα οδηγούσε το τριφύλλι στο μεγάλο καημό του Καπετάνιου, έναν ευρωπαϊκό τελικό. Η μπάντα του Ναυτικού είναι εκεί, δίνει το σύνθημα πριν την έναρξη του αγώνα και 75 χιλιάδες κόσμος μαζί με ένα άκρως επιθετικό σχήμα - παρά την απουσία του Ρότσα - ήταν έτοιμοι να "καταπιούν" την Τορίνο. Τα σχέδια όμως του "Ρίνγκο" χαλάνε στο τριακοστό δευτερόλεπτο: η Τορίνο με τη σέντρα κάνει μια φαινομενικά ακίνσυνη επίθεση στην περιοχή του Σαργκάνη και ο Παναθηναϊκός δέχεται ένα κρύο και κωμικό γκολ από τον 21χρονο Αντόνιο Κόμι.

Το παιχνίδι στραβώνει από την αρχή, το γήπεδο βράζει και ο Βαρδινογιάννης κατεβαίνει όπως συνήθιζε στον περιβάλλοντα χώρο για να παρακολουθήσει το ματς "διά ζώσης", γεγονός που δεν περνά απαρατήρητο από τον κομισσάριο του αγώνα. Ο Βαρδινογιάννης όπως και όλος ο Παναθηναϊκός, βγάζει εκνευρισμό και συν τοις άλλοις παρακολουθεί και την ομάδα να μην "τραβάει" στο χόρτο. Εύκολος αποδιοπομπαίος τράγος, ο άρχοντας του αγώνα, Μισέλ Βοτρό, ένας αυστηρός και αλαζόνας Γάλλος ρέφερι που δεν σφύριξε έδρα όπως θα ήθελαν ο κόσμος και ο ιδιοκτήτης του Παναθηναϊκού.

Η Τορίνο ως κλασσική ιταλική ομάδα, δεν βοήθησε στην αποφόρτιση της ατμόσφαιρας. Αδυσώπητο catenaccio και σκληρά man2man του Ρόσσι πάνω στο Ζάετς, του Φέρρι πάνω στον Καραβίδα, του Ζούνιορ που έκλεινε όλους του χώρους και ασφαλώς του Κοραντίνι πάνω στο Δημήτρη Σαραβάκο, το νούμερο ένα κίνδυνο για την εστία του Μαρτίνα. Ο Παναθηναϊκός θα κάνει κάποιες υποψίες φάσεων όπως η χαρακτηριστική του 23ου λεπτού, όταν στη μπαλιά-τρύπα του Κώστα Αντωνίου, Καραβίδας και Σαραβάκος θα μπερδευτούν αφήνοντας τη μπάλα ο ένας για τον άλλονμε αποτέλεσμα να μπλοκάρει ο τερματοφύλακας των Granata.

Το εκνευριστικό παιχνίδι των Ιταλών, δεν αφήνει τον Παναθηναϊκό να παίξει ποδόσφαιρο, η απουσία του Ρότσα μοιάζει τεράστια και ο Πάκερτ προς έκπληξη όλων αλλάζει τον Καραβίδα με το Δοντά στο ημίχρονο. Φάση δεν βγαίνει με τίποτα, ο Παναθηναϊκός έχει απλώς μια φλύαρη υπεροχή και ο προερχόμενος από τραυματισμό Ζάετς, δείχνει κατάκοπος όταν ο Πάκερτ τον αντικαθιστά αναγκαστικά 20 λεπτά πριν το τέλος με το Γρηγόρη Χαραλαμπίδη. Το παιχνίδι δείχνει χαμένο, αφού χωρίς Ρότσα και Ζάετς το τριφύλι χάνει τουλάχιστον το 50% της δύναμής του. Λίγο μετά όμως, ο Δημήτρης Σαραβάκος χορεύει τον Κοραντίνι αναγκάζοντάς τον να του κάνει πέναλτι και ο Παναθηναϊκός φέρνει το ματς στα ίσα, αφού ο "μικρός" δεν αστοχεί από τη βούλα.

Ακολουθούν σκηνές απείρου κάλλους με "κάτι σαν ποδόσφαιρο" και από τις δύο ομάδες. Ο Παναθηναϊκός επιτίθεται εντελώς ανορθόδοξα ψάχνοντας με γιόμες το κεφάλι του Χαραλαμπίδη, την ίδια ώρα που οι Ιταλοί εφευρίσκουν χίλιες δύο αφορμές για να πέσουν στο χόρτο προκειμένου να κυλήσει ο χρόνος για να λήξει το παιχνίδι. Η ένταση είναι πολύ μεγάλη, το γήπεδο βράζει με το Βοτρό που επιτρέπει το θέατρο των Ιταλών και η ατμόσφαιρα μυρίζει μπαρούτι.

Ο Βοτρό δίνει μόνο δύο λεπτά καθυστέρηση και εξαγριώνει ποδοσφαιριστές και κόσμο, ενώ ο Βαρδινογιάννης την έχει στήσει στη φυσούνα και ανάβει το ένα τσιγάρο πίσω από το άλλο. Στο 89’ θα χαθεί η μεγαλύτερη ευκαιρία στο παιχνίδι με το Σιλβάνο Μαρτίνα να τεντώνει τα ακροδάχτυλα για να αποκρούσει σε κόρνερ τη βολίδα του Βαμβακούλα. Το κόρνερ θα περάσει ανεκμετάλλευτο με τον Παναθηναϊκό να έχει κατασκηνώσει στην περιοχή της Τόρο και τους ποδοσφαιριστές να διαμαρτύρονται στο Βοτρό για τις υποκριτικές ικανότητες των αντιπάλων τους. Το παιχνίδι λήγει και ενώ ορισμένοι ποδοσφαιριστές παρά την απογοήτευση ανταλλάσσουν φανέλες, ο Ρενάτο Τζακαρέλι θα βρίσει τον Καρούλια με αποτέλεσμα ο τελευταίος να απαντήσει με ένα δεξί κροσέ. Ακολουθεί πανδαιμόνιο, εισβάλλουν στον αγωνιστικό χώρο και οι παίκτες από τους πάγκους, ορισμένοι από την αποστολή του Παναθηναϊκού βρίσκουν την ευκαιρία να επιτεθούν και στο Βοτρό με τους επόπτες.

Ο Ντανίλο Πιλέτζι δέρνει τον Καλογερά και δέχεται βροχή από μπουνιές και κλωτσιές, ενώ ο Καρούλιας εξακολουθεί να δέρνει το Τζακαρέλι, ο οποίος θα καταλήξει αργότερα στο νοσοκομείο. Ο Βαρδινογιάννης έχει ήδη μπει στον αγωνιστικό χώρο, συνομιλεί έντονα με το Βοτρό, ο οποίος προσπαθεί να αποχωρήσει και να κατευθυνθεί στα αποδυτήρια. Ορισμένοι ποδοσφαιριστές και μέλη των αποστολών των δύο ομάδων εξακολουθούν να δέρνονται και ο Βοτρό συνοδεία της αστυνομίας φυγαδεύεται στα αποδυτήρια.

Ο αστικός μύθος λέει ότι μπαίνοντας στη φυσούνα, ο Γιώργος Βαρδινογιάννης κραδαίνει μπροστά στα έκπληκτα μάτια του Γάλλου ρέφερι το περίστροφο που φέρει νομίμως και σε έξαλλη κατάσταση καταφέρεται εναντίον του. Αναφορά για πιστόλι δεν υπάρχει στο φύλλο αγώνος και στην Έκθεση του Παρατηρητή που θα συνταχθεί αργότερα, ο Βαρδινογιάννης όμως θα τιμωρηθεί σφοδρότατα από το Πειθαρχικό Συμβούλιο της UEFA, με αποκλεισμό 4 ετών από τους αγωνιστικούς χώρους (ποινή που αργότερα κατά την εκδίκαση της έφεσης του Προέδρου του Παναθηναϊκού, θα εκπέσει στο μισό) και το αστρονομικό για την εποχή πρόστιμο των 6μισι εκατομμυρίων δραχμών.

Η ιστορία του Βαρδινογιάννη θα γίνει αμέσως talk of the town, θα αποκτήσει μυθικές διαστάσεις, ανάλογες της ιστορίας με το πιστόλι που γλίστρησε κάτω από το αυτοκίνητο και του το έδωσε πίσω ρεπόρτερ της ομάδας, αλλά και του θρυλικού περιστατικού με τον καταρτισμό της ενδεκάδας με τον πρώην προπονητή της ομάδας Γιάτσεκ Γκμοχ, όταν ο "Ρίνγκο" ξεκινούσε την ενδεκάδα του τριφυλιού στρέφοντας το περίστροφο στο μέρος του Γιάτσεκ στο γραφείο του στην Αρματωλών και Κλεφτών, για να απαντά ο Πολωνός ξαναστρέφοντάς το προς το Βαρδινογιάννη.

Η άγνοια κινδύνου και ο χαρακτήρας του Βαρδινογιάννη αποτυπώνονται έκδηλα στο πως υποδέχθηκε τη βαρύτατη τιμωρία από την UEFA, σχετικά με την απαγόρευση εισόδου του στους αγωνιστικούς χώρους. Ο "Καπετάνιος" όχι μόνο δεν σεβάστηκε την τιμωρία και δεν εξέτισε την ποινή του, απεναντίας υπήρξε προκλητικά παραβατικός, παρακολουθώντας τα εντός έδρας παιχνίδια του Παναθηναϊκού από τα κουλουάρ και τη "φυσούνα" του ΟΑΚΑ όπως συνήθιζε. Αποκορύφωμα όμως της τρέλας και της άγνοιας κινδύνου του Βαρδινογιάννη, αποτελεί η μνημειώδης παρουσιά του κατά τους πανηγυρισμούς της κατάκτησης του Κυπέλλου Πρωταθλητριών από τη Στεάουα Βουκουρεστίου, λίγους μήνες μετά στη Σεβίλλη.

Ο Βαρδινογιάννης φιιγουράρει ανάμεσα σε παίκτες και προπονητή της Στεάουα κατά τη διάρκεια της απονομής, του "γύρου του θριάμβου" και όλων των πανηγυρισμών της κατάκτησης του τροπαίου από τους Ρουμάνους στον τελικό του 1986, με άπαντες τους αξιωματούχους της UEFA, κάθε λογής επίσημους και Βασιλείς να παρακολουθούν.

Πηγή:Contra

*Το συγκεκριμένο κείμενο είναι η αφορμή για να καταλάβουν κάποιοι, πως όταν αποφασίζεις να γράψεις στα αρχίδια σου του θεσμικούς φορείς, θα πρέπει να έχεις εξασφαλίσει πως δεν θα πειράξει κανείς την ομάδα σου......και ο νοών νοήτω!!!!