Γράφει ο Ευθύμης
Ήγγικεν η ώρα. Οι πιο ενδιαφέρουσες εβδομάδες της σαιζόν για τους φίλους του ευρωπαϊκού μπάσκετ ξεκινάνε. Δεν υπάρχει καμία αμφιβολία ότι στα play off βρίσκονται οι οκτώ καλύτερες ομάδες της φετινής Ευρωλίγκα, οι οποίες θα μονομαχήσουν για μία θέση στο f4 της Πόλης, όπου θα διεκδικήσουν τις πιθανότητές τους για την κατάκτηση του τροπαίου.
Οι ποιοτικές διαφορές των ομάδων πλέον είναι μικρές για αυτό οι ομάδες που θα πάρουν το πολυπόθητο εισιτήριο για την Πόλη, δε θα είναι απαραίτητα οι καλύτερες σε αγωνιστικούς όρους, αλλά ίσως να είναι οι πιο "πεινασμένες", οι πιο σκληρές και οι πιο καλά προετοιμασμένες πνευματικά.
Παναθηναϊκός-Φενέρμπαχτσε
Το πιο αμφίρροπο ζευγάρι των φετινών play off. Ο Παναθηναϊκός για πρώτη φορά έπειτα από πέντε χρόνια έχει το πλεονέκτημα έδρας ως σύμμαχο. Είναι μία από τις πιο φορμαρισμένες ομάδες της Ευρώπης (αν όχι η πιο φορμαρισμένη). Ο προπονητής που οδήγησε τον Παναθηναϊκό στο Έβερεστ του ευρωπαϊκού μπάσκετ και τον κράτησε εκεί για πολλά χρόνια (με την αμέριστη βοήθεια της οικογένειας Γιαννακόπουλου, αλλά και του κόσμου) είναι σύμφωνα με πολλούς ο μεγάλος αντίπαλος στην προσπάθεια που κάνει η ομάδα μας για να επιστρέψει…
Κανένας στο στρατόπεδο του Παναθηναϊκού δεν πρέπει να πέσει στην ‘’συναισθηματική’’ παγίδα που ακούει στο όνομα Ζέλιμιρ Ομπράντοβιτς. ΑΝΤΙΠΑΛΟΣ ΜΑΣ ΕΙΝΑΙ Η ΦΕΝΕΡΜΠΑΧΤΣΕ ΤΟΥ ΟΜΠΡΑΝΤΟΒΙΤΣ ΚΑΙ ΟΧΙ Ο ΟΜΠΡΑΝΤΟΒΙΤΣ. Ο Ομπράντοβιτς είναι ο προπονητής της αντίπαλης ομάδας, όχι ο προσωπικός μας αντίπαλος.
Αγωνιστικά ο Παναθηναϊκός φαίνεται να βρίσκεται σε καλύτερη κατάσταση. Οι παίκτες αρχίζουν να αφομοιώνουν την φιλοσοφία του Τσάβι Πασουάλ, κάποιοι έχουν πιάσει εκπληκτική απόδοση, κάποιοι προσπαθούν να ακολουθήσουν την ομάδα και να μην μείνουν πίσω. Ο Παναθηναϊκός είναι μία από τις ομάδες που στηρίζεται στην περιφερειακή εκτέλεση. Εκτελεί αρκετά από την περιφέρεια, ενώ υποστηρίζει την επίθεσή του μέσα από το ποστ παιχνίδι του Γιάννη Μπουρούση.
Το low mistake basketball και ο έλεγχος του ρυθμού είναι δύο σήματα κατατεθέν του Τσάβι Πασκουάλ που φαίνονται σταδιακά στο παιχνίδι του Παναθηναϊκού. Η επιστροφή του Τζέιμς Γκιστ έχει κάνει την άμυνα του Παναθηναϊκού απροσπέλαστη, ενώ παράλληλα έχει απελευθερώσει τον Καλάθη στην επίθεση μέσω τις Pick and Roll επίθεσης.
Τα γκαρντ του Παναθηναϊκού μπορούν και πρέπει να επιβληθούν απέναντι στα αντίπαλα γκαρντ και να δώσουν τον ρυθμό μην αφήνοντας τους να κάνουν το παιχνίδι τους, ενώ οι ψηλοί θα πρέπει να κρατήσουν τους αντίστοιχους της Φενέρ μακριά από την ακτίνα δράσης τους (σ.σ. η Φενέρ είναι μία ομάδα που παράγει πολύ ευνοϊκές καταστάσεις για εκτέλεση μέσα από τα 4 μέτρα), ενώ ο Εκπε Γιούντο είναι ένας ικανότατος ριμπάουντερ.
Η φετινή Φενέρ χτυπήθηκε από πολλούς και σημαντικούς τραυματισμούς. Απώλεσε το πλεονέκτημα της συνοχής και της ομοιογένειας και έφτασε στα πρόθυρα της πνευματικής κατάρρευσης τον Νοέμβριο έπειτα από τις απανωτές και βαριές ήττες (ειδικά ο τρόπος που επήλθε η ήττα από την Μπασκόνια ήταν σοκαριστικός). Ωστόσο δεν παύει να είναι μία ομάδα ισορροπημένη.
Η επίθεσή της είναι πολυμορφική, καθώς προσφέρει ευκαιρίες για ‘’καλή’’ εκτέλεση τόσο από την περιφέρεια όσο και από το ζωγραφιστό. Παράγει δράσεις μέσα από pick and roll και μπορεί να χτυπήσει σε close out (Μπογκντάνοβιτς και Ντατόμε είναι βασικοί εκφραστές), με σουτ στην αδύναμη πλευρά, κυνηγώντας το miss-match και μέσα από το short roll Του Βέσελυ.
Κεντρικό πρόσωπο είναι ο Μπογκντάνοβιτς και η σπουδαία ικανότητά του τόσο στη δημιουργία όσο και στην εκτέλεση. Ο τρόπος που εκτελεί είτε μέσα από close out καταστάσεις είτε από την αδύνατη πλευρά είναι απολαυστικός.
Παράλληλα η άμυνά της είναι αρκετά καλή. Χαρακτηρίζεται από γρήγορες αντιδράσεις και χαμηλούς χρόνους αντίδρασης χάρη στην ταχύτητα των Βέσελυ-Γιούντο. Η Φενέρ έχει παίξει big με τον Άντιτς ως small forward δίπλα στο παραπάνω δίδυμο καταφέρνοντας να εξουδετερώσει πλήρως τη δημιουργία της αντίπαλης ομάδας και οδηγώντας την σε σωρεία λαθών. Όποιος έχει δει το ΤΣΣΚΑ-Φενέρ τον περασμένο Δεκέμβρη (με την ΤΣΣΚΑ να υποπίπτει σε 23 λάθη) καταλαβαίνει τι εννοώ. Έχει παίξει όμως και small με τον Ντατόμε στο 4 και απλώνοντας την άμυνά της σε όλο το γήπεδο, δυσκολεύοντας την μετακίνηση της μπάλας.
Η Φενέρ θα προσπαθήσει να παίξει την πρόκριση στο «δικό της γήπεδο». Χαμηλός ρυθμός, σκληρό παιχνίδι (έως ξύλο) και προσήλωση στην άμυνα. Ο Ομπράντοβιτς θα προβεί σε εκπλήξεις, όπως συνηθίζει άλλωστε. Θα προσπαθήσει να ανοίξει το ροτέισιον και να δώσει ειδικούς ρόλους σε παίκτες που δεν είχαν σημαντικές αρμοδιότητες όλη την χρονιά.
Ο Παναθηναϊκός ίσως πρέπει να ανοίξει το ρυθμό. Όχι απαραίτητα να κάνει το παιχνίδι ροντέο, αλλά να τρέξει ελεγχόμενα στο ανοικτό γήπεδο. Η Φενέρ είναι ομάδα που δυσκολεύτηκε να παίξει σε υψηλό ρυθμό, καθώς δεν έχει τα γαρντ που θα ελέγξουν το παιχνίδι.
Οι παίκτες που θα κρίνουν την πρόκριση:
Ο Καλάθης από την μία και ο Μπογκντάνοβιτς από την άλλη είναι ο καθένας τους «εγκέφαλος» της ομάδας του. Από τα χέρια των δύο αυτών δημιουργών (από τους καλύτερους στην Ευρώπη αυτήν την στιγμή) εξαρτάται ένα μεγάλο κομμάτι του playbook των δύο προπονητών. Όποιος βρεθεί σε καλύτερη μέρα (ή τουλάχιστον όποιος θα περιοριστεί λιγότερο από την αντίπαλη άμυνα) θα δώσει στην ομάδα του ένα καλό προβάδισμα.
Όμως εξαιρετικό ενδιαφέρον παρουσιάζει και η μάχη στην γραμμή των ψηλών. Σίνγκλετον-Γκιστ εναντίον Γιούντο-Βέσελυ. Η μάχη μεταξύ των παραπάνω θα κρίνει πολλά και κυρίως τον ρυθμό του παιχνιδιού. Η άμυνα στο ζωγραφιστό και το ριμπάουντ είναι σημαντικοί παράγοντες για τον έλεγχο του ρυθμού και δύο από τα καλύτερα δίδυμα ψηλών θα δώσουν μάχη για κάθε ριμπάουντ, για κάθε κατοχή, για κάθε εκατοστό μέσα στο γήπεδο.
Εν κατακλείδι, αναμένεται μία συναρπαστική μάχη. Σε ένα από τα ζευγάρια που θα καθιερωθούν στο προσεχές μέλλον ως κλασικά ντέρμπυ του ευρωπαϊκού μπάσκετ (σ.σ. θεωρώ ότι στο μέλλον θα είναι δύο από τις ομάδες που θα μάχονται για την κούπα) αναμένεται να δούμε ένταση, τακτική και επικές μάχες.
Ο Πασκουάλ από την μία θέλει να οδηγήσει τον Παναθηναϊκό στο f4 και να ξορκίσει το φάντασμα του Ζέλικο που (κακά τα ψέματα) πλανάται πάνω από το ΟΑΚΑ, από την άλλη ο Ομπράντοβιτς αντιμετωπίζει μία ακόμη τεράστια πρόκληση στην καριέρα του. Θέλει να οδηγήσει την φετινή απογοητευτική Φενέρ στην κατάκτηση της κούπας, αλλά πάνω από όλα να επιβεβαιώσει ότι είναι ο καλύτερος προπονητής του ευρωπαϊκού μπάσκετ.
Τα σημεία κλειδιά είναι η επιβολή του ρυθμού και η περιφερειακή ευστοχία, αλλά κυρίως το συναίσθημα. Όποια πλευρά καταφέρει να κυριαρχήσει συναισθηματικά, αυτήν θα έχει κάνει το πρώτο πολύ μεγάλο βήμα…
Ρεάλ-Νταρουσάφακα
Δύο ομάδες που στηρίζονται στην περιφερειακή εκτέλεση έρχονται αντιμέτωπες. Από την μία η Ρεάλ, ένα από τα φαβορί για την κατάκτηση του τροπαίου και από την άλλη η Νταρουσάφακα , που σύμφωνα με τις φήμες του χρόνου δε θα βρίσκεται στην Ευρωλίγκα, καθώς ο βασικός της χορηγός, η Ντόγκους θα «μετακομίσει» στη Φενέρ.
Η ποιοτική και ποσοτική ανωτερότητα της Ρεάλ είναι αναμφισβήτητη. Η υπεροχή της έναντι της Νταρουσάφακα επίσης. Ο Ντέιβιντ Μπλατ θα προσπαθήσει να ανατρέψει τα δεδομένα χρησιμοποιώντας τις αγαπημένες του πολυσύνθετες άμυνες και να ελέγξει το ρυθμό καταφεύγοντας σε small ball πεντάδες, αλλά δεν ξέρω κατά πόσο μπορεί να τα καταφέρει. Άλλωστε ο Λάσο θα είναι προετοιμασμένος και έτοιμος για εκδίκηση. Ο χαμένος τελικός του 2014 ακόμα τον στοιχειώνει. Το ματσάρισμα Γιουλ-Ουοναμέικερ αναμένεται με τεράστιο ενδιαφέρον. Γολιάθ εναντίον Δαυίδ.
ΤΣΣΚΑ-Μπασκόνια
Σύγκρουση δύο διαφορετικών φιλοσοφιών. Δύο διαφορετικών τρόπων επιθετικής ανάπτυξης. Η επίθεση συνεργασίας της ΤΣΣΚΑ εναντίον της επίθεσης προσωπικής φάσης της Μπασκόνια (σε μικρότερο βαθμό σε σχέση με την περυσινή). Η Πανάκριβη ΤΣΣΚΑ απέναντι στην πάντα αξιόμαχη Μπασκόνια (-Λαμποράλ-Ταουγκρές).
Η ρώσικη αρκούδα είναι η πιο ισορροπημένη και η πιο καλοδουλεμένη ομάδα της διοργάνωσης με έμφαση στη λεπτομέρεια, στη σωστή και γρήγορη κυκλοφορία της μπάλας και η καλύτερη Pick and roll ομάδα των τελευταίων ετών έχοντας παράλληλα μία πολύ καλή άμυνα. Οι Βάσκοι από την άλλη συνεχίζουν στο up tempo style, που επανέφερε πέρυσι ο Περάσοβιτς και εγκαθίδρυσε πρώτος ο Ντούσκο Ιβάνοβιτς στις αρχές του 21ου αιώνα κάνοντας την τότε Ταουγκρές ομάδα συνώνυμο αυτού του μπάσκετ.
Η ΤΣΣΚΑ είναι πιο έτοιμη, πιο ακριβή και διαθέτει προπονητή που είναι δοκιμασμένος σε τέτοια παιχνίδια. Αναμενόμενα είναι φαβορί. Η Μπασκόνια θα προσπαθήσει να κερδίσει τα δύο εντός έδρας με τον κόσμο και την νεανική ορμή, αλλά ακόμη και αυτό φαντάζει δύσκολο…
Τεόντοσιτς εναντίον Λαρκίν και Χάινς εναντίον Βόιγκτμαν.
ΟΣΦΠ-Εφές
Αν το ΤΣΣΚΑ-Λαμποράλ είναι σύγκρουση επιθετικών φιλοσοφιών, τα ζευγάρι ΟΣΦΠ-ΕΦΕΣ είναι σύγκρουση δύο αντίθετων κόσμων. Είναι το ζευγάρι των μεγάλων αντιθέσεων.
Μία από τις πιο δεμένες ομάδες της διοργάνωσης απέναντι σε μία από τις πιο φορμαρισμένες. Η ομάδα του Περάσοβιτς βασισμένη στο up tempo style που προσπαθεί να εμφυσήσει ο προπονητή της κατάφερε με ένα ντεμαράζ νικών να τερματίσει στην έκτη θέση. Από την άλλη ο αιώνιος αντίπαλος με ένα ντεμαράζ ηττών τερμάτισε στην τρίτη θέση. Η Εφές είναι ίσως η πιο αλλοπρόσαλλη ομάδα της διοργάνωσης. Μπορεί να νικήσει και να χάσει από οποιονδήποτε οπουδήποτε. Αυτό είναι αποτέλεσμα της αδυναμίας της να πιάσει σταθερά και υψηλά στάνταρντ στην άμυνά της σε όλη τη διάρκεια ενός αγώνα και για πολλούς αγώνες.
Η μεν Εφές δυσκολεύεται να κερδίσει παιχνίδια σε χαμηλό ρυθμό και σκορ, ο δε ΟΣΦΠ έχει δείξει αδυναμία να κερδίσει ομάδες που παίζουν σε υψηλό ρυθμό. Ο μεν ΟΣΦΠ είναι ομάδα με παίκτες που έχουν φάει με το κουτάλι αυτά τα παιχνίδια, η δε ΕΦΕΣ είναι μία άπειρη ομάδα. Η μεν ΕΦΕΣ παίζει στη λογική να βάλω παραπάνω πόντους στον αντίπαλο, ο δε ΟΣΦΠ να δεχθώ όσο το δυνατόν λιγότερους. Είναι πραγματικά το ζευγάρι της μεγάλης αντίθεσης.
Μοναδικό κοινό στοιχείο. Είναι δύο ομάδες που κυνηγάνε με θέρμη το ριμπάουντ. Η απουσία του Λοτζέσκι τουλάχιστον από το πρώτο παιχνίδι της σειράς καθιστά την ομάδα του ευάλωτη κι αναξιόπιστη στο μακρινό σουτ. Σπανούλης εναντίον Ερτέλ, Πρίντεζης εναντίον Μπράουν, Μπιρτς εναντίον Ντάνστον.
ΥΓ1. Στα Play off δεν χωράνε συναισθηματισμοί. Δεν υπάρχει καιρός ούτε για πανηγύρια ούτε για δάκρυα. Κάθε παιχνίδι είναι ξεχωριστό. Πόσες φορές έχουν ανατραπεί δεδομένα χωρίς να το περιμένει κανείς; Δεν επιτρέπεται να παρασυρθείς από το συναίσθημα ενός αγώνα. Αντιθέτως συνεχίζεις να παίζεις σαν να μην συνέβη ποτέ είτε έχεις νικήσει είτε έχεις χάσει.
ΥΓ2. Η σειρά είναι Παναθηναϊκός-Φενέρ και όχι Παναθηναϊκός-Ομπράντοβιτς όπως νομίζουν πολλοί και προσπαθούν να την κάνουν περισσότεροι.
